۳۶ سال پیش، یعنی در شب یازدهم فوریه ۱۹۷۹ (۲۲ بهمن ۱۳۵۷)، روح‌الله خمینی پیروزی انقلاب را اعلام کرد. او ده روز پیش از آن، پس از پانزده سال تبعید، سوار بر هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ شرکت ایرفرانس از پاریس به تهران آمده بود. سکان آن پرواز را ژان موئی، سرخلبان فرانسوی در دست داشت. او اکنون در خانه‌اش در حومه پاریس، در یک گفت‌وگوی اختصاصی با سایت فرانسوی رادیو بین‌المللی فرانسه، ماجرای انتخاب شدنش را برای این مأموریت شرح می‌دهد.
خاطرات خلبانی که خمینی را از پاریس به تهران رساند؛ گوش کنید (04:37)
ژان موئی درباره خمینی می‌گوید که وی در آن هنگام اصلا خمینی را نمی‌شناخت و فقط می‌دانست که در نوفل لوشاتو اقامت داشته، زیرا عراق او را اخراج کرده بود.
بخش فارسی خبرگزاری فرانسه در اینمورد می گوید: نکته جالب در اظهارات آقای ژان موئی این است که او تأکید می کند که تدارک این پرواز ویژه خیلی سخت بود. او تعریف می کند که هنگام جلسه مدیریت ایرفرانس در این زمینه، هیچ یک از خلبان ها حاضر نبود که مأموریت انتقال خمینی به ایران را انجام دهد.
اما ژان موئی که افتخار آن را دارد که همواره فردی وفادار بوده، برای اثبات وفاداری خود، این مأموریت را می‌پذیرد: «آنها دنبال یک داوطلب می‌گشتند، رئیسم به من گفت تو در این مورد چه فکر می کنی؟ هیچ کدام از همکارانم داوطلب بردن خمینی نبودند. من قبل از اینکه عازم یک پرواز معمولی بشوم، رفتم جلو و به رئیسم گفتم: موریس، من به تو نمی گم که داوطلب هستم، ولی با این حال می توانی روی من حساب کنی… تو می گویی که پرواز سه روز دیگه انجام می شه. برای من در این سه روز پروازی برنامه ریزی نکن. هر وقت که لازم باشد من آماده پروازم.»
بالاخره هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ برای پرواز آماده می‌شود. ژان موئی این «پرواز ویژه» پاریس-تهران را چنین توصیف می‌کند: پر از مسافر؛ آیت الله خمینی به همراه ۱۷ تن از نزدیکانش، و بقیه مسافران را نیز منحصرا روزنامه نگاران و خبرنگاران تشکیل می دادند.
مسافران روی صندلی‌های خود نشستند. خمینی و اطرفانیانش در جلو، و روزنامه نگاران پشت سر آنها.
این خلبان فرانسوی درباره مأموریتش در این پرواز می‌گوید: «مأموریت من این بود که در تهران فرود بیایم و در طول پرواز هم با ایرفرانس همیشه در تماس باشم ، و همینطور در تماس با برج مراقبت کشورهای مختلفی که از آنها به ترتیب عبور می کردیم، که آخرینش ترکیه بود.»
پرواز ویژه پاریس-تهران، در حالی صورت گرفت که ژان موئی می گوید نمی دانسته که این کشورها از هویت مسافر هواپیما مطلع بودند یا نه و اجازه عبور هواپیمای حامل خمینی را از آسمان خود صادر می‌کنند یا نه. این خلبان فرانسوی اضافه می کند که اگر مذاکراتی در این باره با این کشورها انجام شده بود، در جریان آنها قرار نگرفته بود.
ژان موئی می گوید که او فقط سلام و خداحافظی معمول پرواز را گفت. اما خاطره جالبی که از این پرواز به یاد دارد این است که موقع نماز: وقتی خمینی می خواست وضو بگیرد، یک شلوار گرم زرد پایش بود، ولی موقع خروج از توالت، رنگ این شلوار گرم، به صورتی تبدیل شده بود!
او می‌گوید که این خاطره تا مدت‌ها سوژه جوک‌های ما شده بود.
هواپیمای شرکت ایرفرانس به دلیل امنیتی، پس از تخلیه مسافرانش، در تهران نماند و فورا به ابوظبی رفت تا فردایش به پاریس بازگردد.
این هواپیما در راه بازگشت، ایرانیانی را سوار کرده بوده که وطنشان را به خاطر وقوع انقلاب، ترک می گفتند. ژان موئی می گوید: بعضی از مسافران با حالت عجیبی مرا نگاه می کردند. در میان آنها، یک مرد پنجاه ساله به من گفت: “شما برای ما طاعون آوردید” . من به او پاسخ دادم: ” من فقط کارم را انجام دادم”.
