در زمانی که نظام برده داری وطبقه بردگان جایگاه و نقش تعیین شده در دولت شهرها وامپراتوری های وقت داشتند و در تعارضات نظامی- سیاسی غالبا سرنوشت جوامع مغلوب به نابودی ویا اسارت جمعی رقم زده می شد و فاتحان، اعمال این خشونت ها و برخوردهای غیر انسانی را به عنوان جزئی از مدیریت و اداره صحیح نظام امپراتوری یا دولت شهر ها تلقی می نمودند. و فراتر از آن با فخر تمام چنین اعمالی را برای آگاهی آیندگان در کتیبه های خود منقوش می ساختند. چنانکه سناخریب، پادشاه آشور در باره حمله خود به کشور عیلام چنین می گوید: «من سی و چهار دژ وشهر عیلام را تسخیر نمودم. اهالی آنها را اسیر کردم و شهر ها را آتش زدم و به خاکستر تبدیل نمودم و دود آتش مانند دود یک قربانی بزرگ پهنای آسمان را فرا گرفت.» در همین راستا آشور بانیپال دیگر پادشاه آشور، پس از تسخیر کشور عیلام تنها به غارت و کشتار ساکنان عیلام بسنده نکرده، بلکه با شکافتن مقابر پادشاهان و قهرمانان عیلامی استخوان های آنان را همراه خدایان عیلام به نینوا پایتخت آشور فرستاد و در کتیبه خودنگاشت: «سرزمین شوشان وشهر ماداکتو و شهر های دیگر را با خاک یکسان کردم و در مدت یک ماه ویک روز کشور عیلام را به تمامی عرض آن جاروب نمودم. من این کشور را از عبور حشم و نغمات موسیقی بی نصیب ساختم و به ددان، ماران و جانوران صحرا اجازه دادم آن را فرا گیرند.»
در چنین فضایی از خشونت، تخریب، اسارت و بیرحمی، آزاد مردی نواندیش بپا می خیزد و نظم و نسقی نوین مبتنی بر ارزش های انسانی بر سراسر گستره امپراتوری تازه تاسیس خود مستقر می سازد. نظامی بر اساس همزیستی فرهنگی، تساهل و سازگاری نژادی و زبانی و آزادی مذهبی از یک سو و نفی و منع بردگی و برده داری و آزادی اسرا و بازگرداندن آنها به موطن اصلی شان و همچنین خدایان به جایگاه اولیه شان از سوی دیگر.
بی شک این اصول وارزش های مندرج در منشور کوروش ارثیه جاودانی است برای بشریت و منشاء الهام بخش ویژه برای مردم ایران بخصوص مدیران اداره عمومی جامعه، مدیرانی که کشورشان به اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقین حقوق مدنی وسیاسی، و حقوق اقتصادی و اجتماعی ملحق شده است و تعهدات مندرج در آنها در زمره قوانین داخلی کشور در آمده و رعایت آن از سوی قوای سه گانه الزامی می باشد.
اینک بر همه ما ایرانیان است که هفتم آبان، زادروز کوروش بزرگ را به عنوان روز تاریخی و عید ملی ایران تثبیت نماییم. و بجاست که در این روز فرخنده، آزادی تمامی زندانیان سیاسی، عقیدتی و مطبوعاتی صورت گیرد و در پرتو ی الهام از اصول مندرج در منشور کوروش و پای بندی به حقوق بشر و آزادی های اساسی اعلامیه جهانی و میثاقین رهگشا و گره گشای معضلات و مشکلاتی شویم که بر کشور ما سایه افکن شده است و به طور روزافزون سنگینی آن ها بیش از پیش پی آمد های نگران کننده ای را در رابطه با مسئله نقض فاحش حقوق بشر در میهنمان به ویژه در قبال چالش های خارجی موجب می گردد.
تهران – سوم آبان ماه ۱۳۹۶
هیئت رهبری و هیئت اجرائیه جبهه ملی ایران
