پیکر شش زندانی اهل‌سنت اعدام شده، با حضور شش تن از اعضای خانواده‌هایشان عصر امروز چهارشنبه ۱۳ اسفندماه، در آرامستان بی‌بی‌سکینه به خاک سپرده شدند.
به گزارش خبرنامه ملّی ایرانیان، مسوولین زندان رجایی شهر کرج، از سحرگاه امروز چهارشنبه 13 اسفندماه 1393، که حکم اعدام شش زندانی اهل سنت کُرد را اجرا کردند تا عصر امروز خانواده آنها را در “سردرگمی و بلاتکلیفی” گذاشتند. مسوولان در نهایت در ساعت 16 به خانوده‌ها گفتند: «فقط از هر خانواده یک نفر اجازه شناسایی دارد.»
گفته شده مسوولان شش نفر از خانواده‌ها را که برای شناسایی رفته بودند، از خارج شدن منع کرده و با حمله به بقیه خانواده‌ها که نزدیک به ۵۰ نفر بوده‌اند، آنها را با اهانت و وحشیگری از آرامستان بیرون کرده و به آنان گفتند: «فقط ما خودمان جنازه‌ها را غسل می‌دهیم و فقط این شش نفر حق خواندن نماز میت را دارند و خودمان نیز جنازه‌ها را دفن خواهیم کرد.»
یکی از اعضای خانواده این زندانیان اعدام شده به «کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی» گفت: «امروز بعد از اعدام شش زندانی اهل سنت کُرد، مسوولین زندان ساعت ۴ بامداد خانواده‌ها را در سردرگمی و بلاتکلیفی قرار دادند و بعد از یک ساعت به آنها گفتند که برای تحویل گرفتن جنازه فرزندانشان، به آرامستان بی‌بی سکینه واقع در کمال شهر کرج مراجعه کنید و پس از رسیدن خانواده‌ها به آنجا، بعد از انتظاری طولانی گفتند که تا ساعت ۸ صبح هیچ چیز معلوم نمی‌شود.»
بنا به گزارش ارسالی از تارنمای همکار، کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، وی در ادامه افزود: «بعدا به خانواده‌ها گفتند که باید تا ساعت ۱۴ صبر کنند که دادستان اجازه تحویل جنازه‌ها را بدهند ولی وقتی دیدند خانواده‌ها بسیار صبورند و فقط منتظر تحویل گرفتن جنازه فرزندانشان هستند، به آنان گفتند که به هیچ عنوان جنازه فرزندانشان تحویل داده نخواهد شد و اجازه دارید که خودتان آنها را غسل داده و دفن نمایید اما بعد از چند ساعت به این وعده خود نیز عمل نکردند. در نهایت مسوولین در ساعت 16 به خانوده‌ها گفتند که فقط از هر خانواده یک نفر اجازه شناسایی دارد.»
این در حالی است که اعضای خانواده از جمله مُهنا دختر شش ساله حامد احمدی یکی از این محکومان، از شب پیش با جمعی از فعالان سیاسی و مدنی در پشت دیوارهای این زندان تجمع اعتراضی را ترتیب داده بودند.
گفتنی است مسوولان حکومتی نه تنها از تحویل جنازه فرزندانشان به خانواده‌ها خودداری کردند، بلکه حتی اجازه نداده‌اند که بقیه اعضای خانواده‌ها، پیکر فرزندانشان را مشاهده کنند.
شاهدان عینی گفته‌اند: «ماموران حتی نگذاشتند که بقیه خانواده‌ها نماز فرزندانشان را بخوانند و اجازه به جا آوردن مراسم مذهبی غسل، تکفین و تدفین جگرگوشه‌هایشان طبق آداب دینی و عقیده خود را به آنان ندادند.»
