نخست بایست ببینیم از این خیزش و سرنگونی حاکمیت چه می خواهیم!حواسمان باشد بلای زمستان ۵۷ و اتحاد سرخ و سیاه و مشتی بظاهر روشنفکر در خدمت جهالت ایدئولوژی دین و خرافات دقیانوس طاعون هندی زاده را به ایران تحمیل کردند!؟
چشم بسته و موج سوار در چاله ایی که پروپاگاندای برخی افراد و جریانهای سیاسی تفاوتی ندارد از تجزیه طلبها ،چپی ها ،رجوی چی ها و همه آنهایی که تنها هدفشان در این سالها تصاحب بودجه های کلان نهادهای حقوق بشری و فاند رسانه ایی بوده است و در بزنگاه هر اعتراضات مردمی تلاش کردن آن را به نام خویش مصادره کنند گیر نکنیم !؟
این بار هم که شاهد طولانی ترین اعتراضات هستیم و بوی سرنگونی رژیم ضحاک خامنه ایی از هرچی به مشام نزدیکتر است با رندی تلاش می کنند نفر نخست و رهبر آینده ایران باشند!؟
تفاوت عمده این خیزش با دوره قبل از عاشورای ۸۸ ،دی ماه ۹۶ و آبان۹۸ در این است که نه اصلاح طلبها و نه اپوزیسیون کاسب شیاد نتوانسته تا امروز آن را مصادره کند و دهه هشتادی ها و مردم رنج کشیده تحت حکومت رژیم دیکتاتوری خودجوش و با دست خالی این انقلاب را جلو می برند!؟
این بار برعکس اعتراضات قبلی سطح دانش و آگاهی مردم بیشتر شده است ،با وجود دسترسی به اینترنت سرچ سابقه افراد و جناحهای مدعی رهبری و مدیریت آینده ایران می توانند متوجه شوند کدامشان از گذشته تا امروز کارنامه پاک و درست داشته اند و برحسب منفعت و مصلحت در آغوش رژیم استبداد نچرخیدند یا برای مشتی دلار نوکری هیچ دولت خارجی نکرده اند!؟
اینکه در این روزهای حساس می بینیم اکثر جریانهای سیاسی حاضر ائتلاف نیستند و همیشه خواهان سهم بیشتر کردند به رژیم جنایتکار فرصت بیشتری می دهد تا با عادی سازی و خواباندن اعتراضات به قلع و قمع معترضین آنچه این روزها در شهر ایذه شاهد هستیم مبادرت کنند!؟
حملات وحشیانه به منازل مردم بی دفاع شهر برای دستگیری افراد با سلاح های جنگی نتیجه این تعلل و ممشات است.
مهم این است که جناحها برای دوران گذار بعد از رژیم استبدادی در ۱۰۰روز نخست پیروزی هدفگذاری برای اداره کشور و بعد برنامه ریزی برای رفراندوم برای مردمی که صاحبان اصلی این خیزش و سرنگونی رژیم دیکتاتوری هستند !؟
نمی توان مردم را نادیده گرفت و مانند برخی جریانها که هنوز پیروزی حاصل نشده است خودخواهانه کابینه های خودمختار خویش را به همراه پوستر آماده کردند!
اینکه آینده ایران دارای چه شکل حکومت باشد پادشاهی یا جمهوری البته نه از مدل اسلامی و ایدئولوژیک های منسوخ که تجربه اش را در ایران و بسیار نقاط شاهد بودیم.
گام اول و مهم همه مردم و اپوزیسیون بایست سرنگونی رژیم فاسد ملائیسم باشد و بعد با تشکیل دولت موقت برای آینده برنامه ریزی کرد!
وگرنه با گذر زمان تعداد قربانیان جنایات رژیم شدت خواهد گرفت و با عملیات روانی این روحی شجاعت که بین اکثر مردم و نسل جوان ترویج شده جایش رو رعب وحشت و ناامیدی خواهد داد!؟
اینکه دوباره چنین اتمسفر مناسب برای سقوط مهیا گردد مشخص نخواهد بود.
پاینده ایران و هموطنان عزیز که جان ارزشمند را فدای راه آزادی نمودند!
