اخیرا باستان‌شناسان با بررسی توالی ژنوم بدن یک مومیایی 400 ساله متوجه شدند که این شخص بر اثر ابتلا به هپاتیت B جان خود را از دست داده است.
این مومیایی 400 ساله متعلق پسربچه دو ساله‌ای که در سال 1569 مرده است. تاکنون دانشمندان گمان می‌کردند که این پسربچه بر اثر آبله جان خود را از دست داده است اما با بررسی توالی ژنوم این مومیایی مشخص شد که این کودک به هپاتیت B مبتلا بوده است.
یافته‌های اخیر تائید می‌کند که این بیماری مرموز از قرن‌ها پیش در انسان‌ها دیده شده است. به گفته باستان‌شناسان، این کودک دو ساله حدود 440 سال پیش در شهر «سنت دومنیکو» در ناپل ایتالیا به خاک سپرده شده است. این مومیایی بین 1983 تا 1985 کشف شد.
دانشمندان متوجه جوش‌های آبله مانندی شدند که سراسر بدن این مومیایی را پوشانده بود و گمان کردند که دلیل مرگ پسرک ابتلا به ویروس آبله بوده است.
محققان این مومیایی را با میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار دادند که نتایج آن حضو ذرات آبله در جوش‌ها را تائید می‌کرد. این کشف امر بسیار مهمی در تاریخ آبله محسوب می‌شد چرا که قدیمی‌ترین مدرک مبنی بر وجود ویروس آبله در قرون وسطی بود. اما آنالیزهای جدید نشان می‌دهد که نتایج قبلی کاملا اشتباه بوده است.
هندریک پیونر، سرپرست این پروژه و متخصص ژنتیک تکاملی، در این باره می‌گوید: «اطلاعات جدید بر اهمیت اعمال رویکرد مولکولی تاکید می‌کند تا عوامل بیماری‌زای کلیدی در بیماری‌های قدیمی درست شناسایی شوند. این امر ما را قادر می‌سازد تا اطلاعات بیشتری از ویروس‌ها و بیماری‌هایی که انسان‌ها را در گذشته آلوده کردند، به دست آوریم».
هپاتیت B نوعی عفونت کبد است که سالانه 786 هزار نفر را در سراسر جهان می‌کشد. این بیماری در کودکان می‌تواند باعث ایجاد جوش‌های ملتهبی در صورت، پاها و دست‌ها، تمام نواحی که در بدن مومیایی مذکور جوش دیده می‌شود، شود. احتمالا به همین دلیل تشخیص دانشمندان درباره بیماری این مومیایی اشتباه بوده است.
به گزارش آنا از ScienceAlert، برای تشخیص این که بیماری این پسربچه هپاتیت B بوده است یا خیر، دانشمندان نمونه‌های کوچکی از پوست و استخوان این مومیایی تهیه کردند و اطلاعات ژنتیکی آنها استخراج کردند. در نهایت ژنومی کاملی از هپاتیت B در مومیایی پیدا شد و هیچ نشانی از آبله در آن دیده نشد.
