بازی معروف مونوپولی یکی از بازی های سرگرمی معروف جهان بوده و هنوز هم رایج است. مونوپولی ترکیبی از دو واژه ریشه یونانی ( منو= تنها) و ( پولی= فروش) می باشد. در این بازی تخیلی، بازیکن تلاش می کند تا حد امکان بیشترین املاک را خریداری کند و از رقبا ثروتمند تر شود. این بازی با کاغذ، مقوا، پول کاغذی و تصاویر خانه ها، خیابان ها، هتل ها و … شخص به خرید و فورش های کلان دست می زند، مالک می شود و برای لحظاتی که به بازی مشغول است در رویای ثروتمند شدن غرق می شود و مزه شیرین ثروت و قدرت را بطور تخیلی می چشد. مونوپولی در جوامع غرق در مشکلات اقتصادی، فقر، دشواری های اجتماعی و سیاسی می تواند به منزله نوعی سوپاپ اطمینان خشم و طغیان مردم زیر فشار را مهار کرده و کاهش دهد.
پس از برگزاری رفراندوم روز گذشته در اقلیم کردستان عراق، اکنون راًی دهندگانی که گمان می کنند کردستان عراق از فردا به صورت یک کشور مستقل در خواهد آمد، در واقع باید به نوعی بازی مونوپولی استقلال خود را سرگرم کنند ،این بازی ممکن است سال ها طول بکشد و حتی به بازی خونینی بدل شود.
مسئله مهم دیگری که دیده می شود؛ ساده اندیشی مردم عوام و در کمال شگفتی برخورد نخبگان و تحصیل کردگان کرد است که گمان می کنندهمه مشکلات با رفراندوم حل شد و از فردا کردستان یک کشور مستقل است و باید از سوی همه جهانیان و سازمان ملل مورد شناسایی قرار بگیرد. کردستان باید واحد پول، تمبر رسمی، شناسنامه، اسناد دولتی، پاسپورت، سفارتخانه های کردستان در کشور های دیگر، ارتش کامل؛ نیروی هوایی و خلاصه صد ها مورد دیگری که یک کشور مستقل حق برخورداری از آنان را دارد آنها نیز داشته باشند. در حالی که این مسائل تا روزی که کردستان به عنوان یک کشور مستقل به عضویت سازمان ملل متحد در نیاید دور از دسترس است و به نوعی بازی مونوپولی شبیه می باشد.
این انتظارات دور از دسترس مردمی است که به این رفراندوم راًی موافق داده اند ، این مردم طاقت انتظار ندارند و اگر بارزانی نتوانند در مدت کوتاهی این آرزوی مردم کردستان عراق را برآورده کنند بی شک سقوط خواهند کرد، و اگر در طول این ماجرای پیچیده و مبهم ، جنگ و درگیری منجر به کشته و آواره شدن کرد ها شود جنایت دیگری علیه کرد ها بدست کرد ها رقم زده خواهد شد.
برگزاری این رفراندوم از سوی همه نهاد های بین المللی، کشورها، شورای امنیت سازمان ملل متحد، سازمان کشور های اسلامی، اتحادیه اروپا و مهم تر از همه کشور عراق و سه همسایه اقلیم کردستان؛ ایران، ترکیه و سوریه مورد مخالفت قرار گرفت. بنابراین اعلام استقلال از سوی بازانی نیز بی شک محکوم خواهد شد و به درگیری های خونینی منجر خواهد شد که قربانیان اصلی آن باز هم مردم کرد خواهند بود.
پس از سرنگونی حکومت بعثی صدام حسین در عراق، دو قبیله بارزانی و طالبانی برای کسب قدرت و پول بجان هم افتادند و بیش از سه هزار تن از مردم کرد به دست برادران کرد خود کشته شدند. این کشتار را کرد ها به نام جنگ برادر کشی لقب دادند.
در سال 2003 میلادی این درگیری ها به میانجیگری آمریکا متوقف شد و در مذاکراتی که در واشینگتن بین طرفین برگزار شد اقلیم خود مختار کردستان عراق به دو منطقه بارزانی به مرکزیت اربیل و طالبانی به مرکزیت سلیمانیه تقسیم شد و در نتیجه پول و قدرت به اشتراک گذاشته شد.
قبیله بارزانی که بیشتر و قوی تر بود شهر اربیل را مرکز اقلیم کردستان قرار داد، ولی پیشمرگه های دو قبیله هر یک کنترل محدوده خود را همچنان و اکنون نیز به عهده دارند و در واقع اقلیم کردستان ازدو بخش تشکیل شده است.
