مهندس کورش زعیم که در پلنوم ۱۳۸۲ جبهه ملی توسط مشترکین به عضویت در شورای مرکزی جبهه ملی ایران انتخاب و سپس به سمت مسول روابط عمومی جبهه ملی ایران انتخاب گرده بود در نامه ای به دکتر ادیب می نویسد: من متاسفم که برای بیش از نخستین بار فریب سناریوهای از پیش تدوین شده توسط برخی اعضاء در شورا را خوردم و در جلسه شورا شرکت کردم. من بدینوسیله تداوم عدم حضور خود را در شورای مرکزی جبهه ملی تا زمانی که پاسخ پرسشهای زیر روشن گردد اعلام میکنم. پیشتر کورش زعیم در ۱۲ خرداد ۱۳۸۸ از مسوولیت خود در هیات اجرایی جبهه ملی ایران و روابط عمومی جبهه ملی ایران استعفا نموده بود.
متن کامل نوشتار ایشان به گزارش خبرنامه ملّی ایرانیان در زیر می آید:
جناب استاد ادیب برومند
ریاست گرامی شورای مرکزی جبهه ملی ایران
من متاسفم که برای بیش از نخستین بار فریب سناریوهای از پیش تدوین شده توسط برخی اعضاء در شورا را خوردم و در جلسه شورا شرکت کردم. من بدینوسیله تداوم عدم حضور خود را در شورای مرکزی جبهه ملی تا زمانی که پاسخ پرسشهای زیر روشن گردد اعلام میکنم، و از دوستانی که بخاطر شرکت من در نشست شورای مرکزی دوشنبه ۲۱ اردیبهشت حضور پیدا کردند پوزش می خواهم.
یک: باید واقعیت این امر روش شود که جلسه ای که چهار بار تشکیل شد و به حد نصاب نرسید، چگونه ناگهان با تلفن یک شخص ناشناس، که رییس هیئت اجرایی او را از وزارت اطلاعات خوانده، آنهم برخلاف سیاست وزارت اطلاعات در “فشل” نگه داشتن جبهه ملی که تعریف مناسبی از آن چهار جلسه است، تشکیل جلسات را منع و تهدید به دستگیری اعضاء میکند. در حالیکه “تهدید” وزارت اطلاعات توسط رییس هیئت اجرایی گسترده رسانه ای می شود، سه روز بعد ایشان با توصل به یک عضو مورد احترام شورا، که در اعتراض به عملکرد غیر اصولی در هیئت اجرایی چند سال بود در جلسات حضور نمی یافته، شورا را دعوت میکند، و برخی اعضاء به احترام ایشان در جلسه دوشنبه حضور می یابند. چطور وزارت اطلاعات از جلسات ناقص و بی خاصیت ناراحت بوده، ولی یک جلسه فعال انتخاباتی را تحمل کرده است؟ پس برنامه از پیش تدوین یافته بوده است. اینگونه ترفندها برای فریب اعضاء، شایسته شورای مرکزی جبهه ملی ایران نیست.
دو: فهرست اعضای شورا، که توسط هیئت اجرایی برای دعوت به جلسه شورا ارائه شده شامل ۳٤ تن بود که برای رسیدن به نصاب دو سوم جهت انجام انتخابات، ۲۳ تن باید حضور می داشتند. انتخابات با حضور ۲۱ تن خلاف اساسنامه و باطل است. همچنین انتخابات بایستی در جلسه زودتری که خود نصاب داشته باشد، برای جلسه بعدی اعلام شود، که این امر هم رعایت نشده بود و انتخابات ناگهانی اعلام شد.
سه: فقط اعضای شورا که در پلنوم ۸۲ انتخاب شده بودند، تا زمان تعیین تکلیف منتخبان و نامزدان شورا در پلنوم ۸۸، حق رای دارند. این اصل در نامه ای به امضای ۱٤ تن، (اکثریت شورای ۸۲ آن زمان) اعضای برجسته هیئتهای رهبری، رییسه و شورا در تاریخ ۲۲/۳/۹٠ به ریاست شورا تذکر داده شده بود. پس هیچکس حق گزینش اعضای شورا را ندارد مگر اعضای شورای ۸۲، یا گزینش ۳۵ تن اعضای شورای جدید توسط خود ۵٤ تن نامزدان شورا.
چهار: در این نشست، دستکم انتظار این بود که همه باقیمانده نامزدان شورا در پلنوم ۸۸، به شورا عرضه شوند، که یا همگان یکجا یا بطور مرحله ای همه نامزدان شورا فرصت ورود به شورا را پیدا کنند. ولی در فهرست ارائه شده به شورا توسط رییس هیئت اجرایی، تنها ۱۹ تن بودند. در این فهرست شماری نامزدان تهران بطور گزینشی، و همه نامزدان شورا از شهرستانها (اسفراین، اهواز، تبریز، دره گز، مشهد، همدان) حذف شده بودند. این عمل نادرست، همین انتخابات غیرمنصفانه برگزار شده را هم غیرقانونی می کند.
پنج: با توجه به تکرر اینگونه رویدادها در شورا، و اینکه انتظار داشتیم با دعوت به این جلسه متوقف شده باشد، من به این باور رسیده ام که نهادینه شدن بندبازی و کارهای غیراصولی هیئت اجرایی در شورا، با ریاستی هم که مادام العمر شده، همراه با چشم پوشی های مکرر ریاست شورا و برخی بزرگان دیگر که همه مورد احترام هستند، شورای مرکزی جبهه ملی ایران بدون یک تحول بنیادین و نوسازی و روزآمدسازی برای این ملت و این کشور مانند سالهای گذشته خاصیتی نخواهد داشت. در این شرایط بس بحرانی که میهن ما در مسیر حوادث تاریخی سرنوشت ساز قرار گرفته، و یا در بهترین شرایط شاید مانند سالهای ۳۹ و ۵۷، به گذرگاهی تاریخی برسد، این ترکیب و عملکرد شورا بهتر از تجربه گذشته نخواهد توانست عمل کند.
من از همه نامزدان شورای مرکزی برگزیده پلنوم ۸۸، که نتوانسته ام از حق آنان بطور شایسته دفاع کنم پوزش میخواهم، و به احترام آنان که غیرمنصفانه پشت در شورا مانده اند، تا زمان احقاق حق قانونی آنان، از حضور در جلسات آینده شورا خودداری میکنم.
با گرامیداشت،
کورش زعیم
۲۲ اردیبهشت ۱۳۹٤
