روز ۱۵ دی ۱۳۵۷ و به دنبال سقوط دولت ارتشبد غلامرضا ازهاری، دکتر شاپور بختیار عضو ارشد جبهه ملی از سوی محمدرضا شاه پهلوی مأمور تشکیل کابینه جدید شد و به فاصله یک روز کابینه پیشنهادی خود را به شاه معرفی کرد. در شرایطی که توفان 57 به روزهای اوج خود نزدیک شده و کمتر کسی مسؤولیت خطیر نخست وزیری را به عهده می گرفت، دکتر شاپور بختیارپیشنهاد شاه را برای احراز این مقام پذیرفت.
در مورد انتصاب دکتر بختیار به نخست وزیری، دکتر هوشنگ نهاوندی در کتاب *خود می نویسد: شهبانو فرح پهلوی مسبب اصلی انتصاب شاپور بختیار به ریاست دولت بوده است و امّا به گفتۀ دکتر عباس میلانی، شهبانو خود معتقد است تیمسار ناصر مقدم، آخرین رئیس ساواک و تیمسار غلامعلی اویسی نقش زیادی در معرفی و پیشنهاد بختیار به شاه داشتند.امّا دکتر غلامحسین صدیقی استاد دانشگاه تهران و وزیر کشور و نایب نخست وزیر در دوران نخست وزیری دکتر محمد مصدق در گفتگوئی با کورش آریامنش (رضا مظلومان) استاد دانشگاه و از اعضای سازمان درفش کاویانی، دلیلی مستندتر از این دو ارائه داده که در نوشتاری کامل آنرا در همین تارنما منعکس خواهم نمود.
در آن روزهای توفانی که دانشجویان برای مردم نطق می نمودند و به گونه ای جنایات رژیم را افشاء می کردند و از امام خود نقل می کردند که: ” در حکومت اسلامی همه افراد دارای آزادی در هرگونه عقیده ای هستند و ..”** و اساتید شریفی که در حقشان کم بی انصافی نشده بود نیز در این دوران ظاهر گشته و چون معلمان شیفته شهادت به صف پیشاهنگان انقلاب پیوسته و چهره های ملّی، کمونیست های دو آتشه و روحانیون نیز از این قافله جدا نمانده و روزنامه ها را مکانی برای تاخت و تاز و حقایقی اغراق آمیز تبدیل نموده بودند، این بختیار بود که در آن زمان دیدگاه‌های خود درباره دولت و برنامه‌های آینده‌اش را اعلام نمود تا شاید بتواند آرامشی در کشور ایجاد نماید.
بختیار کابینه خود را فردای اینروز به شاه معرفی نموده و بعد از گرفتن رای اعتماد از مجلس شورای ملی کار خود را به عنوان نخست‌وزیر آغاز کرد.
* آخرین روزها، انتشارات شرکت کتاب، لس آنجلس، ۱۳۸۳
** از مصاحبه خمینی با نماینده سازمان عفو بین الملل ـ روزنامه کیهان، 19 آبان 1357
