روزچهارشنبه ۹ تیر ماه زندانی موسی میر ۴۰ ساله که به مدت ۴ سال در بند ۵ زندان زاهدان زندانی بود به دلیل بیماری قلبی جان باخت .او مدتها از این بیماری رنج می برد ولی این زندانی را درمان نکردند و وی به دلیل عدم درمان درگذشت.
از طرفی دیگر بهداری زندان زاهدان نزدیک به ۱ ماه است که فاقد پزشک عمومی است و تنها پزشک عمومی این زندان به دلیل عدم پرداخت حقوق ، از حاضر شدن در محل کار خویش خوداری می کند. همچنین بهداری زندان ازهر گونه دارو تهی شده است و فقط قرصهای محدود مسکن در آن موجود می باشد و هنگام مراجعه زندانیان بیمار به بهداری جهت درمان ،بدون توجه به نوع بیماری فقط به آنها یک قرص مسکن داده می شود.
زندانیان در شرایط حاد و غیر انسانی قرار دارند و از سوء تغذیه رنج می بردند و همچنین در اثر شکنجه های وحشیانه دچار بیماریهای مختلف هستند ، نبود بهداشت لازم و ازدحام بیش از حد ، بیماریهای زندانیان را تشدید کرده و حال تنها پزشک عمومی زندان عملا اخراج شده است و داروخانه زندان از دارو تهی شده است.
وقتی که زندانیان از زندانبانان سئوال می کنند که چرا تنها پزشک عمومی زندان برداشته شده است و داروخانه تهی از دارو است به آنها گفته می شود که زندان بودجه کافی ندارد و قادر به خرید دارو و پرداخت حقوق تنها پزشک عمومی زندان نیست. این در حالی است که در حال حاضر بیش از ۳۰۰۰ زندانی در این زندان جای داده شده اند.
این زندان هیچوقت دندانپزشک و پزشکان متخصص نداشته و زندانیان سیاسی که به آنها احکام سنگین و قرون وسطایی اعدام و حبسهای سنگین داده شده است به هیچ وجه حق درمان در بیمارستانهای خارج از زندان را ندارند و عملا آنها را به سوی مرگ تدریجی سوق می دهند.
به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان به نقل از فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران؛ حال با قطع حقوق تنها پزشک عمومی زندان و عدم حضور وی در بهداری زندان و تهی شدن داروخانه زندان ، جان تعداد زیادی از زندانیان بیمار در معرض خطر جدی قرار گرفته است.
