سطلهای زباله و استامبولیها را زیر سقف برج آزادی گذاشتهاند تا آبهایی که از سقف میچکد در آن جمع شود! پدیدهای که نظر چند گردشگر خارجی را هم جلب کرده است.
به گزارش ایسنا، درهای سنگی برج آزادی در تعطیلات نوروز برای گردشگران باز بود، البته گردشگران مجبور بودند با چتر وارد برج شوند تا خیس نشوند! به دلیل مرمت بنا، از سقف آن آب میچکید که منظرهی بدی ایجاد کرده بود. یک نفر هم در حال خشک کردن زمین بود تا مبادا بازدیدکنندگان سُر بخورند.
قطرههایی که روی ویترین برخی فسیلهای چند هزار ساله کلکسیون سنگهای قیمتی در پایین برج میریخت، نظر چند بازدیدکننده را جلب کرده بود و این سوال را ایجاد میکرد که اگر برج آزادی در حال مرمت است، پس چرا ورود به آن آزاد است؟ آیا این مرمت آنقدر ضروری است که تعطیل کردن آن، برج را تهدید میکند؟
با آنکه از سال 91 وعدههایی مبنی بر مرمت این برج تاریخی داده و بودجههایی هم به این بنا اختصاص یافته، اما تاکنون نتیجه رضایتبخشی دیده نشده است. با توجه به شرایط برج آزادی، بسیاری از مسوولان در سالهای گذشته، از برج آزادی دیدن و بسیاری از کارشناسان از جمله سیدمحمد بهشتی نیز بر ضرورت اهمیت و نگهداری این اثر تأکید کردهاند.
مهرماه 93 رییس سابق شورای شهر تهران به همراه تیم تهرانگردی از برج آزادی دیدن کرد و قرار شد برای بهتر شدن حال «برج آزادی»، دو میلیارد تومان برای تعمیر داخل برج و ۱۸ میلیارد تومان هم برای محوطه بیرون آن در نظر گرفته شود.
برای نورپردازی این بنا هم قرار شد از یک شرکت ژاپنی که تخصص آن طراحی نورپردازی برجهای بزرگ دنیا است، دعوت شود تا نورپردازی سه بنای زیرمجموعه بنیاد رودکی از جمله «تئاترشهر»، «تالار وحدت» و «برج آزادی» را انجام دهد.
احمدمسجد جامعی – عضو شورای شهر تهران – در بازدید از «برج آزادی» گفته بود: مطالعاتی درباره ریزش بتونی این مجموعه که پوسیده شده، صورت گرفته و گزارش آن در جلسهای که با حضور کمیسیون عمران، شهرسازی، میراث فرهنگی و مدیران برج آزادی برگزار شد، داده شده و مصوبهای هم ارائه شد تا چنانچه به اعتباری بیش از مبلغ تعیین شده نیاز بود، اصلاحیهای داده شود و به عبارتی پرونده این کار به نحوی بسته تا کیفیت فضا حفظ شود.
او درباره نوار کاشیهای برج هم قولهایی داده و بیان کرده بود: شهرداری در آن سالها نوار کاشیها را تا نیمههای برج عوض کرد، اما باید مابقی آن هم عوض شود. آقای «قانبیگی» این کار را انجام داده بود و مطالعاتی دراینباره انجام داده و همچنین مبلغی برای آن پیش بینی کرده که به نظرم رقم خوبی است.
اگرچه به نظر میرسد مرمت برج شروع شده، اما این روند از مهرماه سال 93 یعنی زمانی که قول پرداخت بودجه لازم برای تعمیرات برج داده شد تا فروردین سال 94 به درازا کشیده است و فقط پشت بام برج مرمت شده، آن هم نه بهصورت کامل. با صبر و حوصلهای که متولیان امر برای بازسازی «برج آزادی» دارند و در صورتی که آسیبهای داخلی این بنا جدی باشد، باید نگران آیندهی نماد شهر تهران بود!
هر گردشگری که در تعطیلات نوروز به «برج آزادی» میآمد، به سادگی متوجه میشد که برخلاف دیگر بناهای تاریخی، برنامهی نوروزی برای آن پیشبینی نشده است؛ از بکارگیری راهنمایان تازهکار برای توضیح دادن به بازدیدکنندگان تا حصاری که دور برج کشیده بودند که فرصت گرفتن عکس یادگاری را هم از گردشگران گرفته بود!
نکته جالب توجه اینکه در همه طبقههای «برج آزادی» برگههایی دیده میشود که گردشگران را برای شرکت در مسابقه سلفی با برج آزادی ترغیب میکرد.
از راهنمایان قدیمی این مجموعه هم خبری نبود و فقط عدهای جوان توضیحات مختصری به بازدیدکنندگان میدادند، حتی یکی از راهنمایان در پاسخ به پرسش بازدیدکنندگان درباره یکی از نمادهای بخش ایرانشناسی که سر جایش نبود، گفت: خدا خدا میکردم تا گروه قبلی که از این بخش دیدن میکرد درباره این نماد سوالی نپرسد، چون یادم نمیآید مربوط به کدام استان است!
به گفته یکی از همین راهنمایان، حدود 1000 نفر در دومین روز از این مجموعه دیدن میکردند. این در حالی است که صف کسانی که نوروز 94 در انتظار بالا رفتن از برج میلاد، آن هم با پرداخت چند هزار تومان بودند، شاید حتی به بلندای ارتفاع این برج هم میرسید و در برخی روزها، پارکینگ چند طبقهی این مجموعه پر میشد.