چهارم آبان زادروز شهریار ایراندوست، دلسوز و نمونه همه برتری های میهن پرستانه در کهندیارمان، شاهنشاه آریامهر اعلاحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی، بر خاندان جلیل سلسله پادشاهی پهلوی، و تمامی ایرانیاران راستین فرخنده و خجسته باد.
نام نیک و یاد فراموش نشدنی اش، تا درازنای تاریخ در میهن مان جاودان خواهد ماند؛ و هیچگاه از دل و دیده ما نخواهد رفت.
بزرگمردی که اگر دشمنی قدرت های به اصطلاح بزرگ جهان نبود؟ می توانست این کهندیار اهورائی را به جایگاهی بی نظیر در عرصه هستی برساند؛ که هرگز در هیچ کجای این دنیای بزرگ موجود نبود.
عبثا، که در آن برهه ننگین از تاریخ ایرانزمین، در آن هنگام ، ملت ساده انگار کشور بزرگ مان نتوانستند درک کنند؛ که چه پادشاه نامدار و مرد بزرگ و تاریخ سازی را، با چشمانی نمناک، از خطه زرخیز دیارشان ، راهی سرزمین های دیگر می کنند؟
شاه شاهان، بزرگمرد آریامنش ، تا به ابد نام بزرگ و یاد فراموش نشدنی و خدمات ارزنده و بی شائبه ات به ایران و ایرانی، در دفتر تاریخ این کهندیار اهورائی جاودانه خواهد ماند. تا جائی که نسل های آینده در ایران نیز، هرگاه بخواهند که از پادشاهی بزرگ و میهندوست و بی همانند در سرزمین خود شان سخن بگویند؟ بی تردید، جز به نامی افتخار برانگیز و فراموش نشدنی شهریاری مانند « محمدرضا شاه پهلوی » بزرگ آرتشتاران آریامهر » اشاره نخواهند نمود.
آسوده بخواب، که نامت، در کنار دیگر نام های افتخار برانگیز دیارمان، نمونه همه برتری های تاریخی در خطه زرخیز این کهندیار باستانی جاودانه خواهد ماند.
