روحان جذبانی، خاله اردشیر فناییان، شهروند بهایی که در زندان سمنان زندانی است گفت که خواهرزاده او به اتفاق یلدا فیروزیان و بهنام اسکندریان به دلیل اعتقاد به دیانت بهایی بازداشت و زندانی شده‌اند.
خانم جذبانی گفت که خانواده‌های این شهروندان بهایی خواستار اعزام یک گروه مستقل از سوی قوه قضائیه به سمنان هستند تا پرونده‌های آنها را مطالعه به صورت عادلانه رسیدگی کند.
اردشیر فنائیان، یلدا فیروزیان و بهنام اسکندریان، شهروندان بهایی ساکن سمنان هستند که دهم اردیبهشت ۹۸ بازداشت و به اتهام عضویت در گروه غیرقانونی با هدف برهم زدن امنیت داخلی، مباشرت در تشکیل و اداره گروه غیرقانونی در داخل کشور با هدف برهم زدن امنیت کشور و همچنین مشارکت در اقدام علیه نظام جمهوری اسلامی به نفع گروههای مخالف نظام به زندان و تبعید محکوم شده‌اند.
شعبه اول دادگاه انقلاب سمنان به ریاست محمدعلی رستمی، اردشیر فناییان را به ده سال زندان و دو سال تبعید (یک سال تبعید به خاش و یک سال منع اقامت در سمنان) و یلدا فیروزیان و بهنام اسکندریان را هرکدام به ۵ سال زندان و دو سال تبعید (منع اقامت در سمنان) محکوم کرده است. روحان جذبانی به کمپین گفت که آنها به حکم‌های صادر شده اعتراض دارند و خواستار رسیدگی به پرونده های خود توسط یک گروه مستقل هستند.
در حکم صادر شده از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب سمناان از آیین بهایی با عنوان «فرقه ضاله بهاییت» یاد شده و درباره یلدا فیروزیان و بهنام اسکندریان آمده که فاقد سابقه کیفری هستند. درباره اردشیر فناییان عنوان شده که سابقه کیفری دارد. براساس این حکم «تجهیزات دیجیتالی متهمین اعم از گوشی تلفن همراه و لپ تاب به نفع دولت» ضبط شده و اردشیر فناییان متهم به گرفتن «حمایت ملی مرکزیت این فرقه (آیین بهایی) در تشکیل گروه غیرقانونی و اداره آن با هدف اقدام مستقیم و غیرمستقیم علیه امنیت کشور آن هم به نفع گروه مخالفی همچون فرقه ضاله بهاییت» شده است.
اردشیر فناییان در سال ۹۰ هم بازداشت و در اردیبهشت سال ۹۱ از زندان سمنان آزاد شده بود.
روحان جذبانی، خاله اردشیر فناییان گفت: «اردشیر ۶۷ روز در سلول‌های انفرادی اطلاعات سمنان زندانی بود و بعد از برگزاری دادگاه که در دو مرحله در چهارم مهر و ۲۵ مهر برگزار و حکم ابلاغ شد به زندان سمنان منتقل شده است. در حال حاضر هم اردشیر و بهنام در یک سلول با هم هستند و جدا از سایر زندانیان نگهداری می شوند و یلدا هم تنها است یعنی از ابتدای بازداشت تاکنون به صورت انفرادی نگهداری می شود و خیلی با مشکلات جدی روبرو شده تپش قلب شدید گرفته و دکتر زندان ارجاع داده که باید تحت درمان باشد. اما مسئولین زندان تاکنون کاری نکرده‌اند.»
خانم جذبانی با رد اتهاماتی که متوجه اردشیر فناییان شده گفت: «این بچه ها صرفا به دلیل اعتقاد به دیانت بهایی زندانی شده‌اند. براساس تعالیم دیانت بهایی، بهاییان تابع قوانین کشور هستند و از عضویت در هیچ جریانات سیاسی و گروههای سیاسی پرهیز می‌کنند. بهاییان به این اعتقاد دارند که نباید وارد جریانات سیاسی شوند بنابراین هیچ اقدامی که خلاف قوانین جمهوری اسلامی است این بچه‌ها انجام نداده‌اند و از اتهاماتی که می‌زنند کاملا مبرا هستند. درواقع عضویت در جامعه بهایی از نظر جمهوری اسلامی جرم است و با این حساب ما همه مجرم هستیم. درحالی که داشتن عقیده جرم نیست یکی به اسلام اعتقاد دارد یکی به مسیحیت و یکی هم بهایی و این جرم نیست.»
