کشف دایناسوری به اندازه بوقلمون در استرالیا

0
415

دانشمندان موفق به کشف فسیل دایناسوری به اندازه بوقلمون شده‌اند که 113 میلیون سال پیش در رودخانه به دام افتاده و به طور دردناکی مرده است.

این دایناسور که جثه‌ای مشابه با بوقلمون امروزی داشته، بسیار سریع می‌دویده است و 113 میلیون سال پیش در استرالیا و قطب جنوب زندگی می‌کرده است.

این دایناسور از خانواده «ornithopods» یا پرنده‌پایان، دایناسورهای گیاهخوار که روی دو پا راه می‌رفته‌اند، است. دایناسور جدید «Diluvicursor pickeringi» یا دایناسور فراری از سیل نامیده شده است.

به نظر می‌رسد که این دایناسور گیاهخوار در یک تله چوبی گیر افتاده و به صورت دردناکی مرده و تبدیل به فسیل جاودانه‌ای شده است.

قسمت‌هایی از اسکلت این دایناسور در صخره‌های دریایی در جنوب شرقی ایالت ویکتوریای استرالیا پیدا شده است. دایناسور فراری از سیل زمانی در دره‌ای زندگی می‌کرده است که بین استرالیا و قطب جنوب وجود دارد.

سنگ‌های دوره کرتاسه پیشین در شکاف استرالیا و قطب جنوب تشکیل شده است که در حال حاضر در ساحل جنوبی ویکتوریا قرار دارد. اسکلت این دایناسور در سال 2005 در محل به نام «اریک رد وست» کشف شد.

دکتر مت، دیرینه‌شناس و سرپرست ارشد این مطالعه، در این باره می‌گوید: «این دایناسور برای اولین بار نشان می‌دهد که حداقل دو نوع متمایز شکل بدنی در پرنده‌پایان استرالیایی وجود داشته است. یک نوع این دایناسور دارای دمی بسیار بلند و وزن نسبتا کمتری بوده است در حالی که دیگری دمی بسیار کوتاه و وزنی سنگین‌تر هم داشته است».

636515448096235211

نمایی از دم فسیل شده دایناسور تازه کشف‌شده

خانواده پرنده‌پایان معادل گاو و گوسفندهای امروزی بودند. منقارهای سفت و سخت این دایناسورها برای دریدن پوشش‌های گیاهی استفاده می‌شده که بعدها تبدیل به دندان‌های آسیاب شده است.

دایناسور فراری از سیل بین 229 تا 65/5 میلیون سال پیش روی زمین زندگی می‌کردند و یکی از موفق‌ترین دایناسورها محسوب می‌شوند. اندازه آنها از 1/5 تا هفت متر متفاوت بود.

این دایناسورها بعدها تکامل یافتند و تبدیل به اردک منقاران شدند که روی چهار پا راه می‌رفتند. بازسازی اولیه از دم دایناسور جدید نشان می‌دهد که این دایناسور دونده خوبی بوده است و عضلات عقبی قدرتمندی داشته است.

دکتر هرن در این باره می‌گوید: «درک بهتر از اکولوژی این دایناسورها، چیزی که می‌خورند، نحوه حرکت‌شان، محل دقیق زندگی‌شان و آناتومی آنها چالش‌های هیجان‌انگیزی برای تحقیقات آینده است».