ویگو مورتنسن بازیگر فیلم «سرزمین فراوانی» ضمن دفاع از این اثر می‌گوید همه چیز دنیا کار فیلمسازی را سخت‌تر میکند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از هالیوود ریپورتر، یکی از مطرح ترین فیلم‌های نمایش داده شده در بخش نوعی نگاه جشنواره کن امسال فیلم «سرزمین فراوانی» ساخته کارگردان آرژانتینی لیساندرو آلونسو بود که یکشنبه شب در بیست و نهمین جشنواره محلی آرژانتین یعنی ماردل پلاتا فیلم فستیوال به نمایش درآمد.
مراسم نمایش فیلم با حضور کارگردان، ویگو مورتنسن به عنوان بازیگر نقش اول و فابین کاساس نویسنده فیلمنامه برگزار شد.
این فیلم برنده جایزه فیپرشی جشنواره فیلم کن، داستان زندگی مورتنسن دانمارکی را در نقش یک کاپیتان ارتش در قرن نوزدهم روایت می کند که مجبور می شود در سفری شگفت‌انگیز برای یافتن دختر نوجوانش که ربوده شده، سراسر آرژانتین را زیر پا بگذارد.
مورتنسن که بزرگ شده آرژانتین است و زبان کاستلانو را به خوبی صحبت میکند، در مصاحبه‌ای درباره این فیلم از این گفت که چطور دانمارک از حمایت فیلم دست کشید و چگونه این فیلم بدون پول توانست با همان مدیریتی ساخته شود که «سفر بین سیاره‌ای» نولان ساخته شد.
مورتنسن که پسر مردی دانمارکی و زنی آمریکایی است و تاکنون جایزه بهترین بازیگری را از جوایز فونیکس در کارنامه دارد، مدت هاست که برای ساخت فیلمی در دانمارک مورد توجه بوده است. با این حال او در مقام تهیه کننده ای دانمارکی-آرژانتینی موفق نشد تا از حمایت دانمارک برای ساخت این فیلم بهره بگیرد و این فیلم هنوز برای نمایش در دانمارک انتخاب نیز نشده است. این در حالی است که آمریکا و بریتانیا فیلم «سرزمین فراوانی» را زمستان به نمایش در می‌آورند.
بازیگر فیلم هایی چون «قول‌های شب عید» دیوید کراننبرگ، «تاریخ خشونت» و «روش خطرناک» ادعا کرده که مشکل عدم حمایت از فیلم‌هایی چون «سرزمین فراوانی» ساده است: پول زیادی در بازگشت فیلم نمی‌بینند.
مورتنسن افزود: این فقط دانمارک نیست، همه دنیا اکنون نسبت به ساخت فیلم سخت گیرتر شده‌اند و اگر سودی فوق العاده و تضمین شده در بازگشت فیلم نبینند، دوست ندارند دست به خطر بزنند. همیشه همینطور بوده، اما حالا از همیشه بیشتر است. وی در عین حال به دفاع از صنعت فیلمسازی‌ای پرداخت که فیلمسازان شخصی‌تری در آن می توانند کار کنند و گفت: همیشه افرادی بوده اند که دوست داشته‌اند فیلم مستقل بسازند. دقیقا مثل لیساندرو. او نمی‌گوید: خیلی سخت است، من از آن دست می‌کشم، بلکه این کار را انجام می دهد.
خود مورتنسن که قرار است فیلم بعدی‌اش «کاپیتان جالب» باشد، همچنان به بازی در فیلم هایی با بودجه کم که محصول مراکز هنری خارجی هستند ادامه می‌دهد و به راه تجاری هالیوود چشمی ندارد.
وی می گوید: جایی که پول زیادی برای کار کردن وجود داشته باشد، به نظر من کسی دنبال خطر کردن و روایت کردن داستانی جدید نمی‌رود. آنها ترجیح می‌دهند داستانی را بگویند که به آن اطمینان دارند و آخر سر شما می‌بینید این همان چیزی است که تاکنون بارها دیده‌اید.
مورتنسن در فیلم آلونسو هم در نوشتن فیلمنامه همراهی کرده و هم تهیه کننده بوده و شخصیتی را تصویر کرده که سفری در زمان میکند و در صحرایی خشک پیرزنی را ملاقت می کند. نقش این شخصیت توسط بازیگر دانمارکی گیتا نوربای ایفا شده و او کسی است که می تواند به این مرد کمک کند تا دخترش را پیدا کند.
بازیگر فیلم «ارباب حلقه ها» گفت: من به دیدن فیلم «بین ستاره ای» نولان رفتم چون فکر می کردم جالب است و نولان یکی از کارگردان هایی است که سعی میکند فیلمی با بودجه بالا اما با موضوع های خطرپذیر بسازد اما از آنجا که باید از فیلم «سرزمین فراوانی» دفاع کنم می‌گویم خیلی خب، «بین ستاره‌ای» چیزهای خوبی دارد، اما چیزهای بدی هم دارد اما به جهان متافیزیک و ایده‌های وجود فکر می کند و این همان موضوعی است که پدری که به دنبال دخترش می گردد و او را خیلی پیرتر از خودش می بیند، هم به آن توجه دارد. پس می توانیم بگویم ما هم همان کار را انجام دادیم، اما واقعا با بودجه‌ای کم و حتی شاید خیلی بهتر. این به معنی انتقاد از فیلم نولان نیست، که خیلی جالب است؛ اما خیلی راحت می‌شود گفت خب، پول دارم و هر کاری بخواهم می توانم بکنم. چون این کاری است که لیساندرو انجام داد، اما بدون پول!
ویگو مورتنسن با فیلم مدرک در سال ۱۹۸۴ در یک نقش کمرنگ بازی کرد. این فیلم فیلم موفقی بود که برنده دو جایزه اسکار شد.
سپس در یک نقش کمرنگ دیگر در فیلم رز بنفش قاهره کارگردان وودی آلن بازی کرد هرچند که قسمت‌های او به کل از فیلم حذف شد.
فیلم رومانتیک رستگاری (۱۹۸۷) و فیلم ترسناک زندان (۱۹۸۸) اولین فیلم هایی بودند که وی در آنها نقش اول مرد را ایفا میکرد.
بعد از ۱۵ سال بازی در فیلم‌های تلویزیونی ، مورتنسن نقش آراگورن را در مجموعه ارباب حلقه ها بازی کرد و به شهرت جهانی رسید. (بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳) وی به خاطر بازی قابل قبول اش در این فیلمها جوایز متعددی بدست آورد.
مورتنسن در دو فیلم با کارگردان بزرگ، دیوید کراننبرگ همکاری کرده است. یکی تاریخچه خشونت در سال ۲۰۰۴ و دیگری وعده‌های شرقی در سال ۲۰۰۷.
وعده‌های شرقی تا کنون تحسین شده‌ترین فیلم کارنامه وی بوده است. او به خاطر بازی چشمگیرش در نقش نیکلای، مامور مخفی پلیس در فیلم نامزد جایزه اسکار شد ولی به دانیل دی لوئیس در فیلم خون به پا خواهد شد باخت.
آخرین فیلم وی هم اکنون فیلم جاده است که در آن بازی بسیار عالی ارائه داده است.
ویگو علاوه بر بازیگری، به صورت حرفه ای عکاسی و نقاشی نیز میکند. همچنین او در سال ٢٠٠٢ مؤسسه ای را با نام پریسوال پرس بنیان نهاد که در آن آثار ادبی هنرمندان به چاپ می رسد.