خاله اردشیر فناییان گفت: «اردشیر قبل از بازداشت در یک عینک‌سازی در سمنان کار می‌کرد. حدودا ۴ تا ۵ سال پیش همه مغازه‌های بهاییان در سمنان را بستند و اردشیر هم بیکار بود. بهاییان در ایران هیچ کدام شغل رسمی ندارند و هرکدام به یک نحوی امرار معاش می‌کنند به طور مثال خشکبار درست می‌کنند، سبزی خشک می‌کنند، تنقلات درست می‌کنند و می‌فروشند و امرار معاش می‌کنند. بهاییان از کارهای دولتی هم محروم هستند و از وقتی همه مغازه‌ها بسته شد کارهای دستی حوله‌های حمام و دست درست می‌کنند و اینگونه امرار معاش می‌کنند.»
پدر اردشیر فناییان روز پنج شنبه ۱۵ خرداد ماه درگذشت اما علیرغم پیگیری‌های خانواده او، اجازه حضور در مراسم تشییع و تدفین پدرش به او داده نشد. روحان جذبانی گفت: «خواهرم، مادر اردشیر درست یک سال و یک ماه پیش فوت کرد و بعد از ماه اردشیر را دستگیر کردند. پدر اردشیر از ناراحتی این که خانمش فوت کرد و پسرش را دستگیر کردند به بستر بیماری افتاد و در بیمارستان فوت کرد. یک روز قبل از فوتش، اردشیر را تحت الحفظ برده بودند بیمارستان و پدرش را یک لحظه دیده بود و فردای آن روز پدرش فوت کرد اما خانواده و اردشیر هم از داخل زندان خیلی تلاش کردند که حداقل برای تشییع و مراسم پدرش او را بیاورند یا با وثیقه مرخصی دهند که نگذاشتند. در چند روزی که مراسم تشییع جنازه و دفن و مراسم دعا و نیایش برگزار می‌شد هرچه اردشیر تقاضا می‌کند، در می‌زند کسی حتی در را برایش باز نمی‌کنند و هیچ جوابی به او نمی‌دهند. بعد که این مراحل گذشته در را باز کرد اند و باز هم جوابی به او نداده‌اند.»
اردشیر فناییان در سال ۶۷ در حالی دنیا آمده که مادرش در زندان سمنان زندانی بوده است. خاله او گفت: «در سال ۶۱ پدر و مادر اردشیر را به دلیل بهایی بودن بازداشت کردند. سه بچه در سن‌های ۶ و ۹ و ۱۲ سال داشتند که خانه گذاشتند و رفتند زندان و یک دختر یک سال و نیمه هم داشتند که با مادرش رفت زندان. این دختر سه ساله که شد گفتند باید از زندان برود بیرون و فامیل‌هایشان از این بچه نگهداری کردند. خواهرم به شش سال زندان و شوهرش به سه سال زندان محکوم شده بودند. شوهرش بعد از ۳ سال آزاد شد ولی خواهرم ماند تا سال ۶۶ یک هفته به او مرخصی دادند و در این یک هفته مرخصی، اردشیر را باردار شد. برگشت زندان و تمام ۹ ماه بارداری زندان بود. هرچه ما پی‌گیری کردیم و درخواست کردیم اجازه ندادند بیاید بیرون. در زمان زایمان او را بیرون آوردند زایمان کرد و بعد از دنیا آوردن اردشیر برگشت زندان و چند ماه بعد با پایان حکم اش در سال ۶۷ آزاد شد.»
خانم جذبانی گفت که با ابلاغ حکم دادگاه انقلاب خانواده های این سه شهروند بهایی خواستار آزادی آنها با قرار وثیقه هستند تا دادگاه تجدیدنظر برگزار شود اما تاکنون با این خواسته موافقت نشده است. او گفت: «می‌گویند تبلیغ بهاییت کرده‌اند اردشیر یا هیچ فرد دیگری تبلیغ بهاییت نکرده و نمی‌تواند بکند چون جزو قوانینی است که جمهوری اسلامی تعیین کرده و بهاییان تابع این قوانین هستند. این بچه‌ها خیلی جوان هستند یلدا ۲۰ ساله، بهنام ۲۵ ساله و اردشیر ۳۰ ساله و می‌توانند افراد بسیار مفیدی در بیرون زندان باشند و استعدادشان نباید در زندان از بین برود.»
به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان به نقل از کمپین حقوق بشر در ایران؛ خاله اردشیر فناییان خواستار آزادی او و اعزام هیاتی مستقل از سوی قوه قضائیه به سمنان شد گفت: «تنها خواسته ای که خانواده ها دارند آزادی ایم بچه ها است که بچه های بی گناهی هستند. ما می خواهیم یک گروه مستقل از قوه قضائیه بفرستند که پرونده اینها را در سمنان بررسی کنند یا پرونده‌ها را بفرستند تهران بررسی شود. ما می‌خواهیم این پرونده‌ها را از سمنان بگیرند و یک گروه مستقل روی این پرونده‌ها کار کنند که این جوانان ما اینطور تحت فشار نباشند. آنها لایق این حکم‌های سنگین به هیچ وجه نیستند و جز اعتقاد به دیانت بهایی هیچ کاری نکرده اند.»
