عضو هئیت علمی دانشگاه آبردین با رتبه پروفسوری
عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)
این صدای تپش قلب همه ما ایرانیان است؛ گرچه بانوان رهبران این اولین انقلاب فمنیستی جهان در ایران هستند. ایرانیانی که در این چهل و اندی سال رژیم جهل و جعل و جور و جنایت را تجربه کرده اند. خشم عمومی ورای خشونت حکومتی رفته است و امروز به سبب فرو افتادن کوس رسوایی حاکمان دزد، فاسد و جانی که از دین به عنوان نقاب شان استفاده می کنند، و امروز رژیم حتی بسیاری از آن بسیجی ها و جوانان چشم و گوش بسته دهه شصت را نیز در کنارشان ندارند. جرقه این قیام بدزمانی خفت حکومت را گرفت و در حالی که سعی می کردند از مراسم اربعین برای مشروعیت بخشی دروغین به خود بهره برند، این قیام مردمی خودجوش رسوای شان کرد و فکر رهبری جدید را با خود به کما برد. رژیم هیچگاه در چنین تنگنایی چند جانبه تنها گیر نیافتاده بود.
حجاب اجباری که حتی در اسلام نهی شده، نقابی برای رژیم سر تا به پا فاسد ملایان است، اینک بدرستی توسط بانوان و به خصوص نسل جوان از سر برداشته شده یا آتش زده می شوند. در خاورمیانه هر گاه بانوان به صحنه آمدند، اسلام گرایان شکست خوردند و به همان پستوها و غارهایی پناه بردند که توسط اربابان شان از آن بیرون کشیده شده بودند. اما این قیام بانوان ایرانی چون انسانی است (و نه ضد مرد) هم مردان ایران و هم مردمان آزاده سراسر جهان را با خود دارد.
“این میزان نفرت عمومی از حاکمیت تاکنون دیده نشده بود” و اینک بهتر می توان درک کرد که چرا اهل بصیرت پیشاپیش گفتند، روزی خواهد آمد که ملاهای ایران را با همان عمامه هایشان دار بزنند و از درختان و تیرهای چراغ برق آویزان کنند و سخنان رهبران برای نفی خشونت توسط مردم جان به لب رسیده شنیده نخواهد شد…
به اربابان ملاهای ایران که این دلقک ها را سر کار آوردند طی آخرین پیامی که بهانه مرگ ملکه الیزابت دوم فرستادم، متذکر شدم که تغییراتی غیرقابل تصورشان در راه است که هر کسی بخواهد کهنه پرستان کنونی را حفظ کند، با آنان خواهد رفت و به گورستان تاریخ سپرده خواهد شد. تحولاتی که باز چون جنبش سبز و بهار عربی (که طی آن، فتنه امپراطوری بربریت اسلامی برای همیشه به گورستان تاریخ سپرده شد)، با ایران آغاز شد و با آن….
