سرپرست چهارمین فصل کاوش های باستان شناسی و برنامه آموزشی تپه طالب خان2(یلدا) سیستان می گوید: «پیکرک انسان شنل پوش» مهمترین کشف چهارمین فصل از کاوش های باستان شناسی در تپه طالب خان 2 (یلدا) است.
حسینعلی کاوش با اشاره به اینکه چهارمین فصل از کاوش تپه یلدای سیستان با همکاری دانشجویان باستان شناسی دانشگاه زابل صورت گرفته، افزود: کاوش در یکی از گمانه ها به کشف یک کوره پخت سفال انجامید.
وی هدف اصلی از حفاری در این محوطه را آموزش دانشجویان رشته باستان شناسی دانست و اظهار کرد: فعالیت های پژوهشی و کسب اطلاعات جامع از زندگی انسانها و شیوه معیشت ساکنان دشت جنوبی سیستان در ادوار باستانی، هدف دیگر کاوش های باستان شناسی در این محوطه بود .
وی از یافته های مهم دیگر این فصل از کاوش در تپه طالب خان 2 را یک پیت (زباله دان باستانی ) اعلام کرد که نهشت های فرهنگی (مواد فرهنگی )زیادی از قبیل زغال و خاکستر را در خود جای داده بود.
کاوش، از جمله آثار مکشوفه از تپه یلدا سیستان را پیکرک های انسانی و حیوانی اعلام کرد و گفت: نمونه هایی از پیکرک های انسانی به دست آمده منحصر به فرد هستند.
وی افزود: دو نمونه از پیکرک های انسانی یاد شده دارای گردنبند و پلاک دکمه ای شکل بوده و در پشت یکی از پیکرک ها چیزی شبیه شنل تا پائین بدنه ادامه دارد.
وی از دیگر آثار یافت شده در این پیت باستانی را پیکرک های حیوانی اعلام کرد که معروفترین و بیشترین آنها مربوط به پیکرک های گاو کوهاندار سیستانی در ابعاد و اندازه های مختلف است.
این باستان شناس استخوان، اشیاء شمارشی، مهرهای مسطح، اثر مهر، اثر حصیر و سفال را از دیگر یافته های چاله باستانی کشف شده در این محوطه تاریخی ذکر کرد.
سرپرست کاوش در تپه یلدا گفت: در این فصل از حفاری، 5 فضای معماری به طول 5 متر و عرض 30 سانتی متر به دست آمد که احتمالاً کاربرد انباری داشته و در داخل آنها پهن حیوانی و سفال یافت شده است.
به گزارش ایرنا؛ وی با اشاره به ارزش معنوی، علمی و آزمایشگاهی این اشیاء پیشنهاد کرد که با همکاری دانشگاه زابل و سازمان میراث فرهنگی کشور در محل دانشگاه یک موزه راه اندازی شود تا این اشیاء به صورت امانی برای مدت خاصی در اختیار دانشگاه قرار گیرد.
وی تشکیل یک موزه در هر دانشگاهی که رشته های باستان شناسی و مرمت در آنها تدریس می شود را ایده خوبی دانست و گفت: این آثار هویت اصلی ما را تشکیل می دهد.
تپه یلدا محوطه ای با وسعت کم در فاصله 67 کیلومتری زابل و در حدود 11کیلومتری شهر سوخته واقع شده که برای نخستین بار توسط حسین علی کاوش در سال 1389کشف شده است.
کاوش های صورت گرفته در سه فصل گذشته بیانگر استقرار در این محوطه باستانی در دوره های دوم، سوم و چهارم شهر سوخته یعنی از سال 2900قبل از میلاد به بعد است.