پژوهشگراناسترالیایی منشا صداهای مرموز اقیانوس را کشف کرده‌اند.
برای نخستین بار در دهه ١٩٦٠ سرنشینان زیردریایی‌های نظامی که از برخی مناطق نیمکره جنوبی به خصوص اطراف قطب جنوب و سواحل جنوب غربی استرالیا عبور می‌کردند شنیدن “اصوات مرموزی” را در زیر سطح آب گزارش کردند.
به گفته نیک گیلز، رئیس موسسه استرالیایی تحقیقات قطب جنوب، این صداها طول موجی بین ٥٠ تا ٣٠٠ هرتز دارد و قابل دریافت توسط گوش انسان است و معمولا هر دو تا چهار ثانیه یک بار تکرار می شود.
این صداهای مرموز عموما از اواخر ماه های زمستان تا بهار به گوش می‌رسد و سپس تا سال دیگر کمتر شنیده می‌شود.
به علت شباهت این اصوات به صدای اردک، برای آن عنوان “بیوداک” یا اردک بیولوژیکی انتخاب شده است.
به گزارش بی بی سی؛ در خلال پنجاه سال گذشته، گمانه‌زنی در مورد این اصوات ادامه داشته که از جمله این نظر بوده است که این صداها را نهنگ‌های مینک تولید می‌کنند.
آقای گیلز گفته است که این نظر تا کنون اثبات نشده بود اما اینک می‌توان به طور قطع گفت که منشا این صداها، نهنگ‌های مینک هستند و موسسه تحقیقات قطب جنوب با نصب دستگاه های خاص ضبط صدا روی چند نهنگ مینک، توانسته است این نظر را تایید کند.
به نظر می رسد که نهنگ مینک پیش از فرورفتن برای تغذیه در عمق آب، این صدا را معمولا شش بار تکرار می‌کند اما هنوز نمی‌توان گفت که منظور از این عمل چیست.
کشف منشا صدای بیوداک به پژوهشگران امکان آن را می‌دهد تا دامنه تحقیقات خود در مورد نهنگ‌های مینک را گسترش دهند. به عنوان مثال، این واقعیت که تولید این صدا در مناطق اطراف قطب جنوب در زمستان بیشتر است نشان می‌دهد که در این فصل از سال، تعداد زیادی از این جانور در عمق آب‌های یخ‌زده منطقه زندگی می کنند.
در عین حال، شنیده شدن بیوداک در سواحل استرالیا حاکی از آن است که تعدادی از نهنگ‌های مینک به این منطقه مهاجرت می‌کنند و فصل سرما را در این منطقه می‌گذرانند.
تحقیق در مورد نهنگ‌های مینک با دشواری هایی همراه است زیرا این جانور به سرعت و در مسیری با پیچ و تاب حرکت می کند و نزدیک شدن به آن، بر خلاف نهنگ های دیگر، آسان نیست.
نیک گیلز گفته است که نصب دستگاه ضبط صدا بر روی چند نهنگ و بازیافتن آنها از داخل آب عملیاتی دشوار اما نتیجه‌بخش بوده است.
