تکه‌های ذغال سنگی که در صخره‌های باستانی کشف شده در ولز و لهستان پیدا شده‌اند، قدیمی‌ترین شواهد آتش‌سوزی‌های جنگلی در کره زمین را به حدود ۴۳۰ میلیون سال پیش بازمی‌گرداند. این یافته‌ها علاوه بر شکستن رکورد قبلی در حدود ۱۰ میلیون سال، به تعیین میزان اکسیژن موجود در جو زمین در آن زمان نیز کمک می‌کند.
محققان در این مطالعه گزارش دادند که در آن زمان جو زمین تنها دارای ۱۶ درصد اکسیژن بوده است. این نتیجه‌گیری بر اساس آزمایش‌های جدیدی گرفته شده که نشان می‌دهد چقدر اکسیژن لازم است تا آتش‌سوزی جنگلی مهار یا گسترش یابد. اگرچه اکسیژن ۲۱ درصد هوای امروز ما را تشکیل می‌دهد، در حدود ۶۰۰ میلیون سال پیش، سطح اکسیژن در جو زمین بین ۱۳ تا ۳۰ درصد در نوسان بوده است.
رسانه‌های علمی نوشتند؛ به گفته دانشمندان، گیاهان در ابتدا موجوداتی تک سلولی بودند و اغلب در دریا‌ها رشد می‌کردند. ایان گلاسپول و رابرت گاستالدو، دیرینه گیاه شناسان کالج کولبی می‌گویند؛ «به نظر می‌رسد به محض آغاز رشد گیاهان در خشکی، ما شاهد آتش سوزی بر روی زمین بوده ایم که رعد و برق‌های باستانی مهمترین عامل آن بوده اند. ما از این آتش سوزی‌های اولیه شواهدی در دست داریم که قابل توجه هستند. این شواهد شامل تکه‌های کوچک گیاهان تا حدی زغال‌شده، از جمله زغال چوب و همچنین مجموعه‌ای از زغال‌سنگ و مواد معدنی موجود در توده‌های فسیل شده قارچ‌های Prototaxites باستانی، می‌باشد.»
لی کومپ، بیوژئوشیمی‌دان در ایالت پن که در مطالعه جدید شرکت نداشت، می‌گوید: «این تیم شواهد خوبی از آتش سوزی‌های باستانی و نسبت اکسیژن در جو زمین پیدا کرده است، اما ممکن است که اکسیژن حتی زودتر از دوره سیلورین به جزء مهمی از جو زمین تبدیل شده باشد. این نشان می‌دهد اکسیژن اتمسفر در آن زمان به غلظت ۲۱ درصدی که امروزه مشاهده می‌شود نزدیک شده یا حتی از آن فراتر رفته است.»
