روزنامه اطلاعات – ۲۰ دی ۱۳۵۲؛ بطحائی، گلسرخی، مقدم‌سلیمی، دانشیان، سماکار، علامه‌زاده و جمشیدی محکوم به اعدام شدند. دادگاه مریم اتحادیه را به ۵ سال و شکوه فرهنگ را به ۳ سال زندان محکوم کرد.
باری اندرزگویان حرفه ای، دوستان دیده و نادیده، سر پند و اندرز باز کرده اند و خواستار چشم پوشی از یکسری مسائل و حوادث سیاسی ایران بر باده شده اند که اینها را که تو می نویسی و می گوئی، خود عمری نمدمال بساط سیاست بوده اند و جمعی دیگر که تردیدی در حسن نیت ملی شان وارد نیست، ” اتحاد ملی ” را در خطر دیده و نوشتار را باعث پراکندگی!
براستی از چه می ترسند؟ از درد بی وطنی؟ از خفت دورماندن از کرسی وزارت؟ از بلعیدن یک گلوله ناقابل از لوله تفنگ یک مزدور؟ این خط و این نشان! فردا بنده و همکارانم نوکر انگلستان خواهیم شد یا مزدور روسیه، حقوق بگیر سیا یا سرسپرده دربار پهلوی! و فردای دیگر جانی، قاتل،کلاهبردار و احیاناً طرفدار نظام منحوس اسلامی!
آری، ما با بضاعت اندک نه می توانیم تغییر دهنده سیاست های جهانی باشیم و نه بیش از با صداقت نوشتن کاری از دستمان ساخته است. غرض از اینهمه مقدمه چینی اینست که می خواهیم بگوئیم حنای اینکه نمی دانستیم و فریب خوردیم، گولمان زدند بویژه از آن وجیه المله ها و روشنفکر جماعت رنگی ندارد و پذیرفتنی نیست. تازه این جماعت که به دروغ سالها ماسک ” ملّی ” بصورت زده بودند راهی را رفتند که هدف، خط، دستور و فرمان کاملاً مشخص بود، امّا چه کنیم که خزعبلات بافتند و از کاه کوه ساختند و جالب اینکه وقتی درهای بسته را بروی خود دیدند، جلال آل احمد را ژان پل سارتر و سیمین دانشور را سیمون دوبوار جا زدند! اینها همگی چون استادشان آل احمد، غرب زدگی را تحمل نمی کردند و عرب زدگی را می پذریفتند و جالبتر اینکه پس از شورش خود رهسپار غرب شدند و خلق را فراموش!
بقول استاد و دوست بزرگوارم جناب سیاوش بشیری دربارۀ سنگ پای قزوین بسیار شنیده ایم اما نمی دانستیم ورشکسته به تقصیرهایش هم چنین روئی دارند و حالا اینجا آمده اند چکار کنند؟ آوارگی ما را ببینند یا باز هم مبشر صلح و عدالت امام دیگرشان!
تردید نداشته باشید که این بار این ملت ایران است با شما سخن خواهد داشت..
لاف از سخن چو در توان زد
آن خشت بود که پرتوان زد
- خسرو گلسرخی شاعر، روزنامه نگار و نویسنده که در سال ۱۳۴۷ سردبیر بخش هنری روزنامه کیهان از جمله روشنفکران آن دوران بود که از جنبش چریکی حمایت می‌کرد. گلسرخی با عاطفه گرگین روزنامه نگار و برنامه ساز رادیو، خواهر ایرج گرگین، روزنامه‌نگار و از مدیران پیشین تلویزیون ملی ایران ازدواج نمود که به همراه گروهی دیگر در سال ۱۳۵۱ به اتهام طرح ترور شهبانو فرح پهلوی و گروگان گرفتن ولیعهد بازداشت شدند. عاطفه گرگین در ۱۶ فروردین ۱۳۵۲ پس از دستگیری همسرش دستگیر شد. در دادگاه نخست به یک سال و در دادگاه دوم به سه سال زندان محکوم شد.
