جشنوارۀ سینمایی کن روز پنجشنبه ٢٥ ژوئیه/٣ مرداد، طی بیانیه ای خواستار آزادی سریع و بدون قید و شرط محمد رسول اُف کارگردان ایرانی و حمایت سینماگران و جشنواره های سینمایی سراسر جهان از او شد. این فیلمساز ایرانی که برندۀ جوایز دو دوره از جشنوارۀ کن است، توسط دادگاه انقلاب تهران به یک سال حبس تعزیری، ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور و نیز محرومیت از عضویت در احزاب و گروه های سیاسی و اجتماعی محکوم شده است.
جلسۀ رسیدگی به اتهامات محمد رسول اُف کارگردان سینمای ایران، در تاریخ ۲۳ تیرماه در شعبۀ ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شد و در روز شنبه ۲۹ تیرماه ۱۳۹۸، به اتهام تبلیغ علیه نظام، حکم یک سال زندان، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و محرومیت از عضویت در تشکل‌های اجتماعی و سیاسی، به وی ابلاغ شد.
جشنوارۀ سینمایی کن روز پنجشنبه ٢٥ ژوئیه/٣ مرداد، طی بیانیه ای با انتقاد شدید از محکومیت محمد رسول اُف به حبس، خواستار آزادی سریع و بدون قید و شرط این فیلمساز ایرانی شد و سینماگران و جشنواره های سینمایی سراسر جهان را به حمایت از او فراخواند.
جشنوارۀ کن در این بیانیه با تأکید بر اینکه محمد رسول اُف یک فیلمساز و هنرمند است، حمایت قاطعانۀ خود را از او اعلام کرده است.
پیش از این، محمد رسول اُف در تاریخ ۳ تیرماه با دریافت ابلاغیه‌ای به شعبۀ ۲۶ دادگاه انقلاب تهران احضار شده بود.
این ابلاغیه در ارتباط با پرونده‌ای بود که وی به خاطر آن در سال ۹۵ به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام و سیاه نمایی در آثار خود، به دادسرای فرهنگ و رسانه احضار شده بود.
تأکید این پرونده بر سه فیلم آخر او و به طور ویژه به علت ساخت فیلمی به نام “لرد” با موضوع گستردگی فساد اداری در ایران است که در بخش “نوعی نگاه” جشنوارۀ سینمایی کن در سال ۲۰۱۷، جایزۀ بهترین فیلم را به خود اختصاص داده بود. او در سال ٢٠١١ نیز جایزۀ بهترین کارگردانی در بخش نوعی نگاه این جشنواره را برای فیلم “به امید دیدار” دریافت کرده بود.
در شهریورماه سال ۹۶ گذرنامۀ محمد رسول اُف در هنگام ورود به ایران در فرودگاه تهران ضبط شده بود و وی از آن تاریخ ممنوع الخروج است.
این در حالیست که در فروردین ماه همان سال بیش از ٢٠٠ تهیه‌کننده، کارگردان، نویسنده، بازیگر و همچنین شورای مرکزی کانون کارگردانان و سایر دست‌اندرکاران سینما، در آستانۀ نوروز خواهان رفع ممنوع‌الخروجی محمد رسول‌اُف شده بودند.
محمد رسول‌اُف از فیلمسازان معترض سال‌های اخیر در ایران به شمار می آید که پیش از این نیز تجربۀ بازداشت و احضار به نهادهای امنیتی را داشته است. چند فیلم قبلی او از جمله “به امید دیدار” و “دست نوشته‌ها نمی‌سوزند”، به رغم حضور در برخی جشنواره‌های بین المللی از جمله جشنوارۀ کن، هرگز در ایران به نمایش عمومی در نیامدند.
به گزارش رادیوفرانسه؛ او همچنین پس از اتفاقات سال ۸۸ همراه با جعفر پناهی، به دلیل ساخت فیلمی مرتبط با این وقایع، سر صحنۀ فیلمبرداری بازداشت و در سال ۸۹ به اتهام اقدام علیه امنیت کشور از طریق اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت عمومی و فعالیت تبلیغی علیه نظام، به ۶ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از فیلمسازی محکوم شده بود. اما پس از تقلیل حکم زندان به یک سال حبس، او در تاریخ ۲۶ اسفند ماه سال ۸۹ از زندان آزاد شد.
