طی ماههای اخیر موجی از فشارها و محدودیت های تازه بر دروایش دربند آغاز شده است؛ در ادامه این فشارها کسری نوری یکی از دروایش که نزدیک به دو سال در زندان عادل آباد شیراز محبوس بود، بدون هیچ توضیحی توسط ماموران امنیتی به زندان شماره دو استان موسوم به زندان نظام منتقل شده و نزدیک به سه هفته خانواده وی موفق به ملاقات وی نشده اند.
شکوفه یداللهی٬ مادر کسری نوری در رابطه با انتقال فرزندش به “راه دیگر” می گوید: “از زمانیکه رای دادگاه کسری صادر شد و دادگاه تجدید نظر هم تایید کرد کسری در بند عبرت زندان عادل آباد شیراز بود و مقامات امنیتی با اقداماتی که انجام دادند او را به زندان شماره دو فارس موسوم به زندان نظام انتقال دادند و از آن زمان ما هیچ اطلاعی از وضعیت او نداریم.”
وی به آخرین ملاقات خود در سه هفته قبل اشاره کرده و ادامه می دهد: “در آخرین ملاقات وضعیت جسمانی خوبی نداشت و مهره کمر و گردنش درد می کرد که این ناراحتی به اعصاب سیاتیکش در ناحیه پا و دست زده و الان درد شدیدی دارد. در درمانگاه زندان هم اقدامات مهم پزشکی انجام نمی دهند و تنها برای رفع تکلیف گفته بودند که این نارحتی ها بخاطر فشار عصبی است و داروی مسکن تجویز کرده اند.”
خانم یداللهی با تاکید بر شرایط نامناسب زندان می افزاید: “سیزده تا پانزده نفر از زندانیان سیاسی و عقیدتی در بند عبرت نگهداری می شدند که نزدیک شانزده مجرمین عادی مانند کلاه بردار و دزد را حدود دو ماه پیش به بند منتقل کردند. قصد ماموران امنیتی هم ایجاد تشنج در بند و افزایش فشار بر زندانیان عقیدتی بود. بند از نظر امکانات بسیار نامناسب است و تمام زندانیان در یک فضای کوچک و محدود بدون راهرو نگهداری می شوند، یعنی یک اتاق هشتاد متری که آشپزخانه، حمام و توالت در آن هست. چندین بار هم به مسئولین قضایی و زندان مراجعه کردم و از محدودیت امکانات و شرایط بد و نگرانی هایی که از داخل زندان داشتیم صحبت کردم. مشکلات بسیار عدیده ای در داخل است که عزیزان ما نمی توانند در ملاقات ها همه آنها را بگویند و ما خودمان از وضعیتشان شرایط آنجا را می فهمیم. در هر حال تمام شکایت خود را به درگاه پروردگار کبریای عظیم برده ایم و از هیچ احدی تقاضایی نداریم و از خداوند منان می خواهیم اگر کسی وجدان و مقامی دارد را وسیله قرار دهد تا عزیزان ما آزاد شوند.”
چندی پیش نیز شماری از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین در نامه به رئیس قوه قضاییه درباره سلامتی زندانیان سیاسی ایران از جمله کسری نوری هشدار داده بودند. در طی چند سال گذشته نامه هایی زیادی از سوی زندانیان سیاسی و خانواده های آنها در تشریح وضعیت وخیم زندانیان و عدم رسیدگی به وضعیت آنها خطاب به مسئولین قضایی و کشور نوشته شد اماهیچگاه این نامه ها از سوی مقامات قضایی پاسخ و یا دستور پیگیری نگرفته است.
در چنین شرایطی مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری، هفته گذشته، احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران را گزارش هایی را نسبت به وضعیت زندانیان سیاسی عقیدتی منتشر کرده است، را فردی فاسد خوانده و گفته است که احمد شهید اصلا یک حقوقدان نیست و به صورت یک عمله سیاسی وارد عرصه شده و از همان ابتدا علیه ملت ایران موضع گرفته است.
به گفته پورمحمدی ایران از نظر حقوق بشر جایگاه ویژه‌ای در جهان دارد و حاکمیت نظام با وجود گزارشگر مخالف است. این در حالی است که حسن روحانی در سفر خود به استان خوزستان از رعایت حقوق اقلیت ها و شهروندان سخن گفته است.
صدیقه خلیلی، همسر حمیدرضا مرادی از دیگر دراویش زندانی است که نسبت به سلامت همسرش نگران است، او به صحبتهای رئیس جمهور در هفته گذشته اشاره کرده و به “راه دیگر” می گوید: “آقای روحانی گفتند که باید حقوق قانونی اقلیت ها رعایت شود ـ اگرچه ما از اقلیت ها نیستیم و از سلسله ای از دوران حضرت علی هستیم که از ابتدا بوده و تا ابد هم خواهد بود ـ اما سوال من این است کدام قانون؟! ایشان از کدام قانونی حرف می زنند که ما نمی بینیم؟ آیا از این فشارها و اذیت ها خبر دارند؟ من الان سه بچه دارم که این شرایط و مشکلات بر روی روحیه آنها اثر گذاشته و ناراحت و نگران هستند. پدر همسرم هم از ناراحتی سکته کرد و در بستر افتاده است. این فشارها تنها به خود زندانی نیست، بلکه تمام اعضای خانواده زندانی تحت فشار قرار می گیرند. حالا آقای روحانی از کدام قانون و رسیدگی به حقوق شهروندان صحبت می کنند ما نمی دانیم!”
