امروز دوشنبه هفتم آبانماه ۱۳۹۷ خورشیدی است. از سحرگاه به وقت اروپای غربی، با رفتن به این و آن کانال تلویزیونی یا اینترنتی، به همه جا سرک کشیدم؛ تا بر چند و چون حضور هم میهنان عزیزم در پاسارگاد، که قرار بود به مناسبت هفتم آبان، در کنار آرامگاه شاه شاهان کوروش هخامنشی گرد بیایند اشراف داشته باشم. آنچه که به وسیله ویدئوهای ارسالی بسیاری از هم میهنان، که برای تلویزیون های پارسی زبان در خارج از کشور می فرستادند می دیدم و می شنیدم. حاکی از آن بود، که متاسفانه حاکمیت دیکتاتوری رذل و جنایتکار رژیم آخوندی در ایران، به ویژه سپاهیان سفاک پاسداران انقلاب پلید و رسوای اسلامی، از همه شهرهائی که در استان هفتم (شیراز) هستند و به سوی پاسارگاد منتهی می شوند. تا حول و حوش نزدیکی های پاسارگاد، اقدام به انجام دادن مانور نظامی کرده بودند. تا به این وسیله در همه جاده هائی که به پاسارگاد می رسند؛ ایجاد مسدودیت مصنوعی بکنند؛ و به هیچیک از علاقمندانی، که با عشق وافر به سوی آرامگاه بنیانگزار پادشاهی در ایران رهسپار بودند. اجازه نزدیک شدن به پاسارگاد را ندهند!
از سوی دیگر، بر روی بعضی از گزارش های ارسالی هم میهنان دیگر، جمعیت های انبوهی مشاهده می شدند؛ که با سینه و زنجیر زدن در اطراف حرم امام سوم شیعیان در شهر کربلا در کشور عراق، نهایت بی شعوری و نادانی و خفت پذیری خویش را، به نظر و به گوش تمامی ساکنان این گیتی پهناور می رساندند. تا سرسپردگی بیش از پیش خویش، و حقارت ناشی از بی خردی شان نسبت به این آئین ضد بشری را، در معرض تماشا و قضاوت دیرگان بگذارند!
آدمی تا چه حد باید نادان و سفیه باشد؛ که یک افتخار ملی چند هزار ساله را، با یک نکبت غیر ایرانی هزار و چهارصد ساله تاخت بزند؟ و به جای رساندن خودش به آرامگاه کوروش بزرگ در پاسارگاد احترام برانگیز، به کربلای بی اعتبار و غم انگیز برود؛ و مانند آدم های عصر حجری، در نهایت بی تمدنی و بی وطنی، برای بیگانه ای، که به طور کامل وی را نمی شناسد سینه بزند؟ ولی برای آنی را که به اندازه کل هستی برای او و سایرین احترام و عزت و اعتبار به بار آورده است. کم ترین بهائی قائل نگردد؛ و ننگی عظیم و پاک نشدنی را، برای خویشتن به بار بی آورد؟!
چقدر حقیرانه و خوار کننده است؛ هنگامی که همه مردم دنیا از اقدامات بشردوستانه کوروش بزرگ و نیایج آن سخن می رانند؛ بلاهت پیشه گانی از سرزمین همین شاه خردمند و بشردوست، با پای پیاده از سراسر ایران، برای برگزاری برنامه نمایش ننگین اربعین حسینی، به کربلا برود. و فریادهای « حسین ، حسین » خویش را، تا به اوج آسمان برساند؟!
یک ارزن خرد و درک عاقلانه داشتن چه نعمت بزرگی است. افسوس که در میان ایرانیان، بیگانگانی هم حضور دارند؛ که اجداد وحشی شان، در اوایل به ظهور رسانده شدن دین تقلبی و تلقینی اسلام، که توسط اهریمن به محمد ابن عبداله پیامبر این آئین قاتل پرور القاء گشته بود؛ کیلومترها را با پای پیاده طی بکنند. تا در عوض، از سوی نوکران رژیم ننگ آفرین ملاها در ایران کنونی، در تمام مدتی که در این سفر سیاسی به سر می برند. از وعده های رایگان خوراک سه گانه خویش برخوردار بشوند؛ و خرد و شعور و انسانیت و حمیت ملی خویش را، به تاراج صبحانه و ناهار و شام رایگان سردمداران ریاکار و جانی و ضد ایرانی و قدرت پرست آخوندی معامله بکنند؟!
محترم مومنی
