کوبانی با مقاومت جانانه و یگانه‌ای، مبارزات خلق کُرد را حیات تازه‌ای بخشید. کوبانی آلترناتیوی است برای مبارزات نیمه‌تمام و در جریان خلق‌های آزادی‌خواه خاورمیانه که در زیر یوغ دیکتاتورهای اسلامی، شرقی و غربی در منطقه و جهان قربانی می‌شوند.
آنها که به نام خلق در برابر دشمنان خلق ایستادند، روحیه‌ی مبارزه‌‌ی عدالت‌خواهانه، هویت‌طلبانه، آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانه کُردهای روژئاوا، روژهه‌لات، باکوور و باشوور (غرب، شرق، شمال و جنوب) را بیش از پیش به اثبات رسانیدند.
دختران کوبانی برای آزادی و حقوق برابر، تن به بردگی داعشی‌ها ندادند و با هر گلوله‌ای آنها را روانه‌ی جهنم کردند. داعشی‌ها مذبوحانه از نبرد با زنان کوبانی فرار می‌کردند تا جهنمی نشوند، غافل از آن که سیاه‌جامگان و سیه‌رویان داعش در میانه‌ی نبرد در تیررس شیرزنان کُرد کوبانی بودند و بی‌تابانه به درک واصل می‌شدند.
آرزوی ما این بود که در میانه‌ی مقاومت مردمی کوبانی سهیم می‌بودیم اما دیوارها و حصارهای زندان داعشیان ایران، راه را بر ما بسته بود. ما از سیاه‌چال‌های قرون وسطایی داعشیان هزاره‌ی جدید، مراتب تبریک و شادباش‌های خود را نثار شیرزنان و شیرمردان مبارز کُرد کوبانی می‌کنیم. امید ما پیروزی نهایی خلق ستمدیده‌ی کُرد و خلق‌های تحت ستم ایران و خاورمیانه و در نهایت جهان است.
پایان سخن اینکه مقاومت کوبانی را باید ارج نهاد و آن را همچون میراث مبارزاتی خلق کُرد و ادامه‌ی راستین راه آزادی‌خواهان جهان ستود. کوبانی را باید زندگی کرد و آنگاه مفهوم حیات واقعی و زندگی انسانی را دریافت.
به امید دستاوردهای انسانی و رهایی خلق مبارز کُرد
زانیار و لقمان مرادی، زندانیان محکوم به اعدام در زندان رجایی شهر کرج
یکشنبه ۱۲ بهمن‌ماه ۱۳۹۳ – ۱ فوریه ۲۰۱۵
