نگرانی خانواده و وکلای رامین حسین‌پناهی از انتقال شبانه او به زندان رجایی‌شهر کرج

0
232

عثمان مزین یکی از وکلای رامین حسین پناهی با تایید انتقال رامین حسین پناهی به زندان رجایی‌شهر کرج، گفت انتقال شبانه و وجود حکم قطعی اعدام در پرونده، خانواده و وکلای این فعال سیاسی کرد محکوم به اعدام را نگران کرده است.

عثمان مزین، حسین احمدی نیاز و مازیار طاطایی وکالت پرونده رامین حسین پناهی را به عهده دارند. آقای مزین روز ۲۳ مرداد گفت موکلش بدون حکم قضایی و بدون اطلاع وکلا و خانواده‌اش به کرج منتقل شده است. این وکیل دادگستری گفت: «دوشنبه شب آقای حسین پناهی را از زندان سنندج به زندان رجایی شهر منتقل کردند که خانواده‌اش را هم نگران کرده مشخص نیست که انتقال به کرج برای مداوا است، برای ادامه حبس منتقل شده و یا چون حکم اعدام قطعی دارد، برای اجرای حکم منتقل شده، اما چیزی که مشخص است این که رامین حسین پناهی در پرونده اش حکم تبعید و انتقال ندارد. دادگاه سنندج حکم را صادر کرده و قانونا متهم باید در زندان سنندج تحمل حبس کند. من و دو وکیل محترم پرونده در حال پیگیری هستیم.»

عثمان مزین  گفت رامین حسین پناهی با موافقت قاضی ناظر پرونده، قرار بوده به زودی برای درمان کلیه به بیمارستانی در سنندج اعزام شود اما با انتقال ناگهانی به کرج، فعلا پیگیری‌های پزشکی نیز ممکن نیست.

امجد حسین‌پناهی، فعال سیاسی و برادر رامین گفت او در تماس تلفنی کوتاهی از زندان رجایی‌شهر کرج، به خانواده‌اش گفته در زندان رجایی شهر نگهداری می‌شود اما به دلیل کوتاهی تماس، موفق نشده درباره دلیل انتقال توضیحات بیشتری بدهد. امجد حسین پناهی گفت: «ساعت یازده شب با چند ماشین و تدابیر امنیتی رامین را از زندان سنندج خارج کردند، خانواده که به دادگاه مراجعه کردند در پاسخ گفتند برای درمان و مداوا منتقل شده که عجیب است چون بیمارستان‌های سنندج امکانات ویزیت کلیه دارند، باور کردنی نیست که یک محکوم به اعدام را برای ویزیت کلیه به پانصد کیلومتر دورتر منتقل کنند.»

به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان به نقل از کمپین حقوق بشر در ایران؛ فاصله سنندج مرکز استان کردستان با تهران و کرج  بیش از ۵۰۰ کیلومتر است و با انتقال رامین حسین پناهی به زندان رجایی شهر، ملاقات با خانواده به دلیل دوری راه سخت‌تر می‌شود. امجد حسین پناهی گفت: «ملاقات خیلی سخت شده، چون برای پدر و مادر سن و سالدار من خیلی سخت است که هفت هشت ساعت راه بروند و همانقدر برگردند، باید کسی برای همراهی و سفر کمکشان کند و با وضعیت فعلی کسی نیست و ملاقات خیلی کم خواهد شد.»