دکتر کاوه احمدی علی آبادی
عضو هئيت علمي دانشگاه آبردين با رتبه پروفسوري
عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)
گزارش اخير مقامات يمن و مصر پيرامون دخالت هاي امنيتي و جاسوسي نهادهايي از رژيم ايران كه تحت پوشش كارهاي مذهبي و خيريه به اين اقدامات بر عليه كشورهاي عربي اصرار دارند، مهر تأييدي است بر هشدارهايي پيرامون رژيم ايران كه قبلاً به كشورهاي عربي داده شد. مقامات كشورهاي عربي توجه كنند كه با اقدامات به موقعي كه در مقابله با اخوان المسلمين انجام داديد، ديگر آنان خطري جدّي به حساب نمي آيند، بلكه رژيم ايران و نهادهاي تابعه آن هستند كه براي تان تهديدي جدّي به شمار مي آيند.
مقامات يمني نبايد تنها به صدور اعلاميه و گزارش وضعيت مخاطرات امنيتي رژيم ايران براي يمن بسنده كنند و بايد دست به اقدامي جدّي در اين زمينه بزنند، پيش از اين كه كار از كار بگذرد. عراق همين اشتباه و سهل انگاري را مرتكب شد كه بعد از آن هنوز از دست شيطنت هاي رژيم ايران خلاص كه نشده هر روز گرفتارتر مي شود. در همان سال اول سقوط صدام، ايران حدود 11 هزار نيروي امنيتي به عراق فرستاد كه عمدتاً تحت عنوان فعاليت هاي مذهبي و شيعي و فرهنگي و حتي كارهاي اقتصادي و شركت هاي تعاوني فعاليت مي كردند و حالا مي توانيد نتيجه آن را ببينيد كه دخالت كه سهل است، حتي عراقيان اميد ندارند پس از اين همه تاوان، حتي يك انتخابات سالم و بدون تقلب رژيم ايران در كشور برگزار شود. بنابراين، كشورهاي عربي و به خصوص يمن مي بايست هر چه زودتر به دستگيري مسئولان رده بالاي اين موسسات صوري اقدام كرده و از آنان بازجويي به عمل آورند و در صورت اثبات جرم، محاكمه و مجازات شوند، ولي به جز روسا و مديران اين مراكز و موسسات با ساير افراد كاري نداشته باشيد و بقيه اگر تابعيت كشوري ديگر –به جز يمن دارند، بايد تنها از آنجا اخراج شوند. با توجه به تنگناهاي اقتصادي يمن، مقامات كشور عربستان –كه تاكنون هيچ كوتاهي در كمك به كشورهاي عربي نكرده اند، بايد اندك ضررهاي مالي يمن را بابت آن جبران كند.
با اين همه، بسيار ساده لوحي است كه تصور كنيم آن تهديدي براي تنها كشور يمن است و بايد كشورهاي عربي ديگر هر چه زودتر در اين زمينه دست به كار شوند و پيش از اين كه دير شود، اقدامات مشابهي در برخورد با موسسات صوري يا با كاربرد چندكاره خيريه-جاسوسي و غيره صورت دهند و آن ها را تعطيل و اخراج كنند. مقامات امارات متحده عربي هشدارهاي قبلي پيرامون عوامل رژيم ايران در دبي را به اندازه كافي جدّي نگرفتند و در صورت هر نوع درگيري در منطقه، آنان آسيب پذيرترين كشور حاشيه خليج در اين رابطه خواهند بود. تنها بايد توجه كنيد كه در اين دستگيري ها و اخراجي ها نبايد به اشخاص عادي ايراني كار داشته باشيد و آن تنها بايد معطوف به سازمان ها و مزدوران رژيم ايران شود كه توسط نهادهاي امنيتي كشورتان شناسايي شده اند. در اقدام قبلي تان به شكلي چشم بسته ويزا و اقامت ايرانيان را تمديد نكرديد و ضرر آن به مردم عادي رسيد. بعد كه از آن منع شديد، باز فضا را باز كرديد، اما اقدامي عليه مزدوران و موسسات رژيم ايران نيز صورت نداديد (این روش باعث می شود، ایرانیان عادی قربانی شوند، اما مزدوران رژیم با رشوه و ارتباطات، از اقدامات قهری فرار کنند). اين هر دو اشتباه است؛ شما بايد به شكلي فعالانه به شناسايي و دستگيري مزدوران و موسسات صوري و جاسوسي و به خصوص موسسات مذهبي ايراني و شيعي كه با عناوين مختلف در كشورهاي ديگر باز مي كنند، مبادرت ورزيده و بر آن ها متمركز شويد و با آنان برخورد كنيد، اما با ايرانيان ديگر كاري نداشته باشيد. رابط هاي سفارت ايران با عواملي در كشورهاي عربي نيز بايد دستگير و بازجويي شوند. كشورهاي عربي خليج فارس در نشست هاي گذشته تصميم به تأسيس پليسي مشترك گرفتند، ولي واقعيت اين است آنچه مهمتر و كم هزينه تر از چنين اقدامي است، اما تأثيرات بيشتري دارد، تشكيل واحدي امنيتي در كشورهاي خليج براي شناسايي و دستگيري عوامل رژيم ايران در آن كشور است كه به اسم فعاليت هاي اقتصادي و خيريه به كارهاي جاسوسي و خرابكاري و خريدن ديگران با پول و تهديد براي تبعيت مشغول هستند. همان قاطعيتي را كه در برخورد با اخوان المسلمين به خرج داديد، بايد در برخورد با عوامل رژيم ايران در كشورتان صورت دهيد و حتي بيشتر. مصر نيز به هيچ وجه ملاحظه عواملي در سفارت ايران را نكند كه در راه شيطنت در آن كشور اند و آنان را اخراج كند، حتي اگر به قيمت كاهش سطح روابط با آن كشور تمام شود. اقداماتي از اين دست بسيار براي امنيت مصر موثرترند، تا اقدامات قهري شديد نسبت به اخواني ها كه ديگر خطري جدّي براي مصر نيستند و از قدرت خلع شده اند. درخصوص فعاليت هاي اشخاصي كه به نام توريست به تازگي از ايران به تونس فرستاده مي شوند، به شدت به مقامات اين كشور هشدار مي دهم كه بايد آنان را زير نظر بگيرند و در ميان آنان حتماً نيروهاي امنيتي نيز هستند و اگر نمي خواهند كشور آرام و موفق شان در بهار عربي به وضعيت عراق، لبنان و هر كشوري دچار شود كه رژيم ايران در آنجا از دور دستي بر آتش دارد.