- عباس سماکار، نویسنده، شاعر و فیلم‌ساز که در سال ۱۳۵۲ به همراه خسرو گلسرخی، کرامت‌الله دانشیان، رضا علامه‌زاده و طیفور بطحایی به اعدام محکوم شد اما پس از چندی حکم وی به زندان ابد تقلیل یافت. وی دپس از شورش نیز مدت کوتاهی در زندان به سر برد و پس از آزادی، مخفیانه از ایران خارج و هم‌اکنون مقیم آلمان است.
- رضا علامه‌زاده کارگردان، مستندساز، منتقد فیلم و نویسنده جزو دستگیرشدگان ماجرای گروه دوازده نفره متهم به تلاش به گروگانگیری ولیعهد بود و ابتدا به اعدام محکوم شده بود،اما در نهایت حکمش به حبس ابد تقلیل پیدا کرد. وی هم اکنون ساکن هلند می باشد.
- کرامت‌الله دانشیان شاعر و از فعالان سیاسی چپ که در سال ۱۳۵۲به برنامه‌ریزی برای ربودن شهبانو و شاهزاده، ولیعهد وقت ایران اقدام کرد، اما به همراه ۱۱ نفر از هم‌فکرانش توسط سازمان امنیت دستگیر و در دادگاه به اتهام «خرابکاری و توطئه علیه امنیت کشور» محاکمه و به اعدام محکوم شد.
- طیفور بطحایی نویسنده، فیلم‌ساز و فعال سیاسی در اوایل دههٔ ۱۹۷۰ میلادی به دلیل گرایش‌ها چپ و عضویت در گروه موسوم به «گروه دوازده» در طرح گروگانگیری شهبانو و ولیعهد محاکمه و به حبس ابد محکوم شد. بطحایی در جریان شورش ۱۳۵۷، به سوئد مهاجرت کرد و سرانجام در شهریور ۱۳۹۹ به علت ابتلا به بیماری سرطان در سوئد درگذشت.
- شُکوه فرهنگ (میرزادگی) نویسنده و شاعر، خبرنگار سرویس ادب و هنر در روزنامه کیهان در سال ۱۳۵۲ به همراه همسر اولش ابراهیم فرهنگ رازی و ده نفر دیگر به جرم سوءقصد علیه خانوادهٔ سلطنتی ایران بازداشت شد. میرزادگی پس از عذرخواهی در تلویزیونبه ۳ سال زندان محکوم شد. رضا علامه زاده در شماره ۱۰۶۴۴ روزنامه کیهان صفحه ۴ مورخ پنج شنبه سوم اسفند ماه ۱۳۵۷ می‌نویسد: “… پس از دستگیری شکوه فرهنگ (شکوه میرزادگی) که همراهمان بود، در زیر شکنجه‌ها مسائل دوسال قبل از این را در رابطه با گلسرخی فاش کرد. شکوه فرهنگ حتی در دادگاه هم گفت که چون گروه را معرفی کرده‌است باید از محکومیت معاف شود از این مسائل ساواک کوچکترین اطلاع قبلی نداشت – با عنوان شدن این قضیه از طرف شکوه فرهنگ پای گلسرخی و چند نفر دیگر نیز به پرونده ما کشیده شد، و آنان پس از شش ماه زندان متهم به توطئه برای ترور شاه شدند…”. وی هم‌اکنون با همسرش اسماعیل نوری علا در آمریکا زندگی می‌کند.
- رحمت‌الله جمشیدی لاریجانی که پیوند خانوادگی با خانواده لاریجانی دارد معروف به ایرج جمشیدی روزنامه‌نگار و فعال سیاسی چپ یکی از دوازده نفر عضو گروه مطالعات مارکسیستی بود که به اتهام تلاش برای گروگانگیری ولیعهد ایران در مهر ۱۳۵۲ از سوی ساواک دستگیر شد. جمشیدی که ابراز پشیمانی کرده بود ابتدا به اعدام و سپس به ۱۰ سال زندان محکوم شد.
- مریم اتحادیه روزنامه‌نگار و فعال سیاسی چپ که پیشتر در روزنامهٔ کیهان کار می‌کرد و در جریان محاکمهٔ خسرو گلسرخی و همراهانش (به‌اتهام سوءقصد به شاه، فرح و ولیعهد) به پنج سال زندان محکوم شد.
بخش سوم
