شهلا خلجی، همسر عفیف نعیمی از اعضای سابق گروه رهبری جامعه بهایی در ایران که روز دوشنبه، سوم اردیبهشت ماه به زندان بازگردانده شد گفت که او به دلیل بیماری شدید، تحمل کیفر را ندارد و هر لحظه امکان بروز واقعه‌ای ناگوار وجود دارد.
خانم خلجی گفت که حکم آقای نعیمی طبق نظر کمیسیون پزشکی قوه قضاییه متوقف شده بود اما در شرایطی که بیماری او بدتر از گذشته شده او را به زندان رجایی شهر بازگردانده‌اند.
عفیف نعیمی، وحید تیزفهم، فریبا کمال‌آبادی، مهوش ثابت، بهروز توکلی، سعید رضایی و جمال‌الدین خانجانی، اعضای هیات «یاران» گروه رهبری جامعه بهایی ایران هستند که اسفند ۸۶ و اردیبهشت ۸۷ بازداشت و به جاسوسی برای اسراییل، توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام متهم و از سوی دادگاه انقلاب هرکدام به ۱۰ سال زندان محکوم شده بودند. مقامات قضایی هیچگاه در خصوص این اتهامات شواهدی ارایه نکردند. اعضای گروه رهبری جامعه بهایی طی ماه‌های گذشته با پایان یافتن دوران محکومیت‌شان آزاد شدند اما عفیف نعیمی که به دلیل وضعیت وخیم جسمانی در مرخصی استعلاجی به سر می‌برد و توقف حکم خورده بود روز دوشنبه سوم اردیبهشت ۱۳۹۷ به زندان رجایی‌شهر بازگردانده شد.
شهلا خلجی، همسر عفیف نعیمی گفت: «بعد از ده سال این اولین بار است که مصاحبه می‌کنیم و این هم به دلیل خاطر مشکلات ما و نگرانی از وضعیت جسمانی همسرم است. همسر من دو مریضی را در طی دوران زندان پیدا کرد. یعنی قبل از این ده سال، یک فرد سالم بود و در زندان به این دو مریضی سخت مبتلا شد. بیماری سنکوپ که هر لحظه امکان بی‌هوش شدن همسر من وجود دارد و هنوز علت این بیماری برای پزشکان مشخص نشده. در طی این مدت که زندان بود چندین بار در زندان بی‌هوش شده بود. دومین عارضه که برای ایشان پیش امد عارضه قلبی هایکوتراپی که ضخیم شدن ماهیچه‌های قلب است. مشکلی که وجود دارد اساسا این است که این دو مریضی هیچ کدام روش درمانی قطعی ندارد و فقط با دارو می‌توان کنترل کرد.»
همسر عفیف نعیمی درباره مرخصی و توقف حکم او گفت: «زمانی که مسوولان خطورت این مریضی‌ها را احساس کردند مرخصی دادند. مرحله اول اواخر تیرماه ۹۵ بود که بیرون آمدند ما فکر می‌کردیم برای سه روز مرخصی است و خیلی خوشحال بودیم هر روز که اضافه می‌شد خوشحال بودیم. هفته‌ای یک بار سر می‌زد دادسرا و نامه نوشته بود و بعد از دو ماه و نیم که هربار می‌رفت می‌گفتند هنوز مرخصی هستی. ولی ۷ ماه و نیم گذشت تلفن زدند و گفتند دوران مرخصی خیلی وقت است تمام شده و بیایید نامه را تحویل بگیرید. وقتی رفتیم گفتند ۵ ماه و نیم غیبت داشتید. دی ماه ۹۵ بود که به زندان برگشت و دو ماه را مرخصی و ۵ ماه را توقف حکم محسوب کردند.»
خانم خلجی گفت: «مرتبه دوم حدودا ۶ ماه بیرون بودند که همین سال اخیر است که ۴ ماه را توقف حکم و حدودا ۵۰ روز را مرخصی محسوب کردند. این توقف حکم و مرخصی‌ها برای خانواده ما یک علامت است که آنها هم احساس کردند این مشکل، مشکل خاص و خطرناکی است. درواقع همسر من دو بار در دو سال گذشته طبق نظر کمیسیون پزشکی قوه قضاییه به بیرون از زندان آمد و نوع بیماری‌هایش درمان ناپذیر است و فقط باید با دارو و زیرنظر پزشک کنترل شود. در این مدت بیماری‌های او درمان نشده و همچنان خطر وجود دارد. با توجه به درمان نشدن بیماری همسر من انتظار ما این است که مدتی که برای تشخیص بیماری و زیر نظر پزشک در بیرون از زندان گذرانده به عنوان مرخصی استعلاجی در نظر گرفته شود نه توقف حکم. در این صورت می‌تواند آزاد باشد و زیرنظر پزشک بیماری خودش را کنترل کند.»
همسر عفیف نعیمی با اشاره به اینکه توقف حکم از دوران حبس کم نمی‌کند گفت: «قانون می‌‌گوید کسی که زندانی است و به بیماری مبتلا می‌شود برای درمان به بیرون از زندان منتقل می‌شود و مدتی که بیرون از زندان و در حال درمان است توقف حکم محسوب می‌شود ولی از دوران حبسش کم نمی‌شود. الان برای همسر من احتمالا ده ماه درنظر می‌گیرند که از محکومیت‌اش را باید در زندان بماند تا تمام شود اما ما می‌خواهیم مرخصی استعلاجی محسوب شود نه توقف حکم. ما به شدت برای مریضی او نگران هستیم. عارضه سنکوپ هر لحظه خطر بی‌هوش شدن همسر من وجود دارد و من نگران هستم که اگر خدای ناکرده در زندان، موقع حمام کردن یا وقتی در اتاق تنها است بی‌هوش شود و سرش جایی برخورد کند ممکن است اتفاق ناگواری رخ بدهد.»
او گفت: «ما همه چیز را تحمل می‌کردیم و می‌کنیم اما مساله بیماری و وضعیت همسرم خیلی بدتر است. من فقط منتظر هستم آزاد شود و بیاید منزل و بتوانیم بیماری او را کنترل کنیم. این اواخر که با ما بود دائما این بیماری تشدید شد. با اینکه مراقبت می‌کردیم و مرتبا به بیمارستان رفت و آمد می‌کرد و داروها افزایش پیدا کرده بود اما بیماری شدت پبدا کرده بود. وقتی به این نوع شدت پیدا می‌کند در حالیکه در منزل تحت مراقبت و تحت نظر پزشک است در چنین شرایطی در زندان نگران کننده‌تر است.»
به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان به نقل از کمپین حقوق بشر در ایران؛ عفیف نعیمی،۵۶ ساله، مدیر کارخان نساجی و پتوبافی بود که بعد از بازداشت و زندانی شدن اش این کارخانه تعطیل شد.
