محققان با استفاده از داده‌های ناسا موفق به ایجاد نقشه سه‌بعدی ماه و نقاطی از آن که فضانوردان طی ماموریت‌های آپولو بر آن گام نهاده اند، شدند.
با نزدیک شدن به سالگرد ۵۰ سالگی فرود نخستین انسان بر ماه توسط فضاپیما آپولو ۱۱، ناسا با تهیه نقشه ۳ بعدی از نقاطی که فضانوردان در ماه فرود آمده‌اند همه را غافلگیر کرد.
در این نقشه سه بعدی می‌توان ماه را با جزئیات دقیق مشاهده کرد به طوریکه تمام فرودهای پروژه فضایی آپولو(Apollo Program) با جزئیات کامل مشخص است. ناسا به مناسبت جشن ۵۰ سالگی فرود انسان بر ماه این نقشه را منتشر کرده است.
افراد می‌توانند با مشاهده این نقشه محل دقیق فرود “نیل آرمسترانگ”، “باز آلدرین” و “مایکل کولینز” را در سفر تاریخی‌شان به ماه برای نخستین بار در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ مشاهده کنند.
در تصویر فوق می‌توانید محل دقیق فرود فضاپیماهای ماموریت آپولو را مشاهده کنید.
مایکل کالینز در سن ۳۸ سالگی برای مأموریت آپولو ۱۱ انتخاب شد و پس از یک سال تمرینات سخت و فشرده به همراه باز آلدرین و نیل آرمسترانگ در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹ عازم مأموریت تاریخی آپولو ۱۱ شد. پرواز آپولو ۱۱، ۳۰ ساعت بعد به مدار ماه رسید سفینه ماه‌نشین از سفینه مادر جدا شد و آرمسترانگ و آلدرین روی ماه نشستند، ولی کالینز در سفینه مادر ماند.
پنج دهه پیش هنگامیکه انسان برای نخستین بار توسط فضاپیمای آپولو ۱۱ بر روی ماه قدم نهاد، حدود ۶۰۰ میلیون انسان در سراسر دنیا به صورت زنده این رویداد تاریخی را از تلویزیون تماشا کردند. اکنون نیز افراد می‌توانند توسط نقشه ۳ بعدی ناسا بار دیگر آن لحظه را تجربه کنند.
نقشه سه بعدی مذکور توسط گروه “اسری یو کی”(Esri UK) و با استفاده از داده‌های ناسا ساخته شده است و کاربران را قادر می‌سازد تا مسیرهای مختلفی را که فضانوردان پروژه آپولو در ماموریت‌های مختلف بر ماه رفته‌اند مشاهده کنند. در مجموع ۱۲ فرد بر سطح ماه قدم نهاده‌اند.
در هر محل فرود، مکان فرود ماهنورد و فضانوردان بر سطح ماه و تجهیزاتش مشخص است. آپولو ۱۱ نخستین ماموریتی بود که طی آن انسان برای نخستین بار بر روی ماه گام نهاد. آرمسترانگ و آلدرین و کالینز فضانوردانی بودند که این لحظه هیجان انگیز را تجربه کردند البته قابل ذکر است که طی این ماموریت کالینز خلبان این فضاپیما بود.
آپولو ۱۱ نقطه اوج یک دهه تلاش مهندسی و نوآوری علمی ناسا در رقابت با “اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی”(Soviet Union) بود.
“جان اف کندی”(John F Kennedy) رئیس جمهور وقت آمریکا در سخنرانی دهه ۱۹۶۰ خود در دانشگاه تگزاس به ملت خود وعده داده بود تا پیش از پایان یک دهه انسان را به ماه بفرستند.
وی در ادامه سخنرانی خود افزود: ما انتخاب کردیم که این دهه به ماه برویم و کارهای دیگری را نیز انجام دهیم و این به آن معنا نیست که این کارها آسان است بلکه آنها را انجام خواهیم داد چون سخت و مشکل هستند و به این دلیل مشکل است که برای رسیدن به این هدف می‌بایست همه چیز را سازماندهی کنیم و بیشترین انرژی را صرف این چالش کنیم. ما قصد به تعویق انداختن آن را نداریم بلکه قصد ما پیروزی در این چالش است.
گرچه کندی در روز جمعه ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ در دالاس، تگزاس کشته شد اما دولت آمریکا با دستیابی به هدف خود، یاد او را گرامی داشتند.
گرچه سه فضانورد مذکور هشت روز را با یکدیگر گذراندند اما هیچ زمان دوستان صمیمی یکدیگر همانند خدمه فضاپیما آپولو ۱۲ نشدند.
طی ماموریت‌های آپولو از قوی‌ترین موشک ساخته شده جهان موسوم به ساترن ۵(Saturn V) با ارتفاع بیش از ۱۱۰ متر استفاده کردند.
هنگامی که فضانوردان مأموریت آپولو ۱۱ در روز ۲۱ ژوئیه ۱۹۶۹ از ماه برخاستند، بسته‌های کوچکی از آزمایش‌های اولیه را به عمد جا گذاشتند که دانشمندان را در زمین کمک می‌کرد تا اطلاعاتی را که قبلاً هرگز به آنها دسترسی نداشتند، به دست آورند. به رغم گذشت نیم قرن از این مأموریت، یکی از این آزمایش‌ها همچنان مثل روز اول به کار خود ادامه می‌دهد.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، دستگاه مورد نظر آزمایش “محدوده لیزر قمری”(Lunar Laser Ranging) است که اساساً یک پس‌بازتابگر زاویه دار حاوی صد منشور کوارتز ۳.۸ سانتی‌متری است. این منشور را پس‌بازتابگر می‌گویند. به لطف این آزمایش‌ها است که اکنون می‌دانیم ماه به طور میانگین ۳۸۵ هزار کیلومتر از زمین فاصله دارد و در مدار خود سالیانه ۳.۸ سانتیمتر از ما فاصله می‌گیرد. علاوه بر این، دانشمندان توسط این دستگاه شواهدی ارائه داده‌اند که هسته ماه، مایع است.
در تصاویر فوق می‌توانید مشاهده کنید که برای نخستین بار یک فضانورد پرچم ایالات متحده آمریکا را بر سطح ماه فرو کرد و در تصویر دیگر نیز فضانوردان سوار بر ماه نورد در حال دور زدن در ماه هستند.
روز گذشته “مایک پنس” معاون رئیس جمهور آمریکا طی سخنرانی در حضور همسر و فرزند و نوه‌ی نیل آرمسترانگ از شجاعت و دستاوردهای او قدردانی و ستایش به جا آورد.
آرمسترانگ ۲۵ اوت سال ۲۰۱۲ و در سن ۸۲ سالگی به دلیل ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی درگذشت.
