دو قهرمان کشتی صاحب‌نام آلمان می‌گویند جامعه جهانی ورزش از نوید افکاری حمایت می‌کند و خواهان “نجات” اوست. افکاری که به اتهام قتل یک بسیجی به اعدام محکوم شده می‌گوید زیر شکنجه از او اعتراف گرفته شده است.
فرانک اشتبلر، دارنده سه عنوان قهرمانی جهانی و دو عنوان قهرمانی اروپا در رشته کشتی سه‌شنبه هشتم سپتامبر (۱۸ شهریور) در صفحه اینستاگرام خود و در واکنش به حکم اعدام نوید افکاری نوشت: «خانواده کشتی‌گیران و جامعه جهانی ورزش پشت او ایستاده‌اند.»
این ورزشکار آلمانی می‌گوید “ما متحد مبارزه می‌کنیم” تا برای نوید و خانواده‌اش به عدالت دست یابیم. منابع خبری هفتم شهریور اعلام کردند نوید افکاری به اتهام قتل یک بسیجی در جریان اعتراض‌های مرداد ۹۷ در شیراز به اعدام و دو برادرش به زندان‌های دراز مدت محکوم شده‌اند.
مقامات قضائی جمهوری اسلامی ادعا می‌کنند نوید افکاری، کشتی‌گیر ۲۷ ساله و دارای چند عنوان قهرمانی، در جریان بازجویی‌ها به قتل اعتراف کرده است. او و اعضای خانواده‌اش بارها گفته‌اند اعتراف‌ها به اجبار و زیر شکنجه گرفته شده‌اند.
حسن یونسی، وکیل نوید افکاری می‌گوید در دادگاه هیچ سندی جز “اقرار” متهمان، جرم منتسب به آنها را اثبات نمی‌کند. نوید در یک پیام صوتی تاکید کرده که “اعتراف‌های” او و برادرش زیر شکنجه گرفته شده و تائیدیه آن توسط پزشکی قانونی در پرونده وجود دارد.
قهرمان آلمانی کشتی زنان جهان
آلینه فوتر- فوکن، زن کشتی‌گیر آلمانی و برنده مدال قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۴ در پیامی در شبکه‌های اجتماعی می‌گوید جامعه کشتی‌گیران در قبال حمایت از نوید مسئولیت دارد و تقاضا می‌کند: «لطفا او را نجات دهید».
مهدی محمودیان، فعال سیاسی و از امضاءکنندگان متن انتقادی مشهور به “بیانیه ۷۷نفر” در نکوهش برخورد خشونت‌آمیز با معترضان، ۱۵ شهریور در یک پیام توئیتری از انتقال نوید به مکانی نامعلوم خبر داد. انتقال نوید از بندی که در آن نگهداری می‌شده نگرانی در مورد نزدیک بودن اجرای حکم اعدام او را افزایش داده است.
همزمان با انتشار این خبر، صدا و سیمای جمهوری اسلامی و شماری رسانه‌های حکومتی، از جمله خبرگزاری فارس، نزدیک به نیروهای امنیتی و سپاه پاسداران و خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضائیه فیلمی منتشر کردند که هدفش توجیه حکم اعدام متهم ردیف اول پرونده به نظر می‌رسد.
“ضرب و شتم” دوباره نوید افکاری
محمودیان ۱۶ شهریور در صفحه خود در توئیتر نوشت پس از دو روز انتظار خانواده افکاری مقابل زندان، نوید توانست تماس بگیرد و به آنها گفته همراه با دو برادرش در یک محل نگهداری می‌شود و “مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند و باید به پزشکی قانونی اعزام شوند ولی زندان از تحویل برگه شکایت خودداری کرده است”.
حسن یونسی با بازنشر این پیام مسئولیت مسئولان زندان عادل‌آباد شیراز در زمینه حفظ سلامت و امنیت زندانیان را یادآور شده و از قوه قضائیه خواسته به این موضوع رسیدگی کند.
نهادهای حقوق بشری و بسیاری از کاربران شبکه‌های مجازی کمپین گسترده‌ای در حمایت از نوید افکاری و محکوم کردن شکنجه و گرفتن اعتراف اجباری به راه انداخته‌اند.
شماری از ورزشکاران سرشناس ایرانی و خارجی و تعداد از شخصیت‌های سیاسی جهان نیز خواستار جلوگیری از اجرای حکم اعدام نوید و رسیدگی عادلانه به اتهام‌های او در یک دادگاه مستقل شده‌اند.
قوه قضائیه جمهوری اسلامی واکنش‌های انتقادی به حکم اعدام نوید و زندان‌های سنگین برای دو برادرش را در جهت برخوردهای خصمانه به حکومت ارزیابی کرده و منتقدان را به دفاع از “قاتل” متهم می‌کند.
در فیلم مستندی که برای توجیه صدور حکم اعدام برای نوید افکاری پخش شده ابهام‌ها و تناقض‌های زیادی وجود دارد. خبرگزاری قوه قضائیه پیشتر ادعا کرده بود فیلمی از دوربین‌های مدار بسته وجود دارد که لحظه قتل را ثبت کرده است اما در مستند تنها صحنه عبور نوید از یک کوچه نشان داده شده که وکیلش می‌گوید مربوط به یک ساعت پیش از مرگ مامور بسیجی شرکت آب و فاضلاب شیراز است.
شاهد زنده اعتراف‌های اجباری و مستندهای جعلی و تکراری
جمهوری اسلامی در ساخت و پخش مستندهایی که بر مبنای اعتراف‌های اجباری تهیه شده سابقه‌ای طولانی دارد. یکی از این مستندها به “ترور دانشمندان هسته‌ای” اختصاص دارد که اعتراف‌کنندگان به ترور در آن بعدا آزاد شدند.
مازیار ابراهیمی، فردی که زمانی به ترور “دانشمندان هسته‌ای” متهم شده بود و اعتراف‌های اجباریش از تلویزیون پخش شد در یک پیام توئیتری می‌گوید با دیدن فیلمی که درباره نوید افکاری پخش شد “دقیقا” یاد مستندی افتاده که بر مبنای “اعترافات” او تهیه و پخش شده بود. ابراهیمی می‌گوید “یک جورایی منگ” است که چطور “همیشه همین سناریو” تکرار می‌شود.
دویچه وله نوشت؛ فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و سازمان عدالت برای ایران مستقر در لندن، در گزارش مشترکی که ماه ژوئن امسال منتشر شد فاش کرده‌اند که صدا و سیمای جمهوری اسلامی در یک دهه گذشته دست‌کم در ۳۵۵ مورد اقدام به انتشار فیلم “اعتراف‌هایی” کرده که زیر شکنجه و اجباری گرفته شده‌اند.ر
