دکتر کاوه احمدی علی آبادی
عضو هئيت علمي دانشگاه آبردين با رتبه پروفسوري
عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)
وقتي مشكلي بارز مي شود، تعيين يك استراتژي مناسب و بارتعريف استراتژي پيشين ضروري است. كوچ و حتي فرار بيش از 50 هزار نفر از كردهاي سوريه، آن هم در مدت كوتاه يك هفته، خود گواهي روشن بر مشكلي جديد است. اين در حالي است كه جنگ در سوريه دو سال است كه ادامه دارد و كردها تاكنون چنين مهاجرتي نكرده بودند و اگر حالا فوج فوج از كردستان سوريه فرار مي كنند، يعني شرايط عملي و ميداني آنقدر دشوار شده كه ناگزير بدان شده اند. حال براي حل اين مشكل بايد به آنان گفت، همچنان زير حملات گروه هاي تكفيري در سوريه بمانند تا به مثابه يك مشكل از طرف جامعه جهاني ديده شوند؟!
كمك هاي فكري و مالي البته كه براي كردستان سوريه ضروري است، وقتي بحران دو سال است ادامه دارد، اما آن منافاتي با كمك هاي نظامي براي مواجه با مشكلي جدديد ندارد. شما در روزهاي آينده با مشكلاتي جديدتر برحسب تحولات پيش روي جديد هستيد كه نه تنها آماده آن نيستيد، بلكه مشكل پيشين، يعني حملات گروه هاي تكفيري به مناطق كردنشين سوريه را هنوز حل نكرده ايد. با تداوم حملات كوبنده غرب به سوريه، خلاء قدرتي ايجاد خواهد شد كه با سقوط رژيم اسد، درگيري گروه هاي تكفيري و القاعده با رژيم اسد به سوي درگيري با كردها تغيير زاويه خواهد داد. مهمتر از آن، برخي از چاه هاي نفت سوريه در مناطقي هستند كه مورد اختلاف كردها با دولت مركزي آينده مي تواند باشد. همان مشكلي كه كردهاي عراق با دولت مركزي عراق سال هاست كه دارند و هنوز حل نشده است. اگر به پيشواز تحولات پيش روي نرويد، از وقوع تحولات دچار بحران خواهيد شد و در شرايطي انفعالي، ديگران به جاي شما تصميم خواهند گرفت. كاري (تصميم گيري كردها براي خود) كه آنقدر مهم بوده كه برايش سال ها مبارزه كرديد.
حضور نيروهاي پيشمرگه در عراق چه كمكي به حل چه مشكلي مي كند؟ در حالي كه آنان به همراه كردهاي پيشمرگه آمده از تركيه با حضور در كردستان سوريه مي توانند مانع از وقوع فاجعه اي شوند كه چندي پيش با قتل كودكان و حملات به غيرنظاميان و حتي گروگان گيري ايشان توسط گروه هاي تكفيري به وقوع پيوست. قرار نيست كه فاجعه تحقق يابد و فرياد بزند و تازه ما دست به كار شويم، آن هم زماني كه مشكل به شكلي مقطعي خود را نشان داده، عدم هر نوع اقدامي تنها بي برنامگي و حتي بي مسئوليتي خواهد بود.
نيروهاي تكفيري و جبهه النصره به تازگي داراي سلاح هاي پيشرفته و حتي سنگين شده اند كه مناطق مختلف كردنشين كه سلاح هاي سبك در خانه هاي شان دارند، به هيچ وجه براي مقابله با آنان و حتي دفاع از خود هرگز كافي نيستند و براي دفاع از خودشان بايد نيروهاي زبده كرد با سلاح هاي نيمه سنگين و حتي سنگين نيز در مناطق مختلف حضور داشته باشند و نسبت به هر حمله اي واكنشي سريع انجام دهند. علاوه بر آن، در صورتي كه دستان تان پر نباشد، براي گرفتن حق تان با دولت مركزي آتي نيز چه بسا با مشكل مواجه شويد و حكومت مركزي بخواهد با اشغال كردستان سوريه، خواسته هايش را به شما تحميل كند. در حالي كه حضور نيروهاي پيشمرگه زبده و مجهز، بدون نياز به هر نوع عملي، صرف حضورشان عامل بازدارنده قوي براي هر نوع تحميلي به كردها خواهد بود. اين در حالي است كه در تاريخ مبارزات خلق كرد براي كسب حقوق اش هرگز چنين فرصت مناسب منطقه اي فراهم نشده و عدم بهره گيري از آن اشتباهي بزرگ است؛ فرصتي كه در مقاطعي از تاريخ بروز مي كند و اگر از آن ها استفاده نشود، از كف مي رود.
به هر روي، ما اميدواريم كه هيچ نوع درگيري بين كردهاي سوريه با دولت مركزي آينده پيش نيايد، اما تنها اميدواري كافي نيست و مهم تر از همه، مشكل اصلي كنوني، حملات گروه هاي تكفيري به مناطق كردنشين و فرار فوج فوج كردها از آن جاست كه خيلي مضحك خواهد بود كه به آنان توصيه كنيم، همانجا بمانند و كشته و زخمي شوند تا به مثابه يك مشكل توسط جامعه جهاني ارزيابي گردند، شايد كه كاري برايشان انجام شود!! بايد به پيشواز سناريوهاي پيش روي برويد، نه اين كه از آن ها فرار كنيد. كردها همچون فلسطينيان، ملتي مظلوم اند كه تفاوت بزرگ شان آن است كه مشكل فلسطينيان به عنوان يك معضل كه بايد برايش راه حلي يافت، سال هاست توسط كشورهاي عربي و اسلامي درك شده و توسط آنان ياري مي شوند، اما كردها بسيار محجور و مغفول واقع شده اند.
