منبع مطلع گفت که دادگاه تجدید نظر استان تهران سه شهروند به نام‌های علیرضا توکلی، محمدمهدی زمان زاده و محمد مهاجر را به دلیل ابراز عقیده در فیسبوک و تلگرام و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و توهین به مقدسات به پنج سال زندان محکوم کرده است.
یک منبع نزدیک به این سه فعال فضای مجازی که از تابستان ۱۳۹۵ در اوین زندانی اند روز ۲۴ فروردین به کمپین گفت شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان هر کدام حکم از این فعالان فضای مجازی را به اتهام توهین به مقدسات به پنج سال زندان محکوم کرده است.
علیرضا توکلی، محمدمهدی زمان‌زاده و محمد مهاجر، در تابستان ۱۳۹۵ به دلیل اداره چند کانال تلگرامی، از سوی وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان اوین منتقل شدند. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب در اردیبهشت ۱۳۹۶ هر یک از آنان را به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، توهین به مقدسات و توهین به رهبری به ۱۲ سال زندان محکوم کرد.
منبع مطلع گفت پس از اعتراض آنان به حکم نخست، دادگاه تجدید نظر در خرداد ماه ۱۳۹۶ برگزار شده و هر یک را به اتهام توهین به مقدسات به پنج سال حبس تعزیری محکوم کرده است.
منبع مطلع گفت دادگاه تجدید نظر نیز مانند دادگاه نخست به دفاعیات متهم و وکلا توجهی نکرده و بر اساس اعترافات اجباری آنان در سلول‌های انفرادی وزارت اطلاعات حکم صادر کرده است. این منبع همچنین به کمپین گفت هیچ کدام از دادگاه‌های بدوی و تجدیدنظر به ادعای متهمان و وکلای آنان درباره اجباری و غیرواقعی بودن اعترافات رسیدگی نکرده است.
منبع مطلع درباره دادگاه این افراد گفت: «در دادگاه بدوی فرصت وکیل گرفتن پیدا نکردند و در دادگاه تجدیدنظر هم که وکیل داشتند، قاضی اجازه نداد صحبت کند و گفت کتبی بنویس بعدا می‌خوانیم، کل دادگاه اول و دوم برای سه نفر نیم ساعت بیشتر طول نکشید، ۲۰ دقیقه دادگاه بدوی و ده دقیقه دادگاه تجدید نظر.»
منبع نزدیک به این زندانیان عقیدتی «ابراز عقیده در فیسبوک و تلگرام» را دلیل بازداشت این شهروندان عنوان کرد و به کمپین گفت علاوه بر نوشته‌هایشان در فیسبوک، عمده اتهام آنان اداره یک کانال تلگرامی است که مطالب و مقالات مختلف را در نقد تعصب مذهبی منتشر می‌کرده است.
منبع مطلع گفت بازجوی وزارت اطلاعات در شرایطی که سه جوان ۲۴ ساله بدون وکیل و بدون تماس با خانواده و از بازداشت خود شوکه بودند اقدام به گرفتن اعترافات اجباری از آنان کرده است: «کتکشان زدند، تهدید کردند و وعده دادند که اگر اعتراف کنید زود آزادتان می‌کنیم، اینها هم بدون وکیل و یس‌خبر از خانواده و ترسیده و بی‌تجربه بودند و حتی چیزهای غیرواقعی که بازجوها اصرار داشتند را هم قبول کردند، مثلا بازجو پرسیده می‌دانیم مشروب می‌خورید، همه می‌خورند و فقط می‌خواهیم ببینیم صادق هستید یا نه، بعد که گفتند بله گاهی می‌خوریم اتهام شرب خمر را هم به موارد قبلی اضافه کردند که البته دادگاه دید این یکی خیلی مسخره است و وارد این موضوع نشد.»
این منبع گفت بازجویان وزارت اطلاعات تماس تلفنی و اطلاع دادن به خانواده از محل بازداشت را که حق یک بازداشت‌شده است، به اعتراف کردن درباره توهین به مقدسات مشروط کردند و به این شکل از آنان اعتراف گرفته‌اند: «تا چند روز در انفرادی بودند و خانواده نمی‌دانست کجا هستند، بازجو گفته بود اگر راستش را درباره توهین به مقدسات بگویی اجازه می‌دهم با خانواده تماس بگیری و اینها هم هرچه بازجو می‌خواسته گفته‌اند.»
به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان به نقل از کمین حقوق بشر در ایران؛ طبق ماده ۶۰ آیین دادرسی کیفری «در بازجویی‌ها اجبار یا اکراه متهم، استفاده از کلمات موهن، طرح سؤالات تلقینی یا اغفال کننده و سؤالات خارج از موضوع اتهام ممنوع است و اظهارات متهم در پاسخ به چنین سؤالاتی و همچنین اظهاراتی که ناشی از اجبار یا اکراه است، معتبر نیست.»
مواد ۴۸ تا ۵۰ آیین دادرسی کیفری نیز بر حق انتخاب وکیل و اطلاع سریع محل بازداشت به خانواده و نزدیکان متهم تاکید کرده است.
به گفته این منبع هر سه این زندانیان هم اکنون در بند هشت زندان اوین نگهداری می‌شوند.
