ناسا در شبکه اجتماعی خود اخیرا تصویری از تل‌های شنی مریخ منتشر کرده است.
منشاء اصلی رسوباتی که تل‌های شنی مریخ را تشکیل می‌دهند، برای مدت طولانی مورد بحث بوده است. در حالیکه تل‌های ماسه‌ای در زمین عمدتا توسط اجزای سنگ کوارتز حاوی پوسته قاره‌ای گرانیت تشکیل می‌شوند بنابراین اغلب پژوهشگران می‌گویند که تل‌های شنی مریخ از جریان‌های آتشفشانی فرسوده یا رسوبات ته نشین شده تشکیل شده است.
در این تصویر، وضعیت منحصر به فردی که در آن تل‌های ماسه‌ای کوچک در امتداد قله یک کوه بزرگ که دارای یک مایل ارتفاع است، قرار دارند قابل مشاهده است.
در نقطه بالایی این تل می‌توان چندین لایه رسوبات تیره که در مجاورت دیگر تل‌ها قرار گرفته‌اند را مشاهده کرد .
با پرتاب فضاپیمای “مدارگرد شناسایی مریخ”(Mars Reconnaissance Orbiter) در سال ۲۰۰۵ ، پژوهشگران با مطالعه تصاویر با وضوح بالایی که این فضاپیما ثبت کرده است، می‌توانند درک بهتری از سیاره سرخ داشته باشند.
مدارگرد شناسایی مریخ یک فضاپیمای چندمنظوره ناسا می‌باشد که برای شناسایی و اکتشاف مریخ از روی مدار، طراحی شده است. هنگامیکه این مدارگرد به مدار مریخ رسید، به پنج فضاپیمای دیگر در مدار یا روی سطح آن سیاره پیوست: نقشه‌بردار سراسر مریخ، مارس اکسپرس، ادیسه مریخ و دو مریخ‌نورد؛ و سپس به بیشترین رکورد عملکرد یک فضاپیما در اطراف مریخ رسید. این فضاپیمای ۷۲۰ میلیون دلاری توسط لاکهید مارتین و زیر نظر آزمایشگاه پیشرانه جت ساخته شده‌است.
به گزارش ایسنا؛ پرتاب آن در ۱۲ اوت ۲۰۰۵ انجام شد. مدارگرد شناسایی مریخ شامل یک دسته از افزارهای علمی از قبیل دوربین‌ها، طیف‌سنج‌ها و رادار هستند که برای کاوش زمین‌چهره‌ها، چینه‌شناسی، کانی‌ها و یخ مریخ می‌باشند که این‌ها راه را برای فضاپیماهای آینده با نشان دادن چگونگی وضع هوای روزانه و سطوح، عوامل بالقوه سطوح فرود، و میزبانی ارتباطات جدید از راه دور باز می‌کنند. سامانه ارتباط از راه دور مدارگرد شناسایی مریخ از همه ماموریت‌های میان‌سیاره‌ای پیشین اطلاعات بیشتری را به زمین فرستاده است و این مدارگرد بیشترین توانایی ایستگاه بازپخش ماهواره‌ای را برای ماموریت‌های آینده خواهد داشت.
