روزنامه انگلیسی ایندپندنت نوشت: شاید خبر مرگ شانس حضور دونالد ترامپ در انتخابات بعنوان کاندیدای نهایی جمهوریخواهان هنوز به نظر اغراق آمیز بیاید، اما منتظر سیل پیام های تسلیت برای فعالیت سیاسی فریبنده ی دونالد ترامپ باشید. قرار است موج خبری آن از ساعات اولیه چهارشنبه به وقت گرینویچ آغاز شود.
این نشریه آورده است: اگر تد کروز انتخابات مقدماتی ویسکانسین را ببرد، می تواند میخ آخری بر تابوت امید ترامپ بزند. این شکست، شانس ترامپ برای کسب 50 درصد دلیگیت های جمهوری خواهان مورد نیاز را به شدت کاهش می یابد.
اما چه طور به اینجا رسید؟ دو هفته پیش به نظر می رسید ترامپ شانس اصلی نامزدی جمهوری خواهان باشد و آمارها از اطمینان 75 درصدی به موفقیت او می دادند.
او همچنان پی در پی به گفتن سخنان احمقانه و یا ناپسندش ادامه می داد، گو آنکه حنجره اش نمی توانست بدون بیرون دادن حماقت از دهانش به ارتعاش درآید. هرچند در 6 ماه گذشته با هر سخن احمقانه یا شنیع یا هر دویی که می گفت و تصور می رفت دیگر امیدی برایش نباشد، باز راه خود را پیدا می کرد، اما دیگر هیچ چیزی، واقعا هیچ چیزی، نمی تواند بگوید که بختش را برگرداند. هیچ چیزی نمی تواند آن جمعیت نسبتا کوچک اما پرصدای مشهور به نژادپرستی، که به اختصار “پایگاه جمهوری خواهان” نامیده می شود را باز دارد.
ترامپ که استاد اعظم سخنرانی است توانست سرانجام طناب دارش را به دست خود گره بزند. او پس از انکه از تمام سخنان اشتباهش و فحاشی ها نسبت به زنان از جمله هیلاری کیلینتون و مجری فاکس نیوز جان سالم به در برد، این بار با اتفاقی غیرقابل پیش بینی روبرو شده است. سخنان ترامپ در مورد سقط جنین جنجال افریده است. تنفر او نسبت به زن ها چه طور می توانست او را به زیر بکشد؟
با این حال این تهدید کاملا جدی است. نظریات او در این مورد که زنان باید، به شکلی نامشخص، برای سقط جنین “مجازات” شوند، چنان از خطوط قرمز جامعه عدول کرده که امکان نجاتش از این مخمصه را غیرممکن کرده است. حتی جمهوری خواهان پروتستان دوآتشه شاخه انجیلی که سقط در صورت تجاوز را غیرقانونی می دانند هم نمی توانند این حرف ترامپ را هضم کنند. برای آن ها زنی که بارداریش را متوقف می کند گناهکاری است که باید به راه توبه آورده شود.
ترامپ به سرعت اعلام ندامت کرد، اما خیلی دیر بود. از همان لحظه شانس او رو به کاهش گذاشت و آمارهای نظرسنجی ها همان قدر به او امکان شکست می دهند که امکان پیروزی. بنا به معادلات انتخاباتی، این برای او خوب است. اما اگر ویسکانسین را از دست بدهد، که به نظر هم این طور می آید، کسب حمایت نیمی از دلیگیت ها برای ترامپ بسیار سخت خواهد بود.
مدعی حاضر دیگر این انتخابات، فرماندار اوهایو، جان کسیچ، است که در این میدان می تواند میانه رو نامیده شود و تا حدی شانس موفقیت دارد. شاید میت رامنی به امید جبران شکست سنگین گذشته اش و دهن کجی به کاخ سفید در این عرصه حاضر شود، هرچند به نظر می رسد پاول رایان، سخنگوی جدی و بی آزار کنگره، انتخاب احتمالی هیات حاکمه باشد. اما پس از چهار، پنج، شش یا هفت رای گیری، هر فرد بالای 35 سالی که پاسپورت آمریکا داشته باشد و نبضش بزند می تواند نامزد شود.
هر کسی که در نهایت انتخاب شود، هیلاری کلینتون پررنگ ترین لبخند شادی را در پس نشستن این آشوب بر لب خواهد داشت. در صورتی که ترامپ تعداد بیشتر و نه اکثریت دلیگیت ها را به دست آورد، و سپس از نامزدی محروم شود، میلیون ها نفر از طرفدارانش از خشم پر شده و از رای به نامزد جمهوری خواهان در ماه نوامبر امتناع خواهند کرد.
اگر بازی واقعا برای ترامپ به پایان رسیده باشد، دستاورد سیاسی که نام او را در تاریخ زنده نگه می دارد ایجاد اطمینان از آن است که برای اولین بار رئیس کاخ سفید خانم رئیس جمهور خوانده شود.
وام گرفته از تارنمای انتخاب
