همسر نرگس محمدی فعال حقوق بشر زندانی گفت او دچار دو بیماری جدی است که ماههاست برای آن نیاز به مرخصی استعلاجی و بستری شدن در بیمارستان را دارد اما علیرغم درخواست‌های متعدد وکیل و خانواده‌اش به دلایل نامشخص تاکنون دادستان تهران با آن موافقت نکرده است.
به گفته تقی رحمانی آنها منتظر تصمیم دادستان جدید برای وضعیت مرخصی نرگس محمدی هستند: «موافقت دادستان برای سلامتی او ضروری است.» او از زمان بازداشت در اردبیهشت ۹۴ تاکنون بارها به دلیل بیماری‌هایش به بیمارستان منتقل شده اما با مرخصی درمانی او موافقت نشده است.
تقی رحمانی گفت نرگس محمدی دارای مشکلاتی در رحم و تودههای در ریه‌اش است که نیاز به بستری شدن و درمان را دارد: «نرگس بعد از زایمان دچار آمبولی ریه شد. برای کنترل این بیماری دکترها همیشه تجویز کردند که باید قرص بخورد. در زمان پریود هم نباید خوردن این قرص را کند اما در یک سال اخیر خونریزی‌های نرگس در زمان پریود شدید شده است. اگر قرص را هم قطع کند خطر آمبولی ریه برایش پیش می‌آید. هفته گذشته شنبه پس از اینکه حالش در زندان بد شد او را به بیمارستان منتقل کردند. دکترها نظرشان این بوده که باید رحم برداشته شود اما گفته‌اند برای اطمینان بیشتر نرگس باید چند روزی در بیمارستن بستری و تحت نظر باشد تا بهترین تصمیم قطعی برای او گرفته شود با این حال مقامات زندان با ماندن او مخالفت کرده و دوباره او را به زندان برگرداندند.»
همسر نرگس محمدی درباره بیماری دیگر او گفت:«سه، چهار ماه پیش پس از عکس‌برداری از ریه نرگس متوجه تودههای شدند که می‌تواند خطرناک باشد. اما برای تشخیص بیشتر آن دکترها تجویز کردند او باید در بیمارستان بستری شود. با این حال در این مورد هم مخالفت شده است.»
تقی رحمانی با اشاره به بیماری قدیمی خانم محمدی «اسپاسم عضلانی» نیز گفت: «این بیماری که حاصل دوران زندان اوست گاهی حتی به تشنج ختم می‌شود و با دارو در این سالها کنترل شده است. بارها در ماههای اخیر خانواده و وکیل نرگس درخواست مرخصی استعلاجی کرده تا اجازه بستری شدن در بیمارستان را برای درمان رحمش و همچنین تشخیص تودههای ریه داده شده اما با آن از سوی دادستان سابق مخالفت شد. اکنون باید بیینیم دادستان جدید نظرش چیست.»
به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان به نقل از کمپین حقوق بشر در ایران؛ همسر نرگس محمدی با تاکید بر اینکه اعزام‌های یک روزه «بیشتر تشنج آفرین» است گفت: «این اعزام‌های یک روزه به بیمارستان مشکل را حل نمی‌کند بلکه بیشتر دچار نگرانی نرگس و خانواده‌اش می‌شود. بیمار را به بیمارستان اعزام می‌کنند، دکتر نصفه کارها نظر می‌دهد و بدون وقت کافی برای معالجه و حتی تشخیص درست او را به زندان برمی‌گردانند. بدون اینکه اتفاقی افتاده باشد.»
