ناسا اخیرا در حساب کاربری خود در اینستاگرام به مناسبت سی امین سالگرد تولد تلسکوپ فضایی هابل، تصاویری جذاب را که این تلسکوپ موفق به ثبت آنها شده است، منتشر کرد.
“تلسکوپ فضایی هابل”(Hubble Space Telescope) ناسا امسال ۳۰ ساله شد و به مناسبت این رویداد مهم ، تصاویری از ستارگان و کهکشان‌های جذاب برای کاربران به اشتراک گذاشته شده است.
ناسا به تازگی دهها تصویر تازه پردازش شده تلسکوپ هابل را منتشر کرده است که شامل ۳۰ کهکشان خیره کننده، خوشه‌های ستاره‌ای درخشان و چند سحابی است.
تلسکوپ فضایی هابل، تلسکوپی است که در سال ۱۹۹۰ توسط شاتل دیسکاوری در مدار گردش قرار گرفت. نام این تلسکوپ از نام کیهان شناسی به نام “ادوین هابل” گرفته شد. اگرچه هابل اولین تلسکوپ فضایی نبود ولی یکی از بزرگترین و پرکاربردترین‌ها به شمار می‌آید.
در ادامه چهار تصویری که ناسا در حساب کاربری خود در اینستاگرام به این مناسبت منتشر کرده را می‌بینید.
تصویر فوق، تصویر خوشه ستاره‌ای کروی “کالدول۷۸” (Caldwell 78) است که با نام “ان.جی.سی۶۵۴۱” (NGC6541) نیز شناخته می‌شود. پیرترین اجرام کهکشان ما خوشه‌هایی بسیار پرجمعیت درخشان و گسترده هستند که خوشه‌های کروی ستارگان نامیده می‌شوند.
این نیز تصویری از کهکشان مارپیچی “کالدول ۲۹” (Caldwell 29) است که با نام “ان.جی.سی ۵۰۰۵” (NGC 5005) نیز شناخته می‌شود.
سومین تصویر نیز مربوط به سحابی پرده(Veil Nebula)است که با نام”کالدول ۳۴” (Caldwell 34) نیز شناخته می‌شود.
ایسنا نوشت؛ آخرین تصویر نیز مربوط به کهکشان “کالدول ۴۵”(Caldwell ۴۵) است که با نام ان‌جی‌سی ۵۲۴۸ (NGC 5248) نیز شناخته می‌شود. کالدول ۴۵ نام یک کهکشان در صورت فلکی گاوران است.
تلسکوپ فضایی هابل (Hubble Space Telescope) به اختصار HST تلسکوپی است که در سال ۱۹۹۰ توسط شاتل دیسکاوری در مدار گردش قرار گرفت. نام این تلسکوپ از نام کیهانشناسی به نام ادوین هابل گرفته شد. اگر چه هابل اولین تلسکوپ فضایی نبود ولی یکی از بزرگترین و پرکاربرد ترین‌ها به‌شمار می‌آید. HST یک برنامه مشترک بین ناسا و سازمان فضایی اروپا می‌باشد.
برخی معتقدند که هابل مهم‌ترین ابزار ساخته شده در کل تاریخ علم است. داده‌های این تلسکوپ در سال ۲۰۱۹ به نگارش تقریباً هزار مقاله علمی منجر شد و همچنان در خط مقدم اکتشاف است. اخترشناسان پیش از پرتاب آن در سال ۱۹۹۰ نمی‌دانستند عمر کیهان چقدر است: ۱۰ میلیارد یا ۲۰ میلیارد سال. بررسی ستاره‌های تپنده توسط هابل این محدوده را کوچک کرد و حالا به دقت می‌دانیم که جهان ۱۳٫۸ میلیارد سال قدمت دارد.
این رصدخانه نقشی محوری در آشکار کردن انبساط شتاب گیرنده کیهان بازی کرد – کشفی که برای محققان جایزه نوبل به ارمغان آورد – و شواهد قطعی از وجود سیاهچاله‌های عظیم در مرکز کهکشان را فاش کرد.
