یک منبع مطلع گفت با گذشت بیش از شصت روز از اعتصاب غذای گلرخ ایرایی و انتقال او به بیمارستان، مقامات امنیتی-قضایی پاسخی به خواسته‌‌های این زندانی سیاسی نداده‌اند.
منبع مطلع گفت گلرخ ایرایی روز چهاردهم فروردین و در شصتمین روز اعتصاب غذا، پس از بیهوش شدن به بیمارستان بقیه الله سپاه پاسداران در خارج زندان منتقل و بستری شده است. به گفته این منبع طی مدت اعتصاب غذا وزن گلرخ ایرایی بیش از ۲۰ کیلو کاهش یافته است، بارها تشنج کرده و در خطر از دست دادن کلیه قرار گرفته است.
این منبع گفت علیرغم وضعیت جسمانی وخیم گلرخ ایرایی، مقامات امنیتی-قضایی واکنشی به اعتصاب غذای او نشان نداده‌اند اما این فعال مدنی زندانی گفته به اعتصاب غذایش ادامه خواهد داد: «خواسته‌اش را انجام ندادند و حتی تماس نگرفتند و به زندان هم نرفتند ببینند اصلا حالش چطور است، گلرخ در ملاقات با خانواده‌اش گفته تا به زندان اوین برنگردد اعتصاب غذایش را تمام نمی‌کند.»
گلرخ ابراهیمی ایرایی که به دلیل کشف دستنوشته‌ای از یک داستان منتشر نشده به اتهام توهین به مقدسات به پنج سال زندان محکوم شده از روز چهارم بهمن ماه و پس از انتقال خشونت‌آمیز از زندان اوین تهران به زندان قرچک ورامین با هدف بازگشت به زندان اوین دست به اعتصاب غذا زده است.
طبق ماده ۵۱۳ آیین دادرسی کیفری ایران محل تحمل کیفر حبس باید در زندان حوزه قضایی‌ای باشد که حکم صادر شده و تبعید و انتقال پس از قطعی شدن حکم به معنی افزایش مجازات و غیرقانونی است. در پرونده آتنا دائمی و گلرخ ایرایی محل زندگی متهمان و دادگاه صادر کننده حکم در تهران بوده و انتقال آنان به زندان قرچک غیرقانونی است.
اصل تفکیک جرایم و ماده ۶۹ آیین نامه سازمان زندان‌ها ایران نیز تاکید کرده است که حسب پیشینه، سن، جنسیت، تابعیت، نوع جرم، مدت مجازات، وضع جسمانی و روانی، چگونگی شخصیت و استعداد و میزان تحصیلات و تخصص باید در زندان‌ها طبقه‌بندی شوند.
آرش صادقی، همسر گلرخ ایرایی که او نیز به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز سیاسی و مدنی زندانی است، در نامه‌ای از زندان رجایی‌شهر (گوهردشت) کرج از فعالان حقوق بشر خواسته صدای گلرخ ایرایی باشند. آرش صادقی در نامه‌ای که در اختیار کمپین قرار گرفته، نوشته مسئولیت هر اتفاقی برای همسرش به عهده دادستانی و قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران است. او در توصیف وضعیت همسرش نوشته گلرخ ایرایی در ملاقات برای دقایقی مادرش را به جا نیاورده است: «مردمک چشمانش تندتند می‌چرخید، با تعجب به ما خیره شده بود و ما را در اولین دقایق ملاقات به یاد نمی‌آورد.»
آیین‌نامه سازمان زندان‌های ایران اعتصاب غذا را غیرقانونی می‌داند اما خودداری از خوردن و گاه حتی آشامیدن به عنوان سلاحی برای زندانیان سیاسی و عقیدتی در برابر اعمال خلاف قانون دستگاه‌های امنیتی و آزار مداوم زندانیان سیاسی تبدیل شده است. رویه قوه قضائیه ایران در مقابل اعتصاب غذا بی‌توجهی و تخفیف و یا تکذیب است. محمدجعفر منتظری، دادستان کل ایران در بهمن ماه ۱۳۹۵ اعتصاب غذا را مظلوم‌نمایی خواند و گفت قوه قضائیه تسلیم اعتصاب غذا نمی‌شود.
