خاطرات شخصی هیث لجر بازیگر نقش جوکر در “شوالیه تاریکی” در یک مجموعه مستند آلمانی با عنوان “خیلی جوان برای مردن” مرور می‌شود.
به گزارش مهر به نقل از رپ، در مجموعه مستند آلمانی “خیلی جوان برای مردن” پدر لجر بازیگر استرالیایی با بررسی صفحات یادداشت روزانه او از سبک بازیگر “متد” که توسط پسرش برای ساختن یک شخصیت استفاده می‌شد، سخن گفت. پدر لجر در این مصاحبه می‌گوید که این سبک به او کمک کرد تا اجراهای به یاد ماندنی ارایه کند.
هیث لجر یک ماه پیش از مرگش در گفتگو با بریتیش مگزین گفته بود: حدود یک ماه روی یک صندلی بیرون هتلی در لندن می‌نشستم تا خاطرات و تجربیاتی با یک دیدگاه دیگر برای خودم درست کنم- این به من کمک می کرد تا صدا و خنده نمادین ژوکر را پیدا کنم.
در این فیلم مستند، پدر لجر نسخه های دست‌نویسی از پسرش را نشان می دهد که دربرگیرنده متن مونولوگ او در صحنه ای است که در بیمارستان با هاروی دنت صحبت می کند. پدر لجر می گوید بازی در این صحنه فیلم برای او خیلی جالب بود چون یک خاطره از دوران کودکی اش داشت که با خواهرش به بیمارستان رفته بود و خواهرش دوست داشت به او لباس پرستار را بپوشاند.
در هر حال این مستند با تمرکز بر یک صفحه از یادداشت های لجر تمام می شود که روی همه نوشته هایش بزرگ نوشته است: “بای بای”.
هیث لجر بازیگر استرالیایی در سال 2008 به دلیل مصرف چند قرص آرامبخش و تداخل دارویی درگذشت. او 28 ساله بود.
هیت‌کلیف اندرو لجر پس از بازی در نقش‌های تلویزیونی در دههٔ ۹۰، شروع به کار در هالیوود کرد و فیلم‌های او هم از لحاظ تجاری و هم از دید منتقدان با موفقیت رو به رو بودند. وی در سال ۲۰۰۸ نقش “ژوکر” را در فیلم شوالیه تاریکی (دنباله‌ای بر فیلم بت‌من شروع می‌کند) بازی کرد که این شخصیت یکی از نام آشناترین شخصیت‌هایی است که از وی به جا مانده است.
در فاصلهٔ سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵، لجر در فیلم‌های میهن پرست، ضیافت هیولا، قصهٔ یک شوالیه، چهار پر، ند کلی، فرمان، و برادران گریم نقش‌آفرینی کرد. در سال ۲۰۰۱، جایزهٔ ستارهٔ آیندهٔ شو وست را برای بازی در میهن پرست و به مناسبت اکران جهانی قصهٔ یک شوالیه به دست آورد و در سال ۲۰۰۳، یکی از مردان بازیگر سال استرالیا به انتخاب فصل‌نامهٔ آقایان استرالیایی (GQ Australia) شد.
بازی لجر در سال ۲۰۰۵ در نقش انیس دل‌مار در یکی از مهم‌ترین فیلم‌های آن سال، کوهستان بروکبک، جوایز و نامزدی‌های زیادی برای او به ارمغان آورد. جایزهٔ حلقهٔ منتقدان نیویورک، حلقهٔ منتقدان سن‌فرنسیسکو، و نامزدی اسکار در رشتهٔ بهترین بازیگر نقش اول مرد و جایزه گلدن گلاب از آن جمله‌اند.
استفن هولدن، منتقد سینمایی نیویورک تایمز در نقد خود در مورد کوهستان بروکبک نوشت:
«آقای لجر و جیلنهال (همبازی هیت در کوهستان بروکبک) این قصهٔ عاشقانهٔ دردناک را قابل لمس می‌کنند. آقای لجر به شکل معجزه‌آسایی در زیر پوست شخصیت سفت و سخت خود در فیلم ناپدید می‌شود. بازی او به راحتی با بهترین بازی‌های مارلون براندو و شان پن برابری می‌کند.»
در نقدی دیگر در مجلهٔ رولینگ استون، پیتر ترورز می‌نویسد:
«بازی چشم‌گیر لجر یک معجزهٔ بازیگری است، انگار که او نقش را از درون خودش کنده باشد. لجر نه تنها می‌داند کاراکترش چطور راه‌می‌رود، حرف می‌زند و گوش می‌کند، بلکه حتی می‌داند که او چطور نفس می‌کشد. دیدن او که بوی پیراهن آویزان در کمد جک را فرو می‌برد، مثل فهمیدن درد از دست دادن عشق است.»
سال ۲۰۰۵، لجر در یک نسخهٔ داستانی از شخصیت جووانی کازانوا در مقابل سیه‌نا میلر بازی کرد. این فیلم یک کمدی رومانتیک بود که با برخوردهای متناقضی از جانب منتقدان رو به رو شد. در ۲۰۰۶ او از سوی آکادمی هنرهای تصویری اسکار برای عضویت دعوت شد و در ۲۰۰۷ نیز یکی از شش بازیگری بود که در فیلمی که با نام «من آن‌جا نیستم» از زندگی باب دیلن ساخته شد، نقش دیلن را ایفا کرد.
در سال ۲۰۰۸، لجر نقش هیولای معروف داستان‌های کمیک، «جوکر» در فیلم شوالیه تاریکی (دنباله‌ای بر فیلم بت‌من شروع می‌کند) را بازی کرد. در این فیلم او در مقابل کریستین بل، هم‌بازی‌اش در فیلم من آن‌جا نیستم نقش‌آفرینی کرده‌است.
او قرار بود در فیلم تصورات دکتر پارناسوس در نقش تونی در مقابل تام ویتس و کریستوفر پلامر بازی کند. این فیلم در زمان مرگ لجر در مرحلهٔ پیش‌تولید بود.
همچنین هیت به همراهی الن اسکات، نویسنده و تهیه‌کنندهٔ سوئدی، در حال کار بر روی اقتباسی از روی پیش‌مرگ ملکه اثر والتر تویس بود. این فیلم قرار بود اولین اثر سینمایی هیت در مقام کارگردان باشد.
