برخی از ما، یا کتاب ” اشکها و لبخندها ” را خوانده ایم؛ و یا فیلمهای زیادی که از موضوع این کتاب اقتباس و تولید شده اند را دیده ایم. در این آثار دیداری و نوشتاری، قهرمانان داستان به طور مکرر و بر اثر اتفاق افتادن رویدادهای متضادی، گاهی شادمان می گشتند؛ و زمانی نیز غمگین می شدند. البته لحظاتی که قهرمانان فیلم یا کتاب مورد نظر، ناگزیرند که بخندند یا اشک بریزند؛ کاملا با شادمانی یا انوده گین شدن آنها مناسبت منطقی دارند. اما در جریان زندگی های معمولی انسان های فراوانی، موضوعاتی پیش می آیند؛ که ایشان در هنگامی که باید بخندند اشک می ریزند. برعکس زمانی که باید در ارتباط با مورد خاصی گریه بکنند می خندند!
اما اشخاص صاحبنامی هم وجود دارند؛ که در هر دو شرایط خوب یا بد، لبخندهای نمکینی بر روی لبهای خویش می نشانند. اینگونه، چنین افرادی تلاش می کنند؛ که مخاطبان خودشان، یا کسانی را که در انتظار واکنش آنها نسبت به یک موضوع مهم می باشند؛ را در برزخ خماری از ندانستن واکنش واقعی لبخند زدن خودشان قرار بدهند. از جمله لبخندهای مشهور در ماههای اخیر، تبسم های موذیانه محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه رژیم آخوندی، و کاترین اشتون نماینده اتحادیه اروپا، در برابر خبرنگارانی است؛ که پس از انجام شدن یکی دیگر از نشست های مربوط به مذاکرات اتمی جمهوری اسلامی ، با این دو فرد مصاحبه می کنند!
به ویژه لبخندهای معنا دار وزیر امور خارجه حکومت ملاهاست؛ که با تبسم های مصنوعی خویش، سعی دارد که ژست برنده بودن خود و اکیپ همراهش در این نشستها را بگیرد. تا با این روش، تبحر سیاسی خودش در رابطه با پیش بردن اهداف سران حکومت شان را، به نظر رهبر و رئیس جمهور و بقیه همکاران خویش برساند؛ و خیال شان را از بابت پیشرفت مذاکرات به نفع خود و رژیم شان را به آنان بشارت بدهد!
ظاهرا وی فراموش نموده، که نمایندگان ارشد حکومت شان در مذاکرات اتمی پیشین ایشان با گروه پنج به علاوه یک، از آغاز تا به حال، از همین شیخ حسن روحانی رئیس جمهور کنونی حکومت گرفته، تا علی لاریجانی و سعید جلیلی، در بیشتر مواقع خیلی جدی تر از خود او در جلسات شرکت می کردند؛ و بعضی اوقات از ایشان موفق تر نیز بودند. آنها هم نمی دانستند چه موقعی لبخند بزنند یا در ارتباط با کدام مورد ناامید کننده ای اشک بریزند!
در مورد محمد جواد ظریف، موضوعات متفاوت تری در مذاکرات اخیر مطرح شده و می شوند؛ که موجب می گردند وی حتی به اندازه سه نماینده ارشد پیش از خودش هم به حل شدن آن کمکی نکرده است. بلکه نمایندگان مجلس آخوندی، از جمله مهدی کوچک زاده نماینده تهران، در سخنانی که بیان نموده از شکست خوردن گروه مذاکره کننده جمهوری اسلامی در جلسات اخیر این نشستها گفته، مهدی کوچک زاده در پاسخ خبرنگار مهر تأکید کرده؛ از سخنان مسؤلین داخلی و خارجی به این نتیجه رسیده؛ که توافقنامه با بن بست مواجه شده، و نمایندگان مذاکره کننده از سوی رژیم در آن شکست خورده اند!
تمام لبخندهای بی معنا ولی در حقیقت موذیانه محمدجواد ظریف، طی مسؤلیت ایشان در این مذاکرات، به اندازه یک بار گریستن وی در مقابل سید علی خامنه ای، ارزش سیاسی نداشته و ندارند. تنها نتیجه منطقی که مورد مثبتی را ارائه نماید؛ آگاهی یافتن مردم میهن مان، از شگردهای برخاسته از هزارروئی های سران این رژیم بی کفایت است؛ که به خود بیایند؛ و بیش از این فریب کردار و گفتار عوامفریبانه حکومت شارلاتان پرور جمهوری ننگین اسلامی را نخورند. و اجازه ندهند که تا اینهمه امکانات مملکت شان، به دست مشتی آخوند حکومتی بی لیاقت و ناکارآمد، نابود نشوند و به باد فنا دچار نگردند!
محترم مومنی