مسئله تجزیه کردستان از عراق دستکم در زمینه های حقوقی، سیاسی و اقتصادی با مشکلات بزرگی روبرو می باشد:
از نظر حقوق بین المللی و قانون اساسی کشورعراق، برگزاری رفراندوم و اعلام تجزیه یک طرفه غیر قانونی می باشد و پیامد های حقوقی دارد. عراق ملک مشاع همه عراقی ها است و اگر قرار باشد بخشی از این کشور جدا شود باید به آرای همه مردم عراق مراجعه شود. این رفراندوم به دور از نظارت نهاد های رسمی بین المللی برگزار شده و از نظر حقوقی معتبر نمی باشد. هر چند مسئولین اقلیم کردستان از شماری آدم های شناخته شده برای نظارت در برگزاری رفراندوم دعوت کرده بودند ولی این اشخاص اعتبارنامه ای از هیچ نهاد رسمی نداشتند و اصولا از نظر حقوقی تنها به عنوان تماشاگر ! می توان از آنان نام برد.
از نظر سیاسی مرز های رسمی کشور عراق در سازمان ملل متحد به ثبت رسیده و از سوی همسایگان عراق مورد شناسایی و تاًیید قرار گرفته است. مناسبات سیاسی میان عراق و دیگر کشور های عضو جامعه جهانی بر پایه قوانین بین المللی استوار می باشد. تغییر در مرز ها باعث پیدایش جغرافیای جدیدی برای عراق و همسایگانش خواهد شد و در اغلب موارد این تغییرات مورد موافقت همسایگان نمی باشد.
از نظر اقتصادی؛ ذخایر زیر زمینی و معدنی ( نفت و گاز)، منابع حیاتی همه ساکنین عراق می باشند و جدا شدن بخش هایی از این ذخایر بر وضعیت اقتصادی مردم عراق تاًثیر نامطلوبی بر جای خواهد گذاشت. ریشه اغلب جنگ ها تاکنون بر سر مالکیت ذخایز زیر زمینی بوده است.
به این ترتیب تجزیه کردستان عراق با مشکلات بیشماری روبرو خواهد شد که بی شک باعث بوجود آمدن درگیری های مسلحانه در کردستان عراق و گسترش آن بخش بزرگی از منطقه را در بر خواهد گرفت و احتمال اینکه کردستان عراق نهایتاً به دو کردستان شمالی و جنوبی یعنی بارزانی و طالبانی تقسیم شود بسیار زیاد است.
بیست و ششم سپتامبر 2017
تشکر فراوان جناب آقای دادرس، مثل همیشه تحلیلی بسیار عمیق و مستند، موفق باشید.
ممنون از سایت خوبتون و سپاس و تشکر فراوان از آقای فرامرز دادرس مبارز وطن پرست
درود فراوان برشما جناب دادرس گرامی، باکمال تأسف هنوز بقول معروف: نه بدار، نه بباره، مشکلات ازسوی دولت مرکزی آغاز گردید، بطوری که مرزهوائی وزمینی دارد بسته میشود، بعبارت ساده یعنی راه تنفس مردم را دارند مسدود میکنند تا مردم بیچاره خفه شوند؟؟؟!!! امیدوارم کار به جنگ وخونریزی منتهی نشود، 100ساله مردم کردستان عراق دارند برای آزادی تلاش میکنند، هنوزاندر خم یک کوچه اند، دراین رابطه بسیار هزینه داده اند بطورمثال: 182 هزار ازمردم بارزانی ، حزب بعث ، انفال کرد، شهر حلبچه بمباران شیمیائی شد توسط علی حسن المجید ، سدار حلبی بدوش رژیم صدام بیش از پنجهزار مردم بیگناه قتلعام گردیدند، فرق ما کرده های ایران باعراق، هرگز قابل مقایسه نیست، درواقع ما کردهای ایرانی بنیان گذار ایرانیم مادها کارنامه اشان گویاست، ما هرگز با همیهنانمان اختلاف آنچنانی نداشته ، اما این رژیم تبهکار جمهوری اختلاس اسلامی است، ما مردم کردستان را به شهروندهای درجه 2و3 درآورده، بعبارت دیگر، ما را بسوی تجزیه طلبی میراند، اماتجزیه شدن درما مردم را دوا نخواهد کرد،ما مردم ایران باید خودمان را از شر این رژیم تبهکار نجات دهیم ، دوای درد ما : آزادی ودمکراسی وسکولاریزم میباشد، امیدوارم مردم برای رسیدن به این مهم: متحد، همبستگی، اتحاد ،همدل شوند، دردما ، جدا، جدا درمان نمیشود… زنده باد آزادی، پایدار باد ایران…
نظرات بسته است