سید حسین رونقی ملکی زندانی سیاسی بند ۳۵۰ اوین در نامه ای با اعلام پایان اعتصاب غذا خاطر نشان کرد تا فراهم کردن شرایط مناسب درمان در وضعیت مناسب به اعتصاب درمان در زندان ادامه خواهد داد.
به گزارش خبرنامه ملّی ایرانیان از تارنمای کلمه؛ سیدحسین رونقی ملکی در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ در ۲۲ آذرماه همان سال بازداشت و به اتهامات تبلیغ علیه نظام، توهین به رهبری و توهین به رییس دولت به ۱۵ سال حبس محکوم شد. کلیه های او در دوران بازجویی دچار آسیب شدید شد و تا به حال چند بار تحت عمل جراحی و مراقبت های ویژه پزشکی قرار گرفته است. این زندانی سیاسی از تاریخ ۱۸ مرداد ماه به دلیل بی توجهی مسولان به وضعیت کلیه اش و عدم انتقال او به بیمارستان برای درمان دست به اعتصاب غذا زد. یک هفته پس از آغاز اعتصاب غذا و بی توجهی مسئولان قضایی به این اعتراض مادر وی، زلیخا موسوی، نیز دست به اعتصاب غذا در خانه زد.
شایان ذکر است که سیدمحمد خاتمی، رییس جمهور اسبق جمهوری اسلامی چندی پیش در پیامی ضمن درخواست از سیدحسین رونقی برای پایان اعتصاب غذا، تصریح کرده بود: بسیار متاسفم که هنوز سختگیری‌ها و تنگناهایی که برای بسیاری از مردم وجود داشت، ادامه دارد. انتظار این بود که با تحول مبارکی که رخ داده است شاهد آزادی زندانیان و رفع محدودیت‌ها باشیم. ولی اینک می‌بینیم هنوز خیلی از عزیزان در بند از حقوق قانونی که دارند محرومند.
متن نامه سید حسین رونقی به شرح زیر است:
به نام خدای حق و عدالت
مردم عزیز و بزرگوار ایران
اگر به تهمت آزادگی گرفتاریم
چه غم که گر غم جان هست شرمساری نیست
اینجانب سید حسین رونقی ملکی از ۱۸ مرداد در اعتراض به بی توجهی مسئولان به جان و سلامت انسان ها، عدم رسیدگی به وضعیت زندانیان سیاسی عقیدتی بیمار، افزایش فشار بر خانواده ام ، تبعیدهای خودسرانه و غیرقانونی زندانیان سیاسی قرار دادن اجباری آن ها در شرایط غیرانسانی دست به اعتصاب غذا زدم تا از شأن ، کرامت و جایگاه انسانی خود ، خانواده ام و دیگر زندانیان سیاسی دفاع کنم و صدای اعتراض خود نسبت به بی تدبیری ها ، قانون ستیزی ها و ناروایی های صورت گرفته در حق زندانیان سیاسی و عقیدتی را به گوش مسئولان متعهد ! و افکار عمومی برسانم . که در این راه مادرم و تنی چند از دوستانم با اعتصاب غذا مرا همراهی کردند تا بتوانم محکم تر واستوار تر از قبل حقوق مشروع و بی گناهی زندانیان سیاسی را یادآوری کنم .
اکنون با توجه به وخامت اوضاع جسمی مادرم که مرا در این راه دشوار همچون دوران گذشته همراهی کرد و با توجه به وضعیت جسمانی خود و تاکید پزشکان متخصص بر شکستن اعتصاب غذا بدلیل صدمات جبران ناپذیر وارده بر جسمم و با احترام و توجه به درخواست جناب آقای سید محمد خاتمی ، دختران عزیز مهندس
موسوی ، هم بندیان بزرگوارم ، زندانیان سیاسی، عقیدتی و خانواده هایشان ، مادران و خانواده های داغدار شهدای راه میهن ، جمعی از فعالان سیاسی و مدنی ، هنرمندان ، روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان و مادران عزادار و با سپاس از همدردی و همدلی دوستان ، آشنایان و هم میهنان و با قدردانی از همراهی ده ها نفر از دوستان و هم میهنان در اعتصاب غذا در مقابل سفارت های ایران در کشورهای مختلف که همگی نشان از بیداری جامعه مدنی ، جنبش سبز و وجدان ایرانیان صلح طلب و نوع دوست است به اعتصاب غذای خود پس از ۲۸ روز پایان می دهم .
از آنجا که یکی از اهداف من در این اعتصاب رساندن صدای مظلومیت زندانیان سیاسی و عقیدتی به گوش مسئولان و مردم و اعتراض به قانون شکنی ها و ظلم های که بر آنها رفته بوده است و با توجه به حساس بودن افکار عمومی نسبت به این ناراوایی ها در قبال ما و خانواده هایمان ، خرسندم که توانستم با جسمی رنجور و بیمار این راه سخت را بپیمایم هر چند از نظر جسمی آسیب های جدی دیدم .
پایان این اعتصاب غذا به منزله عدم پیگیری مطالبات به حق و مشروع و اعتراض نکردن به شرایط موجود نیست چرا که در دوران زندان با وجود خطرات ناشی از بیماری های که در دوران حبس به من تحمیل شده است اعتراضم را به صورت اعتصاب درمان ادامه خواهم داد و امیدوارم مسئولان به شرایط زندانیان سیاسی و عقیدتی و خانواده هایشان توجه کنند و بپذیرند درمان یک انسان بیمار با شرایط و محیط زندان امکان پذیر نیست و بی توجهی به وضعیت زندانیان بیمار به خطر انداختن زندگی آنها است .
در پایان ضمن اینکه از مادرم و دوستانم می خواهم به اعتصاب غذای خود پایان دهند ، یادآور می شوم مسئولیت هر حادثه و رخداد ناگواری برای اینجانب بدلیل اصرار بر نگهداری در زندان ، اعتصاب درمان و عدم رسیدگی و بی توجهی به وضعیت اینجانب بر عهده دستگاه قضایی و مسئولانی است که با بی تدبیری چنین شرایطی را برای من و دیگر زندانیان سیاسی به وجود آورده اند .
سیدحسین رونقی ملکی
