دانشمندان موفق به پیدا کردن شواهدی از اولین بستگان خونگرم انسان شدند. تجزیه و تحلیل از فسیل‌های جدید نشان می‌دهد که اولین گونههای خونگرم در اواخر دوره پرمین، بین 252 تا 259 میلیون سال پیش، ظاهر شدند.
دانشمندان گمان می‌کنند که سازگاری، ویژگی تمام پستانداران مدرن از جمله انسان، به این گونه‌ها کمک کرده است تا از حوادث انقراض پرمین-تریاس جان سالم به در برده باشند.
در زیست‌شناسی، سازگاری یک ویژگی با نقش بنیادی در تاریخ زندگی یک جاندار است که آن را در فرآیند گزینش طبیعی پاسداری می‌کند و تکامل می‌دهد. واژه سازگاری هم می‌تواند برای وضعیت کنونی در سازگار شدن به کار برده شود و هم می‌تواند فرآیند پویای تکامل که به سازگاری می‌انجامد را در برداشته باشد. سازگاری به زیستن و توانایی زیستی جانداران یاری می‌رساند.
252 میلیون سال قبل، انقراض پرمین-تریاس 96 درصد از گونههای دریایی و 70 درصد از گونههای مهره‌دار خشکی را از صفحه روزگار پاک کرد.
توانایی تولید گرمای بدن «اندوترمی» یا «خونگرم» نام دارد که دمای درونی بدن را حفظ می‌کند، «هوموترمی» یا «خونگرمی» اولین بار در «ددکمانان»، گروهی از خزندگان شبیه به پستانداران پدیدار شد.
ددکمانان شامل شش زیرگروه می‌شود که یکی از آنها سگ‌دندان، گروهی که اولین دودمان پستانداران در طی دوره تریاس را تشکیل می‌دهد، است.
دیرینه‌شناسان در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در تلاشی برای پیدا کردن ریشه‌های خون گرمی، چندین فسیل از ددکمانان شامل 22 گونه مختلف از آفریقای جنوبی، لسوتو، مراکش و چین جمع‌آوری کردند.
محققان با اندازه‌گیری نسبت ایزوتوپ‌های اکسیژن توانستند ویژگی‌های متابولیک هر گونه را تشخیص دهند.
دانشمندان با مقایسه متابولیسم گونههای مختلف قادر به تمایز دادن بین گونههای خونگرم و خونسرد شدند. تجزیه و تحلیل آنها نشان می‌دهد که خونگرمی در هشت گونه از دو دودمان مختلف ددکمانان که در دوره پرمین-تریاس منقرض شده‌اند، دیده شده است.
به گزارش آنا به نقل از UPI،دانشمندان گمان می‌کنند که ممکن است سازگاری خونگرمی در میان گونههای ددکمانان مقاومت آنها در برابر تغییرات سریع و چشمگیر آب و هوایی را افزایش داده و به آنها کمک کرده است که از انقراض پرمین-تریاس جان سالم به در ببرند.
