یک منبع مطلع گفت که نوید کامران، فعال مدنی که برای شش روز از زندان اوین به مرخصی اعزام شده بود، روز یکشنبه بیست و چهارم بهمن با پایان مرخصی خود را به زندان معرفی کرد.
این منبع گفت که مرخصی چهار روزه نوید کامران تنها به مدت دو روز از سوی دادستانی تهران تمدید شد و او علیرغم اظهارات همسرش مبنی بر نیاز به رسیدگی درمانی و پزشکی در خارج از زندان، به زندان بازگشت.
نوید کامران، فعال مدنی، سیزدهم مهرماه ۱۳۹۵ برای تحمل حکم یک سال زندان به اتهام تبلیغ علیه نظام، بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
این منبع مطلع، در مهرماه سال جاری و پس از بازداشت آقای کامران گفت: «نوید ساعت یازده روز سه‌شنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۵ در محل کارش توسط دو مامور اجرای احکام بازداشت شده، بعد از چند ساعت هم با خانواده اش تماس گرفته و گفته که برای اجرای یک سال زندان به اتهام تبلیغ علیه نظام به زندان اوین منتقل شده است و هنوز در قرنطینه زندان اوین منتظر است تا او را به یکی از بندهای این زندان بفرستند.»
به گفته این منبع مطلع، دادگاه در خرداد ماه با ارسال احضاریه ای از نوید کامران خواسته بود که خود را برای تحمل حبس به زندان معرفی کند ولی وکیل آقای کامران درخواست مهلت کرد و به دنبال آن اجرای حکم به تأخیر افتاد. اما مأموران برای بار دوم بدون احضاریه و بدون اینکه اعلام کنند مهلت وی تمام شده، اقدام به بازداشت او کردند.
نوید کامران، ۳۳ ساله و دانش آموخته کامپیوتر، روز ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ در مغازه لوازم التحریرفروشی‌اش در خیابان آذربایجان تهران به همراه سه فعال مدنی دیگر آرش صادقی، گلرخ ایرایی (همسر آرش صادقی) و بهنام موسیوند توسط ماموران قرارگاه ثارالله اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت شد و چهار روز بعد در تاریخ ۱۹ شهریور ماه با قرار وثیقه ۱۰۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. بهنام موسیوند نیز در تاریخ ۱۹ شهریور ماه، گلرخ ایرایی در تاریخ ۱۵ مهر و آرش صادقی در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۹۳ با قرار وثیقه آزاد شدند.
همگی متهمان این پرونده در اردبیهشت ماه ۱۳۹۴ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی محاکمه شدند. طی حکم دادگاه انقلاب، آرش صادقی به ۱۵ سال زندان، همسرش خانم گلرخ ایرایی به شش سال حبس، بهنام موسیوند و نوید کامران هر کدام به یک سال حبس محکوم شدند. دادگاه تجدید نظر در تاریخ اول دی ماه ۱۳۹۴ همه حکم ها را عینا تایید کرد. آرش صادقی و بهنام موسیوند، پیش از نوید کامران برای تحمل حبس بازداشت شده بودند و آنها نیز در حال حاضر در زندان اوین به سر می‌برند.
نوید کامران در اسفند ۱۳۹۴ و پس از دریافت حکم یک ساله به کمپین بین المللی حقوق بشردر ایران گفت مدارکی که بر اساس آن به اتهام تبلیغ علیه نظام و نهایتا حکم یک سال حبس محکوم شده برای سالهای گذشته است و او مبانی اتهامش را در بازجویی ها و دادگاه نپذیرفته است.
آقای کامران همچنین گفته بود مأمورانی که برای بازداشت دوست و همکارش آرش صادقی به محل کارش مراجعه کرده بودند، او را هم بدون هیچ حکم یا دستوری در ۱۵ مهر ۱۳۹۳ بازداشت کرده اند و یک روز بعد تفهیم اتهام شده است: «من و آرش مغازه لوازم التحریر فروشی به صورت اشتراکی با هم داشتیم. ماموران وقتی آن روز به مغازه آمدند فقط حکم بازداشت آرش را نشان دادند و بعد مغازه را تفتیش کردند و لپ تاپ من را هم ضبط کردند. بعد یکی از ماموران در مغازه با من ماند و بقیه با آرش به منزل او برای تفتیش رفتند. بعد از رفتن آنها، همسر من و همسر آرش و بهنام، یکی از دوستان دیگرمان به مغازه آمدند. در واقع آنها اتفاقی برای دیدار ما به مغازه آمده بودند که متوجه حضور مامور در مغازه شدند، کمی بعد ماموران به همراه آرش از منزلش بازگشتند و بعد نمی دانم چرا همه ما چهار نفر را با خودشان بردند در حالیکه فقط حکم بازداشت آرش را داشتند.»
به گزارش خبرنامه ملی ایرانیان به نقل از کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران؛ نوید کامران همچنین درباره فعالیت‌هایی که به دلیل آن او بازداشت و به تبلیغ علیه نظام متهم شده بود، به کمپین گفته بود: «بیشتر درباره نوشته‌های فیسبوکم بود اما من مدت‌ها بود که فیسبوکم غیر فعال بود و مطلبی در آن نمی‌نوشتم. مصداق دیگر امضاء بیانیه‌ها بودند، می گفتند من بیانیه ها را تهیه کردم. اما من می‌گفتم من فقط بیانیه‌ها امضاء کرده‌ام چون مثلا معتقد بودم که زندانیان سیاسی باید حقوق‌شان رعایت شود یا آزاد شوند. انتقاد دیگر ملاقات با خانواده‌های زندانیان سیاسی بود در حالیکه کسانیکه من ملاقات کرده بودم دوستانم بودند که از زندان می آمدند. در بازجویی‌ها هم گفتم که من ملاقاتی با خانواده زندانیان سیاسی نداشتم آنها دوستانم بودند که بعد از زندان به دیدن شان می رفتم.»
نوید کامران برای اولین بار در جریان حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ به دلیل شرکت در اعتراضات گسترده مردمی بازداشت شد و به اتهام تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی و اخلال در نظم عمومی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی به ۳۳ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد. او دوران حبس خود را در بند ۳۵۰ زندان اوین سپری کرد و در سال ۱۳۹۰ با سپری کردن حکم خود آزاد شد.
