فکر نکنید با پایان یافتن مذاکرات سیزده ساله هسته ای میان ایران با پنج به علاوه یک، و شکل گرفتن توافق جامع هسته ای، همچنین به تصویب رساندن ” برجام ” در تیر ماه سال جاری خورشیدی، تمامی آنچه را که مذاکره کنندگان پیگیری می کردند به اتمام رسیده باشد. آن کار (نشست های اتمی) ، پیش از آنکه جنبه حفاظتی و جلوگیری نمودن از سرکشی های کشورهائی، که نسبت به شش قدرت بزرگ گیتی، قدرت چندانی در جهان ندارند؛ برای ترمیم روابط نیمه گسسته ی قدرت های بزرگ دنیا با ایران چاره اندیشی شده بود. بعد از تصویب ” برجام ” شاهد بودیم و هستیم؛ که همگی شان حتی آن دسته از ممالکی، که اصولا هیچ قدرتی به حساب نمی آیند؛ چگونه با شتاب بسیار نمایندگان خویش را جهت برقراری روابط تجاری بیشتر با آخوندهای حکومتی، روانه ایران کردند. و در این رابطه موفق به بستن قراردادهای اقتصادی کلانی هم با جمهوری اسلامی شدند!
اکنون که تقریبا بسیاری از این شتابزدگان، برخی در آشکارا و بعضی هم به طور پنهانی، در مورد اموری که به خاطر تحقق بخشیدن به آنها، با حکومت و دولت رژیم آخوندی کنار آمده، و در باره انعقاد قراردادهای اقتصادی با آنها، به نتایج خوبی هم رسیده اند؛ به دلائلی نامشخص، در صدد جری نمودی آژانس بین المللی انرژی هسته ای، برای پیگیری کردن مسائل مربوط به فعالیت های گذشته اتمی آخوندها می باشند. از اینرو، عدم پاسخگوئی های واضح و آشکار جمهوری اسلامی، به پرسش هائی که در مورد فعالیت های هسته ای ایشان، که از سال های میان 2003 تا 2009 میلادی مشغول آنها بوده اند؛ که البته این پرسشها در جلسات مکرر مذاکرات هسته ای مطرح می گردیدند. را به چند دلیل نامشهود، دستآویزی برای دوباره به صحنه گفتگو کشاندن آخوندها قرار داده اند!
تا جائی که تعدادی از آنها، از جمله آمریکا، که دولتمردان آن به خاطر باقی گذاشتن یک کارنامه پربار، از عملکردهای دو دولت پی در پی آقای اوباما و اعضای کابینه اش در تاریخ کشورشان، نیاز فراوانی به تحقق بخشیدن، به ایجاد ” توافق جامع” هسته ای، و نیز به تصویب رساندن ” برجام ” توسط پارلمان و کنگره و مجلس نمایندگان کشورشان داشتند. پس از به نتیجه رساندن امر مورد نظرشان، ظاهرا به دلیل آنکه گزارش نهائی آژانس در باره بررسی آنچه که آخوندها می بایست با توجه به تصمیماتی که در ” برجام ” گرفته شده است؛ نتیجه بازرسی های خودش را به شش قدرت بزرگ جهان ارائه می داد؛ اینها پس از دریافت نمودن گزارش آژانس، از آن زیاد راضی به نظر نمی رسند؛ زیرا در بخشی از گزارش آمده است: ” رهبران ایران تمایلی به ارائه اطلاعاتی بیشتر از آنچه که پیش از توافق هسته ای در مورد آزمایش های اتمی خودشان داده اند ندارند. “!
در بخشی از آخرین گزارش بازرسان آژانس بین المللی اتمی آمده است؛ که دولت ایران تا سال 2009 میلادی، در حال پیگیری کردن 12 تکنولوژی هسته ای بوده است. اما در این مورد هم آنها هیچ پاسخ صریحی به بازرسان آژانس نداده اند. چندی پیش خبری در ارتباط با بسته شدن پرونده هسته ای جمهوری اسلامی در آژانس انتشار یافت. به همین دلیل هیأت مدیره آژانس تصمیم گرفته، که در همین ماه جاری(دسامبر 2015 میلادی) نشست مهمی را برگزار کند. چنانچه در این جلسه، با علم به این که سران حکومت اسلامی از دادن پاسخ های صریح به بازرسان آژانس، به ویژه در باره دوازده تکنولوژی که مشغول آنها بوده طفره رفته است؛ احتمال مطرح شدن پرسش هائی در این جلسه، در رابطه با از دست رفتن توانائی آژانس در کنترل کشورهائی که پنهانی در حال تولید بمب اتمی هستند زیاد خواهد بود. چون در صورت صحت داشتن این امر(عدم توانائی آژانس در کنترل اعضای خود)، از این پس میدان درخواست های کشورهائی که مایل به اتمی شدن را دارند؛ مخصوصا ممالکی مانند ژاپن و عربستان سعودی گسترش بیشتری می یابند. و در آینده نه چندان دور، در هنگام عدم وجود روابط دوستانه میان کشورها، مانند درندگانی که موقع جنگیدن برای همدیگر ” شاخ و شانه ” می کشند؛ اینها تعداد بمب های اتمی خودشان را به رخ همدیگر بکشند؛ و از این پس صدای انفجار بمب های اتمی در سراسر دنیا، پخش شدن یک موسیقی وحشت آفرین دائمی را، اجتناب ناپذیر نماید!
محترم مومنی
