دیوید ایگنیچوس در مقاله‌ای که در روزنامه واشنگتن پست منتشر شد، پیش بینی کرده که جنبش فعال کارگری در ایران، عامل اصلی در تغییر ساختارشکنانه‌ای است که می‌تواند به از میان رفتن رژیم جمهوری اسلامی، منجر شود.
این نویسنده در مقاله‌اش گفته است: «جنبش کارگری در ایران معمولا هنگام ارزیابی وضعیت کشور، نادیده انگاشته می‌شود با اینکه اعتراضات کارگران تکانه بزرگی ایجاد کرده و از گستردگی پایگاه برخوردار بود و برای رژیم به مدت 20 سال است که در امر سرکوب آن با سختی‌هایی روبه‌رو است.»
نویسنده، اهمیت جنبش کارگری را با آوردن سخنی از محمد خاتمی، رئیس جمهوری پیشین رژیم جمهوری اسلامی، برجسته کرده که حدودا یک ماه پس از تظاهرات سراسری در اعتراض به افزایش قیمت بنزین در نوامبر گذشته، بیان شد.
خاتمی گفته بود، با پیوستن طبقات بالا و متوسط جامعه به معترضین طبقه کارگر، هیچ نیروی نظامی یا امنیتی، یارای دست زدن به اقدامی علیه آنها را نخواهد داشت… و چنین تنشی به رویاروئی میان رژیم جمهوری اسلامی با مردم مبدل خواهد شد.
به گفته نویسنده مقاله «خونین‌ترین درگیری‌ها در جریان تظاهرات نوامبر در شهر ماهشهر در جنوب غربی ایران اتفاق افتاد که معترضین از جمله کارگران پتروشیمی، به خیابان‌ها ریخته و رژیم با «وحشی‌گری» تمام با استفاده از سلاح‌های اتوماتیک و تانک، به آنها پاسخ داد.
بهنام بن طالبو، تحلیلگر سیاسی به واشنگتن پست گفت كه رژیم جمهوری اسلامی «از اقدام سازمان یافته واهمه دارد و به خوبی واقف است كه اعتصاب‌های صنایع نفت، اقدامی ضروری برای سرنگونی شاه بود.»
مریم معمارصادقی، که پیگیر امور اتحادیه های کارگری ایران است، خاطرنشان می‌کند، گونه‌ای همیاری وهم‌افزایی میان اعتصاب‌های کارگری و اعتراضات خیابانی، وجود دارد.
نویسنده این مقاله می‌گوید: «ایران به آرامی به سمت نقطه عطفی احتمالی به پیش می‌رود. انقلاب 1979 و همچنین رهبران رژیم جمهوری اسلامی در حال پیر شدن هستند و روحانیون در داخل و خارج به وسیله سپاه پاسداران حکم‌رانی می‌کنند، اما کاریزمای سپاه، ماه گذشته با قتل قاسم سلیمانی از میان رفت.»
به پیش‌بینی نویسنده، «رکود سیاسی در ایران برای یک دهه دیگر نیز ادامه خواهد یافت اما این تصور که چنین نظامی برای همیشه در چنین کشوری پیچیده‌ای، سرپا بماند، بسیار دشوار است، به نظر او نیروی طبقه کارگر، عاملی است که می‌تواند رژیم را تغییر دهد.
به گزارش العربیه؛ نویسنده، مقاله خود را با بیان این جمله به پایان می‌برد که «وقتی می‌بینید، موج اعتصابات در سراسر ایران، برغم سرکوب وحشیانه، گسترش می‌یابد، متوجه خواهید شد که ایران ممکن است سرانجام وارد مرحله تازه‌ای شود.