خانم خلیلی در ادامه از توقف درمان همسرش گفته و خاطرنشان می کند: “پانزده آبان ماه همسرم بعد از اعتصاب و وخامت حالش به بیمارستان تجریش منتقل شد اما بعد از دو هفته درمانش متوقف شد. دکتر بیمارستان گفته گرفتگی آئورت دارند و باید به بیمارستان قلب تهران منتقل شده و سریع تحت عمل جراحی قرار بگیرند، زیرا بیمارستان شهدای تجریش تجهیزات ندارد. اما پیگیری ها و نامه نوشتن به قاضی صلواتی و رئیس زندان و اجرای احکام، تا الان بی نتیجه بوده و درمانش به دستور قاضی صلواتی متوقف شده است. پیش قاضی صلواتی رفتم و از پرونده پزشکی همسرم هم خبر دارد اما می گوید تا الان پاش درد می کرده و ربطی به قلب ندارد و نسبت به تجویز پزشکان هم توجهی نمی کند. چند روز پیش هم که با دکتر آقای مرادی حرف زدم گفت متاسفانه بیماری همسرم در حال پیشرفت است و باید هر چه زودتر تحت عمل قرار بگیرد. الان فقط برای اینکه خون لخته نشود و سکته نکند دارو می دهند. واقعا دلیل این همه اذیت و آزار دروایش را نمی فهمم.”
وی ادامه داد: “او را در یک بخش بیماری های عفونی هم نگهش داشته اند و همسرم هم که آلرژی دارد این محیط برایش خوب نیست؛ روز چهارشنبه ۱۸ دی هم برای چند ساعت به درد شدیدی در ناحیه شکم و کلیه دچار شد، که پزشکان گفتند شاید رگ آئورت داخل شکمش باز شده و او را اتاق عمل می برند تا عملش کنند اما بعد از آزمایشات خوشبختانه فهمیدند رگ آئورتش نبوده و در آنجا سنگ کلیه گرفته است و همین مسائل خیلی ما را نگران کرده است.”
هم اکنون حمیدرضا مرادی و مصطفی دانشجو (مبتلا به بیماری حاد ریوی و تنگی تنفس) در بیمارستان شهدای تجریش بستری هستند اما بدلیل اینکه این بیمارستان فاقد امکانات لازم برای درمان این دو زندانی است درمانشان متوقف شده است.
به گزارش سایت مجذوبان نور، فارغ از کمبود شدید امکانات پزشکی و فرسودگی و غیربهداشتی بودن دستگاه‌های پزشکی و مکان بهداری بند، ایجاد وقفه در روند درمان، مشمول زمان کردن موعد بستری، ممانعت از اعزام به بیمارستان و در مسیر هفت‌خوان قرار دادن ارسال موادغذایی و پزشکی از سوی خانواده زندانیان از جمله مواردی‌ست که سلامت زندانیان سیاسی را به مخاطره می‌اندازد.
امیر اسلامی، فرشید یداللهی، امید بهروزی، ابراهیم بهرامی، افشین‌کرم‌پور، رضا انتصاری از دیگر دروایش دربند هستند که وضعیت جسمی خوبی ندارند.
امیر اسلامی از بیماری قلبی و سردردهای میگرنی بسیار شدید رنج می برد و چندی پیش در اثر حمله قلبی بصورت اورژانسی روانه بیمارستان شد اما بعد از گذشت چند روز به زندان برگردانده شد.
امید بهروزی دیگر وکیل درویش زندانی در اوین تهران است که از گردن درد و بیماری آرتروز رنج می برد. این بیماری به دلیل غیراستاندارد بودن تختخوابهای زندان بر وی عارض شده و همچنین گوش چپ این حقوقدان در سرمای سلول انفرادی بند ۲۴۰ اطلاعات آسیب جدی دید و دچار نارسایی شنوایی شد اما ماموران امنیتی یا قاضی پرونده صلاح نمی‌دانند به بیمارستان اعزام شده تا ام‌آر‌آی وضعیت جسمی وی را مشخص کند.
ابراهیم بهرامی محبوس در زندان عادل‌آباد شیراز طی ماه گذشته بار‌ها خونریزی داخلی داشته اما عدم رسیدگی پزشکی به دلایل امنیتی، قلب وی را نیز دچار بیماری کرده است. خانواده این درویش زندانی گفته‌اند آقای بهرامی در هفته‌های اخیر بار‌ها به بهداری زندان منتقل شده اما پزشکان زندان تنها به تجویز قرص‌های زیر زبانی اکتفا کرده‌اند. و بعد از نه بازداشت موقت هنوز تکلیف دادگاهش معلوم نیست.
فرشید یداللهی، چند ماه است که از بیماری هموروئید رنج می برد، اما با وجود الزام غیرقانونی استفاده از لباس زندان و دستبند در اعزام های بیمارستانی توسط قاضی صلواتی و امتناع وی از استفاده از لباس زندان، انتقال وی به مراکز درمانی عملا غیر ممکن شده است.
افشین‌کرم‌پور و رضا انتصاری که دچار شکستگی پا و دست شده‌اند و با وجود به هم‌ریختگی استخوان‌بندی حاصل از درمان غلط، از اعزامشان به بیمارستان برای ترمیم اعضای حرکتی بند‌شان جلوگیری می‌شود. شکستگی دست آقای انتصاری نتیجه لگدهای ماموران اطلاعات هنگام بازداشت نامبرده بوده است. رضا انتصاری که در جریان بازداشتی که بدون نشان دادن حکم قضایی و با حمله شبانه صورت گرفته بود، با انگشت و دنده شکسته بازجویی پس داده بود. افشین کرم‌پور نیز به دلیل غیراستاندارد بودن تختخوابهای زندان، به علت سقوط از تخت طبقه سوم دچار آسیب‌دیدگی در ناحیه کمر و پا شده بود اما هنوز به وضعیت وی رسیدگی مقدماتی هم نشده است.
