کشف شواهدی از سیاره دهم در منظومه شمسی!

حدود یک سال قبل بود که دانشمندان از وجود سیاره نهم در منظومه شمسی خبر دارند. اما حالا بشواهد جدید، خبر از وجود یک سیاره دیگر می‌دهند.

سال گذشته بود که دانشمندان مؤسسه‌ فناوری کالیفرنیا اعلام کردند که به احتمال زیاد در  منظومه شمسی یک سیاره دیگر وجود دارد و آن را سیاره ۹ نامیدند. این دانشمندان گفتند که سیاره ۹ چیزی در حدود ۱۰ برابر پرجرم‌تر از زمین بوده و در لبه‌های بیرونی سامانه خورشیدی قرار گرفته است. سیاره ۹ در مداری بسیار بزرگ به دور خورشید گردش می‌کند و جایی فراتر از مدار پلوتو قرار گرفته است.

حالا دانشمندان با بررسی  اجرام یخی در کمربند دوردست کویپر به این نتیجه رسیده‌اند که ناهم‌ترازی آنها می‌تواند زیر سر یک سیاره‌ی تاییدنشده، هم‌جرم سیاره‌ مریخ باشد. اجرامی که در کمربند سیارکی کویپر قرار دارند به اندازه‌ی کافی از دیگر سیاره‌های سامانه خورشیدی فاصله دارند و این یعنی گرانش عظیم سیاره‌های بزرگ نمی‌تواند روی این اجرام تأثیر بگذارد؛ با این حال به لطف وجود تجهیزات و فناوری‌های پیشرفته، می‌توان حرکت‌های این اجرام را پیش‌بینی کرد.

این امکان وجود دارد که پیش‌بینی‌های دانشمندان با حرکت‌های آن جرم خاص هم‌خوانی نداشته باشند. اگر این چنین باشد، می‌تواند نشان‌دهنده‌ وجود یک جرم بزرگ دیگر در اطراف آن جرم باشد که تأثیرات گرانشی بر اطراف خود می‌گذارد.   این سیاره که گمان می‌رود دارای جرمی نزدیک به مریخ باشد، می‌تواند دلیل مدارهای کج و آشفته‌ گروهی از اجرام یخی در منطقه‌ای که به نام کمربند کویپر شناخته می‌شود را توضیح دهد. این منطقه از آن سوی نپتون آغاز می‌شود و تا فاصله‌ی ۵۵ یکای اخترشناسی(AU)، یعنی ۵۵ برابر فاصله‌ زمین و خورشید ادامه می‌یابد.

زمین و دیگر سیاره‌های شناخته شده همگی تقریبا در یک صفحه به گرد خورشید می‌چرخند. ولی اجرام کوچک‌ترِ درون کمربند کویپر به اندازه‌ی کافی از دسترس گرانش سیاره‌های بزرگ دور هستند که می‌توانسته‌اند در اثر برهم‌کنش‌های گرانشی در گذشته و تنه زدن به یکدیگر، وارد مدارهایی با زاویه نسبت به صفحه‌ی مداری سیاره‌های بزرگ شده باشند.

این زاویه -که به عنوان کجی یا انحراف مداری شناخته می‌شود- را می‌توانیم برای هر جرمی که رصد می‌شود پیش‌بینی کنیم. اگر این پیش‌بینی‌ها با مسیر واقعی اجرام همخوانی نداشته باشد، نشانگر وجود چیزی پنهان است که دارد بر اجرامی که می‌توانیم ببینیم نیرو وارد می‌کند.

به گزارش خبرآنلاین؛ کاترین وولک و رنو مالهوترا از دانشگاه آریزونادر پژوهشی که قرار است در آستروفیزیکال جورنال منتشر شود گزارش داده‌اند که در آن سوی فاصله‌ ۵۰ یکای اخترشناسی، کجی مداری اجرام کمربند کویپر به طور میانگین به اندازه‌ی ۸ درجه با پیش‌بینی‌ها تفاوت دارد. وولک می‌گوید: «این چیزی نیست که اگر تنها همین سیاره‌هایی که می‌شناسیم در سامانه‌ی خورشید بودند، انتظارش را داشتیم.» این یعنی به جز سیاره‌ فرضی نهم، باید یک سیاره‌ دهم هم وجود داشته باشد. سیاره‌ی ۱۰ برای پدید آوردن این انحراف‌های مداری می‌بایست دارای جرمی به اندازه‌‌ی مریخ باشد.