طرف، در یک دهکده خروسی را دزدید. وقتی صاحب آن خروس به او اعتراض می کرد، در حالی که دم خروس از چاک لباسش آشکار بود؛ به « حضرت عباس » قسم یاد می کرد که خروس او را ندزدیده است !
آقای آنتونیو گوترش « دم خروس » را ببینیم یا قسم « حضرت عباس » تان را باور کنیم؟!
سازمان ملل متحد ( ببخشید سازمان حامی جنایتکاران ) ، روز پنج شنبه دهم خرداد ۱۴۰۳ خورشیدی برابر با سی ام ماه مه ۲۰۲۴ میلادی ، مجمع عمومی خودش را با برگزاری شوی مراسم « یادبود » رئیسی جلاد به نمایش گذاشت!
دبیرکل سازمان ملل این جلسه را در حالی برگزار نمود؛ که از تعداد صد و نود و سه اعضای آن، نود عضو سازمان از آنها برای برگزاری چنین مراسمی آنهم در پایگاهی که می بایست بر اساس نامش مدافع ملت ها باشد. به سازمان ملل متحد معترض شدند!
نمایندگان صد و سه عضو دیگر نیز، حین برگزاری این مراسم ضد ایرانی، یکی یکی سالن را ترک می کردند و از آنجا خارج می شدند!
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در پاسخ به پرسش منطقی بعضی از اعضای خود، که با برگزاری چنین مراسمی مخالفت نمودنده بودند؛ و از مسؤلان آنجا علت این کارشان را پرسیدند گفتند: « این مراسم به طور سنتی برای ادای احترام به رئیس جمهورهائی است که در زمان مرگ شان در این مقام بوده اند.» !
صد البته انجام شدن سنت های معمول در هر زمینه ای، آنهم در نهادی همچون سازمان ملل نیز می بایست امری رایج باشد. اما در ارتباط با این مراسم، باید از دبیرکل آن « آنتونیو گوترش » پرسید: آیا اگر کسی که برایش مراسم « یاد بود » برگزار می کنید. جنایتکاری همچون ابراهیم رئیسی باشد؟ انجام گرفتن آن نیز بر اساس « سنت » سازمان تان منطقی است ؟!
اگر پاسخ شما به این پرسش « آری » است ؟ پس چرا برای « معمر قذافی » رئیس جمهور پیشین لیبی چنین مراسمی در سازمان تان برگزار نشده بود ؟!
به عنوان « دبیرکل » مهم ترین سازمان بین المللی، باید بدانید در ممالکی که عضویت این سازمان را دارند چه می گذرد؟ و بر اساس نام این نهاد باید به شرایط ملت های ممالک عضو سازمان تان آگاهی داشته باشید. بنابراین برگزاری مراسم « یادبود » در مجمع عمومی ملل متحد، برای فردی مانند رئیسی، که از سال ۱۳۶۷ که مصدر امورات مهمی در ایران از جمله ریاست قوه قضائیه در چند استان کشور قرار داشت. مرتکب جنایاتی گشته که در تاریخ کشور ما نادر بوده است!
هنوز هیچ خبری از برگزاری مراسم سوگوار و گرفتن « ختم » برای رئیسی از طرف خانواده او در مشهد یا در تهران و یا در محلی دیگر در رسانه ها انتشار نیافته است. فقط پدر زنش آیت الله « احمد علم الهدی » هنگام حضور خبرنگاران که جهت تسلیت گوئی برای کشته شدن دامادش به بیت وی رفته بودند. شمه ای از « سجایای اخلاقی » رئیسی را به آنها گفته بود !
کدام « سجایای اخلاقی » ؟ آیا فردی که حتی مفسران و تحلیلگران خارجی هم از او به عنوان « قصاب تهران » یاد می کنند؛ می توانسته دارنده ی خلق و خوی نیکو بوده باشد ؟! بدیهی است که چنین نیست. اما متاسفانه آنانی که امورات شان را با خواندن « مجیز » برای دست اندر کاران حاکمیت جانی پرور اسلامی می گذرانند. در حد « مرده پرستی » حتی برای جنایتکاری که اعمال نکوهیده اش مورد تائید همگان می باشد ادای احترام می کنند. و واژه « شهید » را هم زینت بخش پرونده جنایات او می نمایند!
« یا رب روا مدار گدا معتبر شود*** گر معتبر شود ز خدا بی خبر شود »!
- فرتور از دویچه فارسی
