دو گروه ستاره شناس، برای نخستین بار توانسته اند، مستقلّ از یکدیگر، از وجود «کپلر ۷۸ بی» سیّارۀ کره زمین گونه ای در ورای منظومۀ شمسی ولی همچنان در کهکشان راه شیری اطلاع حاصل کنند.
«کپلر ۷۸ بی» شباهت هائی با کرۀ زمین دارد اما هر ۵/۸ ساعت به دورخورشیدش «کپلر ۷۸» می گردد و به این دلیل که درجۀ حرارتش ۲ هزار تا ۲۸۰۰ درجۀ سانتیگراد است ، قابل زندگی نیست.
«کپلر ۷۸ بی» در کمتر از یک میلیون کیلومتری خورشیدش «کپلر ۷۸» قرار دارد که در مقیاس منظومۀ شمسی می شود یک چهلم فاصلۀ سیّارۀ عطارد از خورشید منظومۀ شمسی است.
فرانسسکو پوپ سرپرست تیم سوئیسی تحقیق در خصوص «کپلر۷۸بی» می گوید «کپلر ۷۸ بی» متشکّل از توده ای مذاب است و مانند زمین از پوسته ای جامد برخوردار نیست. البته در ترکیب آن که به فاصلۀ ۴۰۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی قرار دارد، آهن و پاره سنگ هم وجود دارد.
به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان از صدای آمریکا؛ این سیاره ۲۰ درصد از زمین بزرگتر است و وزنش دو برابر کرۀ زمین است . تصور می رود درون آن از نظر درجۀ غلظت و تراکم، مشابه زمین باشد.
بنا بر فرضیّه های جاری، «کپلر ۷۸ بی» از بدو هستی اش، نزدیک به خورشیدش تشکیل نشده، و به سمت موضع فلکی کنونی هم حرکت نکرده است.
«کپلر ۷۸ بی» آنقدر به خورشیدش نزدیک است که از عمری طولانی برخوردار نخواهد شد و احتمالاً فقط ۳ میلیارد سال عمر خواهد کرد. «کپلر ۷۸ بی» نه فقط از دام نیروی جاذبۀ خورشیدش رهائی نخواهد یافت،بلکه به مرور بیشتر و بیشتر به سمت خورشیدش کشیده می شود تا بالاخره متلاشی و نابود شود.
دانشمندان با اندازه گیری حرکت این سیاره به نسبت خورشید ش به حجم آن پی برده اند. سارا سیگر، ستاره شناس انستیتو تکنولوژی ماساچوستز (MIT)، می گوید کشف «کپلر ۷۸ بی» حاصل پژوهش های گستردۀ و ممتدّ نجومی است.
