محققان استرالیایی با استفاده از تکنیک جدید موفق به شناسایی 280 دهانه برخوردی در بخش دور ماه شده‌اند.
به گزارش ایسنا، سطح ماه مملو از دهانه هایی است که در اثر برخورد سیارک ها شکل گرفته اند، اما مشاهده دهانه های برخوردی در بخش تاریک و دور ماه بسیار دشوار است.
پروفسور «ویل فیدراستون» از محققان موسسه تحقیقات داده های زمینی دانشگاه کرتین تأکید می کند: بررسی بخش دور ماه بسیار دشوار است، چراکه ماهواره های در حال حرکت در مدار ماه در زمان حرکت در این ناحیه از زمین قابل رهگیری نیستند.
محققان دانشگاه کرتین در استرالیای غربی مطالعات خود را بر روی بخش تاریک و دور ماه متمرکز کرده و با استفاده از مدلسازی رایانه ای از گرانش ماه و داده های توپوگرافی، دهانه های برخوردی را شناسایی کرده اند که در روش های دیگر قابل مشاهده نیستند.
از تعداد 280 دهانه برخوردی کشف شده 66 دهانه از دید گرانشی و توپوگرافی قابل مشاهده هستند.
به گفته پروفسور «فیدراستون»، کشف این تعداد دهانه برخوردی حاصل استفاده از مدلسازی رایانه ای از گرانش ماه و داده های توپوگرافی است.
بجز بررسی ماه، تاکنون نقشه گرانش زمین با وضوح تصویری بسیار بالا و نقشه گرانش مریخ با استفاده از این تکنیک جدید تهیه شده است.
محققان استرالیایی بدنبال استفاده از این تکنیک برای مأموریت GRAIL ناسا هستند؛ دو ماهواره Ebb و Flow این مأموریت که اقدام به جمع آوری داده های گرانشی ماه می کردند، دسامبر 2012 با برخورد به سطح ماه به مأموریت خود پایان دادند.
