بیشتر مردم جهان جمله بالا را، که شخصیت بی نظیری همچون نلسون ماندلا، که پیرامون تلاش های بی وقفه و پر ماجرای خودش، که علیه آپارتاید در کشور آفریقای جنوبی می جنگید بیان کرده بود را می شنیدند؛ به آن بهای زیادی نمی دادند. موقعی که وی سرانجام پس از رهائی از یک زندان بیست ساله، به ریاست جمهوری در کشورش رسید؛ و این خواسته ملت آن کشور بود، که اختیار مملکت شان را، به دست مرد بزرگی مانند نلسون ماندلا بدهند؛ به همین خاطر نیز بلافاصله پس از آزادی وی از بیست سال اسارت در زندان نژاد پرستان، در انتخاباتی آزاد، نلسون ماندلا را به ریاست جمهوری کشورشان برگزیدند؛ از آن پس، این جمله را، به عنوان معجزه ای که بالاخره تحقق یافت بیان و تفسیر می نمایند!
اما در این برهه زمانی نیز، یکی از سیاستمداران نسبتا جوان دنیا، خانم فدریکا موگرینی که مسؤل سیاست خارجی اتحادیه اروپا می باشد؛ در بالای مقاله ای که حین سفر به ایران، جهت ملاقات کردن با مسؤلان جمهوری اسلامی انجام داده، برای روزنامه گاردین نوشته آورده است. ایشان در آغاز نوشتار خویش چنین نگاشته است: ” وقتی در روز 23 تیرماه، هشت کشور جهان در اطراف میز مذاکرات گرد آمدند؛ که تا یکی از مهمترین اتفاقات چند دهه اخیر دنیا را تحقق ببخشند؛ این واژه های فراموش نشدنی مرد بزرگی مانند نلسون ماندلا در ذهن من طنین انداز بود. ” !
خانم موگرینی در مقاله اش به نکات بسیار مهمی اشاره کرده، اما سفرهای پشت سر هم مسؤلان دیگر اروپائی مانند آلمان و فرانسه، و خود ایشان که یک ایتالیائی است؛ و با فاصله های اندک به ایران رفته اند. هر چقدر هم که جذاب و آمیخته به حقیقت باشد؛ باز هم این شبهه را نزد صاحبنظران مسائل سیاسی به وجود می آورد؛ که آیا نطاقی و لفاظی کردن های او، و هندوانه هائی که توسط ایشان زیر بغل اکیپ مذاکره کننده از سوی جمهوری اسلامی گذاشته می شوند. و نیز تمجید های چاپلوسانه و نادرستی، که از وزیر امور خارجه حکومت آخوندی به عمل آورده است؛ حکایت از آن دارد، که ایشان هم با این حجاب تمام رسمی اسلامی، بدون قصد و نظر خاصی راهی ایران و ملاقات با مسؤلان رژیم آخوندی نگشته است!
” من شخصا شاهد تعهد مذاکره کنندگان ایرانی، تحت رهبری محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران بودم. ” …. ” تصاویر دلگرم کننده جوانان در حال شادی در خیابان های ایران، دلائل خوبی برای امیدواری است. ما سرازیر شدن شادی، همراه با انتظاراتی برای یک فردای بهتر را به چشم دیدیم. این توافق همچنین یک سرمایه گذاری در نسل هائی است؛ که آینده ای متفاوت را جشن می گیرند. ” !
هر چه بیشتر به جملات بالا، که خانم موگرینی در مقاله خودش برای روزنامه گاردین نوشته می اندیشم؛ کمتر به صادقانه بودن آنها اطمینان می یابم. به راحتی نمی توانم باور کنم، که وی با چند جلسه ملاقات با طریف و هیأت همراه او، همچنین دیدار ایشان با سایر مسؤلان رژیم در این سفر کوتاه، به اینهمه آینده نگری های رؤیائی، در مورد جوانان کنونی مملکت ما، و نسل های بعدی ایرانیان، که از ثمرات پر…. بار توافق هسته ای، میان آخوندها و شش قدرت بزرگ جهان برخوردار می شوند؛ را در مغزم بگنجانم، که این آهنگی که فقط ابلهان را به رقص در می اورد؛ بتواند آرامش بخشی برای تمامی مردم ایران، جهت مقابله با ستم هائی که بر آنان می رود باشد !
محترم مومنی
