روزنامه کیهان در صفحه اول شماره امروز خود از هفتادمین سالگرد بمباران اتمی ژاپن در راستای اقدامات تخریبی خود علیه توافق صلح آمیز هسته ای نوشته است:
70 سال پیش در چنین روزی (6 اوت 1945/15 مرداد 1324) آمریکا در یک جنایت بی سابقه در تاریخ بشر با بمباران اتمی هیروشیما90هزار انسان بیگناه را در دم به کام مرگ فرستاد و ده‌ها هزار نفر دیگر نیز تا پایان همان سال -۱۹۴۵- بر اثر جراحات وارده جان باختند. ٣ روز بعد از بمباران هیروشیما، آمریکایی‌ها دومین بمب اتمی را بر فراز شهر ناکازاکی رها کردند و تلفات مشابهی به بار آوردند. رقم تلفات انسانی این دو بمب در اولین دقایق پس از اصابت بمب ۲۲۰ هزار نفر بوده است.
هیچ یک از دولت‌های آمریکا طی 70 سال گذشته نه فقط آن جنایت هولناک را محکوم نکرده‌اند بلکه ادعا می‌کنند با بمباران هیروشیما و ناکازاکی به جنگ جهانی دوم خاتمه داده و از کشتار بیشتر در جریان جنگ یاد شده جلوگیری کرده‌اند! اما واقعیت این است که کشتار صدها هزار نفر در هیروشیما و ناکازاکی بعد از قطعی شدن پیروزی متفقین در جنگ جهانی دوم صورت پذیرفته بود. زیرا از ٣ دولت محور آلمان، ایتالیا و ژاپن که در مقابل متفقین قرار داشتند، دولت‌های آلمان و ایتالیا در ژوئن ۱۹۴۵- خرداد ۱٣۲۴- یعنی نزدیک به ۲ ماه قبل از بمباران هیروشیما و ناکازاکی، بدون قید و شرط تسلیم شده بودند و ژاپن درباره شرایط تسلیم با متفقین در حال رایزنی و گفت‌و‌گوی رسمی بود.
ژنرال «هنری آرنولد»، فرمانده ارتش آمریکا و نیروی هوایی این کشور در دولت ترومن دراین‌باره می‌گوید: «همیشه به نظر ما اینطور می‌رسید که ژاپنی‌ها در هرحال سقوط می‌کردند و فرقی نمی‌کرد که از بمب اتمی استفاده شود یا نشود» و ژنرال «ویلیام لیهی»، رئیس وقت ستاد مشترک ارتش آمریکا نیز اعتراف می‌کند که «ژاپن قبل از بمباران هیروشیما و ناکازاکی شکست خورده و آماده تسلیم بود. ژاپنی‌ها از دو ماه قبل نیز یعنی ژوئن ۱۹۴۵ برای تسلیم اعلام آمادگی کرده و با ما در حال مذاکره بودند، بنابراین احساس من آن است که استفاده ما از بمب اتمی چیزی شبیه برخورد آدم‌های وحشی و قرون وسطایی بود.»
