آنچه که در مورد ساخته شدن خانه خدا در تاریخ ادیان آمده بدین مضمون است؛ که « کعبه = خانه خدا» که به لحاظ اسم آن بنائی مکعبی شکل می باشد؛ و در میان فضائی به وسعت « بیت الله الحرام » در شهر مکه در شبه جزیره عربستان سعودی مکان دارد. به بیان عده ای از زمان آفرینش نخستین بشر( آدم )، با استفاده آنچه از ماتریال که در دسترس و پیرامون او بوده ساخته شده است( بدیهی است که نه به فرم و شکل کنونی آن و با سنگ هائی با چنین ابعاد حجیم و وسیعی ) بلکه شاید آدم، بخش کوچکی از جائی را که در آنجا می زیسته را، با استفاده از تعدادی شاخه درخت و تکه سنگ های کوچکی کنار هم گذاشته بوده و آنجا را خانه خدا نامیده بوده، و با همسرش « حوا » در کنار آن مکان به پرستش آفریدگار خودشان می پرداخته اند.(به لحاظ منطق شخصی خودم یقین دارم؛ که این کار نیز با وسوسه های اهریمن در ذهن او جای گرفته بوده است؛ تا به جای خالق یگانه آفرینش و این هستی اعجاب برانگیز، تکه های سنگ و چوب را زیارت بکنند و شریک خالق خویش محسوب نماید.)؛ ظاهرا بعدها هر پیامبری ظهور می کرده است( بخوانید با دسیسه های شیطانی ادعای نبوت و پیامبری خدا را می کرده ) تا پیروان اش او و جانشینان وی را قداست بدهند و بت پرستی بکنند.) ؛ به تکمیل نمودن خانه خدا پرداخته اند؛ و بدون کم ترین تردیدی در این رابطه، منافع مادی و مقاصد معنوی خویش را رخت تحقق یافتن می پوشانیده اند!
گویا بنای این کعبه کنونی که به سبب مکعب بودن شکل اش کعبه نامیده می شود. در زمان ابراهیم نبی آغاز گشته، سپس به وسیله پسرش اسماعیل تکمیل شده، و « حجر الاسود » سنگ تیره رنگ و گرانبهای تعبیه شده بر روی یکی از دیوارهای آن، به وسیله او(اسماعیل) زینت بخش ظاهر کعبه گردیده است. از ابتدای ظهور اسلام که به پا شده با القاء آت سلمان پارسی نادرست بر ذهن محمد گوسفند چران، فریبکاری و نیرنگبازی شان در ارتباط با بخشیدن قداست بیشتر به آنجا، که محمد از ابتکار ابراهیم و پسران او اسحاق و اسماعیل فرا گرفته بود؛ که اولی(اسحاق) نیای موسی و پیروان کلیمی او بوده، و دومی(اسماعیل) نیز که جد بزرگ خود محمد بوده است. کعبه، « خانه خدا » !!!! نامیده شده، و بر اساس فروع دین مذاهب دوگانه اسلام( اهل سنت و شیعه )، و تمامی زیرمجموعه های این مذاهب اسلامی، یک مسلمان چنانچه توانائي مالی جهت سفر به مکه برای زیارت خانه خدا!!! را داشته باشد؛ و بتواند پس از بازگشت، هزینه زندگی یک سال خود و خانواده اش را هم تامین نماید. بر او واجب است، که دست کم یک بار در طول عمر خود، برای زیارت خانه خدا به آنجا برود؛ و « حج تمتع = به لحاظ متمتع بودن از امکانات مالی » را به جا آورد. و صدالبته، اگر « حجرالاسود را نبوسد؛ حج او و زیارت اش در خانه خدا، مقبول ذات خدا واقع نمی شود( میلیون ها آدم بی کلاس و آلوده، یکی یکی لب های شان را بر آن سنگ آکنده از میکرب بمالند و آن را ببوسند. تا که زیارت شان در درگاه ایزد یگانه پذیرفته بشود!
از هزار و چهارصد سال پیش تا کنون، این مکان شده یک « ناندانی » بزرگ برای حاکمان سرزمین خشک و بیابانی و غیر زراعتی عربستان، تا که همه ساله عده ای بی خبر از هم حقایق و هم واقعیت های مطرح درون خمیره و ذات و تاریخچه این بنا، میلیونها از پول رایج مملکت خویش را هزینه کنند؛ و خودشان را به « خانه خدا »!!!!!!!!! برسانند. تا در نهایت کودنی و خرفتی، دارائی نقدی خویش را، به جیب حاکمان سودجو و دروغپرداز عربستان سعودی سرازیر کنند!!
« ثواب روزه و حج و زکات آن کس برد**** که خاک در میکده عشق را زیارت کرد.»
مراد از عشق نیز، پرستش ذات یگانه پروردگار آفرینش است. نه عشق های برخاسته از نیازهای جسمانی و جنسی، که حیوانات هم از آن بی بهره نیستند!
بسیاری از زائران خانه خدا، به خاطر بی سوادی و عدم توانائی خواندن اوراد و دعاهای ساخته شده توسط برخی از مسلمان های هفت خط و …… ناگزیرند در این رابطه از دو تن از آخوندهای درون کاروانی که آنها را به مکه می برد درخواست کنند. که آن دو آخوند به جای این حاجیان بی سواد و زیارت کنندگان خانه خدا، که نه جسمی دارد که نیازمند خانه و ….. باشد؛ و نه روح اش عقده نشستن و گوش دادن به اراجیف و دعاهای مشتی از حاجیان بلاهت پیشه و بی سواد را دارد. دعاها و وردهای ساخته شده در دین اسلام ناب محمدی را بخوانند. تا حج شان مقبول مقام خداوندی او واقع بشود!
« حاجی جنایت » و « حاجی خیانت » نام هائی هستند که من به این دو آخوند همراه با کاروان حج می دهم. که به اتفاق مسؤل و سایر کارکنان این کاروان ها، موذیانه از این حاجیان گمراه و بی سواد مال اندوزی می کنند؛ و بر ثروت و دارائی های باد آورده خودشان می افزایند!
داشتن عقل سلیم و درایت انسانی هم چیزهای خوبی هستند. چنانچه آفریدگار این جهان بزرگ و کل کائنات، به خانه نیازمند می بود. چرا پیش از بنا گذاشتن این چرخه هستی و اینهمه عظمتی که در کل آفرینش او وجود دارند. ابتدا خانه ی خودش را بنا نکرده است؟ سنگ های حجیم کم داشته؟ یا ان « حجرالاسود » سیاه رنگ را؟
در چنین مواقع و در رابطه با اینگونه پرسش های منطقی، همواره به یاد مناجات « خواجه عبداله انصاری » می افتم که فرمود:
« بار الها، آنان را که عقل دادی چه ندادی؟ و آنان را که عقل ندادی چه دادی؟»!
محترم مومنی
