هدف از توافق امضاء شده میان ایران و کشورهای عضو گروۀ ١+۵، در روز سه شنبه ١۴ ژوئیه / ٢٣ تیرماه، تضمین کارکرد منحصراَ غیرنظامی برنامۀ هسته ای ایران است. به گزارش خبرگزاری فرانسه، این توافق در واقع ساختکار اجرائی توافق اصولی لوزان به‌حساب می آید که در روز ١٣ فروردین بدست آمده بود.
فعالیت‌های غنی سازی
بر اساس این توافق که در روزهای آینده باید به تائید شورای امنیت سازمان ملل متحد برسد، و همچنانکه پیش از این در توافق لوزان آمده بود، ایران دو سوم سانتریفوژهای خود را جمع آوری کرده و زیر کنترل بین المللی قرار می دهد. میزان اورانیوم غنی شده ایران از ١٠٠٠٠ کیلوگرم کنونی به ٣٠٠ کیلو گرم کاهش خواهد یافت. فعالیت های غنی سازی در مراکز اتمی فردو و نطنز نمی تواند میزان اورانیوم غنی شده ایران را در ١۵ سال آینده به بیش از مقدار ذکرشده برساند. ایران همچنین به مدت ١۵ سال حق استفاده از رآکتور آب سنگین را نخواهد داشت و فعالیت‌های مرکز اراک به تولید ایزوتوپ برای مصارف پزشکی و پژوهشی محدود می شود.
کنترل فعالیت‌های هسته ای ایران
کلیۀ فعالیت‌های هسته ای ایران تحت کنترل بین المللی قرار می گیرد. بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی میتوانند همواره از تاسیسات هسته ای ایران بازدید نمایند. مراکز نظامی بصورت برنامه ریزی شده از این قاعده مستثنی نیستند. بعلاوه این آژانس می تواند تحقیقات خود را در بارۀ فعالیت‌های گذشتۀ ایران در زمینۀ هسته ای دنبال کند.
تحریم ها و مجازات‌های برقرار شده علیه ایران
مجازات ها و تحریم های بر قرار شده علیه ایران به‌مرور، تنها به‌مرور، لغو خواهند شد. برداشتن مجازات ها می تواند، همزمان با اجرای تعهدات پذیرفته شده توسط ایران، از آغاز سال آیندۀ میلادی، کمتر از ۶ ماه دیگر، شروع شود. با این حال تحریم ها در زمینۀ تسلیحاتی بمدت ۵ سال و در بارۀ موشکهای بالیستیک بمدت ٨ سال همچنان پا بر جا خواهند ماند. عدم احترام به مواد توافق نامه، برقراری مجدد مجازاتها را در پی خواهد داشت.
